Football Philosopher: πρώτη ανάγνωση των μονομάχων

Μετά από 5 αγωνιστικές ένα πρώτο δείγμα από την εφετινή Premier League έχει ήδη βγει. Διαβάστε στην σημερινή στήλη του football philosopher για την υπερηχητική Σίτυ, την προβληματική Γιουνάιτεντ, την εκστασιασμένη Λίβερπουλ και πολλά άλλα!

Η μάχη του τίτλου:

*Προφανώς είναι πολύ νωρίς για συμπεράσματα, παρόλα αυτά η Σίτυ δείχνει το φαβορί. Παίζοντας τελειοποιημένα το ποδόσφαιρο κατοχής "σήμα κατατεθέν" του Γκουαρντιόλα σε μια πιο γρήγορη όμως μορφή, οι Citizens δείχνουν σε τρομερή κατασταση. Παιχνίδι από την άμυνα με τον Κολάροφ αναγεννημένο, τους Στόουνς- Οταμέντι να έχουν κολλήσει πολύ καλά και τον Μπράβο να προσαρμόζεται, στο κέντρο τον Ντε Μπρούιν να ηγείται (μακράν ο κορυφαίος προς το παρόν και τον έμπειρο Σίλβα βέβαια να αισθάνεται ακόμα πιο "οικεία" , ενώ μπροστά η τριάδα Αγουέρο-Στέρλινγκ-Ινεάτσο με όπλο την ταχύτητα , κάνει τουλάχιστον παπάδες (στο rotation υπάρχει και ο Νολίτο που χει κολλήσει πολύ καλά στην ομάδα!). Γενικά ο Γκουαρντιόλα είναι το ΑΠΟΛΥΤΟ αφεντικό και δείχνει εξαιρετικά δείγματα γραφής στην μέχρις στιγμής καριέρα του στο Νησί! 

*Αν υπάρχει μία δεύτερη ομάδα που μπορεί να χτυπήσει τον τίτλο αυτή μάλλον είναι η Λίβερπουλ. Ακόμα δεν έχει σταθερότητα βέβαια κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα (η ήττα από την Μπένρλι το αποδεικνύει περίτρανα αυτό). Παρόλα αυτά, οι μεγάλες νίκες της με Άρσεναλ-Τσέλσι εκτός και με την Λέστερ εντός (10 γκολ το σύνολο στα τρία ντέρμπι!), αλλά και η εμφάνιση στο White Hart Lein γεμίζουν με αισιοδοξία τους οπαδούς της! Ο Κλοπ κάνει εξαιρετική δουλειά και τακτικά αλλά και ψυχολογικά όπου έχει αναμορφώσει την (επί χρόνια looser) ομάδα! Τρομερό επιθετικό ποδόσφαιρο, γρήγορη ανάπτυξη από τον άξονα, αλλά και μεγάλα κενά στην άμυνα. Ξεχωρίζουν μπροστά οι Μανέ-Λαλάνα-Κουτίνιο-Φιρμίνο (αλλά και ο ιγυής επιτέλους Στάριτζ), στο κέντρο ο αρχηγός Χέντερσον (θα μπει και ο Τσαν σταδιακά), ενώ πίσω ο Κλοπ ακόμα ψάχνεται για το κέντρο της άμυνας (αριστερό μπακ καθιερώνεται ο στρατιώτης Μίλνερ άλλωστε!).

*Από κει και πέρα, η Γιουνάιτεντ δείχνει να ψάχνεται. Ο Μουρίνιο δεν έχει μαγικες ικανότητες και η μετριότατη τα τελευταία τέσσερα χρονια Μάντσεστερ θέλει ακομα πολύ δουλειά. Στο κέντρο ο Πογκμπά δεν έχει προσαρμοστεί, η άμυνα δεν είναι κακή αλλά υπάρχει πρόβλημα στα μπακ,  μπροστά το δίδυμο Ζλάταν-Ρούνεϊ θέλει χρόνο, ενώ ο special one δεν έχει κατασταλάξει για τα εξτρέμ του (Μάτα-Ράσφορντ-Μικιταριάν-Λίνγκαρντ-Γιανγκ κανείς δεν έχει σταθερή θέση στην ενδεκάδα). Γενικά υπάρχει πολύ πίεση στους Κόκκινους Διαβόλους κι αυτό κάνει κακό στην ομάδα.

*Η Τσέλσι είναι μια αντίστοιχη περίπτωση με την Γιουνάιτεντ. Θέλει δουλειά, ο Κόντε δεν είναι μάγος. Μια ομάδα που πέρυσι τερμάτισε δέκατη, προσπαθεί φέτος (με 3-4 προσθήκες μόλις) να την βάλει πάλι "πάνω στο φορτηγό". Δύσκολο εγχείρημα. Το κέντρο της άμυνας μπάζει, στα χαφ ξεχωρίζουν οι Αζάρ και Καντέ αλλά όλοι οι άλλοι είναι μέτριοι, ενώ στην επίθεση ο "αντιπαθής" Ντιέγκο Κόστα παλεύει μόνος. Παρόλα αυτά, ελέω Κόντε, πιστεύω πως μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση και να παλέψει για μια υψηλή θέση...

*Τέλος η Άρσεναλ. Στο ίδιο έργο θεατές. Καλό ποδόσφαιρο, ουσια και αποτελεσματικότητα όμως μηδέν. Δεν έκανε σοβαρές μεταγραφές (μόνο τον Μουστάφι, που αν δέσει με τον Κοσιελνί θα κάνουν ένα καλό δίδυμο) και δύσκολα θα αντέξει για τον τιτλο. Τελευταία χρονιά του Βενγκέρ και δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε. Τσεχ, Μπεγερίν, Ράσμσεϊ, Οζίλ, Σάντσεθ ξεχωρίζουν μαζί με το ποιοτικό κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Της λείπει η διάρκεια, δεν θα πόνταρα πάνω της...

Δεν αντέχουν το βάρος:

*Λέστερ, Τότεναμ και Γουέστ Χαμ, οι περσινές εκπλήξεις, φέτος δείχνουν μια πτώση. Ειδικά η Γ. Χαμ αν δεν σοβαρευτεί γρήγορα (χάνουν, αλλά κάνουν ραμπόνες μπροστά...) τότε ίσως ακόμα και να κινδυνέψει! Οι πρωταθλητές της Λέστερ, δεν παίζουν άσχημα, αλλά πλέον οι αντίπαλοι τους αντιμετωπίζουν με το μαχαίρι στα δόντια και τα πράγματα είναι δύσκολα. Παράλληλα θεωρώ πως ο Ρανιέρι πρώτα θα κοιτάξει την - ακόμα μία ιστορική - προκριση στα play offs του champions league και ύστερα θα κυνηγήσει την Ευρώπη μέσω premier. Τέλος οι coys της Τότεναμ, διαθέτουν μια ποιοτικότατη και νεανική ομάδα όπως πέρυσι αλλά έχουν τεράστιο πρόβλημα στο γκολ (τραυματίστηκε τώρα και ο Κέιν). Θεωρώ πως απλά θα διεκδικήσουν (πετυχημένα) την έξοδο στο europa της επόμενης σεζόν. Βέβαια, στο ίδιο group θα εβαζα και την Σαουθάμπτον, η οποία με τον Ρεμί Γκαρντ στον πάγκο, δεν δείχνει ικανή για τις μεγάλες χρονιές του παρελθόντος. Πάντως κακο ρόστερ δεν έχει...

Οι ευχάριστες εκπλήξεις:

*Βλέπω να απειλεί ακόμα και με τετράδα η εκπληκτική Έβερτον! Κράτησε όλα τα μεγάλα αστέρια της, έφερε τους ποιοτικούς Άσλεϊ Γουίλιαμς και Μπολασί, και βέβαια με τον γκουρού Κουμαν στον πάγκο, πραγματοποιεί τρομερό ξεκίνημα (αφηνιασμένος και ο Λουκάκου!). Παράλληλα η Κρυσταλ Πάλας επίσης είναι εντυπωσιακή! Έκανε μεγάλες μεταγραφές (πχ Μανταντά- Μπεντέκε- Τάουνσεντ κτλ), διαθέτει δύσκολη έδρα και με όπλο της την γρανιτένια άμυνα, κρυφοκοιτάζει ψηλά... Παράλληλα πολύ καλή αρχή κάνει και η Γουότφορντ, που με όπλο της την ταχύτητα και τους εκπληκτικούς παίχτες της μπροστά (Ντίνι-Ιγκάλο-Περέιρα) επίσης σκέφτεται υποσυνείδητα το europa.

* Η μάχη της ουράς

Όσο καλά κι αν ξεκινησε, βλέπω την Χαλ να ξεφουσκώνει (αν και ο coach Φίλαν μετά από τόσα χρόνια δίπλα στον Φέργκιουσον, δείχνει ικανότατος), ενώ και η αμιγώς Βρετανική Μπέρνλι, δεν έχει βάθος. Το μεγαλύτερο βέβαια φαβορί βέβαια για τον υποβιβασμό είναι η μετριότατη Σάντερλαντ, που μετά τον Αλαρντάις δείχνει να παραπαίει (με Μόγιες). Μίντελσμπρο-Γ. Μπρομ- Στόουκ- Σουόνσι και Μπόρνμουθ, πιστεύω δεν θα κινδυνέψουν και θα κυνηγήσουν απλά μια γρήγορη παραμονή...