Ο καλύτερος Έλληνας προπονητής, αλλά καλώς είχε φύγει

Η Κουμπάν έκανε... κόντρα break στο Palau Blaugrana, είναι πια 1 βήμα μακριά από το Βερολίνο και μοιραία άρχισε μια συζήτηση για τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Για το πόσο καλός coach είναι, για το αν άξιζε ή όχι να φύγει από τον Ολυμπιακό, για τα κατορθώματά του με τους Ρώσους. Επικές μέρες για την ελληνική λογική, που είτε εκμηδενίζει είτε αποθεώνει πρόσωπα και καταστάσεις.Stouk

Να θυμηθούμε λίγο τι πέτυχε ο Γιώργος Μπαρτζώκας με τον Ολυμπιακό;

Πήρε 2ο συνεχόμενο Ευρωπαϊκό, αλλά όχι με την ομάδα του Ίβκοβιτς, όπως του καταλόγιζαν εχθροί και φίλοι.

Ο λόγος; Μα από την ομάδα του Μπαρτζώκα, έλειπαν οι Μάντζαρης (έκοψε χιαστούς τον Γενάρη του 13 στην Πυλαία) και Ντόρσεϊ (τρελάθηκε ξαφνικά και έφυγε στην αρχή της σεζόν).

Και οι δύο αυτοί παίκτες δεν αντικαταστάθηκαν επάξια, αφού ο Πάουελ είχε μόνο ένα αξιοπρεπές σουτ από μέση απόσταση και τίποτα άλλο, ενώ ο Πέρκινς ήρθε και δεν έπαιξε καν.

Παρόλα αυτά πήρε Ευρωπαϊκό, το 2ο συνεχόμενο, εμφανίζοντας στο παρκέ ολοκληρωτικό μπάσκετ, ένα από τα καλύτερα που έχουμε παρακολουθήσει στο final 4, δεδομένου ότι κέρδισε με την άμυνα την ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό και με  την επίθεση στον τελικό με τη Ρεάλ.

Τι δεν πέτυχε; Να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα. Ενώ είχε σχεδόν ιδανικές συνθήκες.

Το 2013 "σκουπίστηκε" από τον Πεδουλάκη και τον ΠΑΟ, όντας εν ενεργεία Πρωταθλητής Ευρώπης.

Το 2014 έκανε νίκη στο ΟΑΚΑ σε τελικούς (επίτευγμα σημαντικό, αφού ο Ολυμπιακός δεν το είχε κάνει ποτέ σε αυτό το γήπεδο απέναντι στους πράσινους) και στο 4ο ματς της σειράς εμφάνισε μια ομάδα στο παρκέ χωρίς πάθος, χωρίς θέληση, χωρίς δίψα.

Και κύκνειο άσμα του ήταν ο αγώνας κυπέλλου στο ΟΑΚΑ.

Δεν ξέρω αν το θυμάστε, αλλά  εκείνος ο αγώνας ήταν σε έναν άδειο κεκλεισμένων των θυρών ΟΑΚΑ, ενώ ο ΠΑΟ έπαιζε χωρίς Γκιστ, Μαυροκεφαλίδη, Νέλσον, Χαραλαμπόπουλο!!!!!!

Παταγώδης αποτυχία, μην το συζητάμε. Που υποδείκνυε το μοναδικό πρόβλημα του Μπαρτζώκα σε σχέση με το ταλέντο του στην προπονητική. Την ψυχολογία του στα ντέρμπι με τον ΠΑΟ.

Ενώ το κοουτσάρισμά του στα ευρωπαϊκά ματς ήταν υποδειγματικό, στα εν Ελλάδι ματς με τον αιώνιο εμφάνιζε ένα άσχημο πρόσωπο. Όλοι θυμόμαστε τις επικές του διαμαρτυρίες προς τους διαιτητές. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Όλες του οι αντιδράσεις σε αυτά τα ματς είχαν χαρακτηριστικά υπερβολής. Κοπανιόταν όταν ο ΠΑΟ έβαζε τυχερά καλάθια, μιλούσε και φερόταν απότομα στους παίκτες και γενικά έχανε την ψυχραιμία του.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Αγγελόπουλοι πίστεψαν σε αυτόν ακόμα και μετά το πατατράκ των τελικών του 2014 και ξεκίνησαν τη σεζόν με αυτόν.

Αλλά η ξεφτίλα του ΟΑΚΑ τον Οκτώβρη της ίδια χρονιάς (γιατί περί ξεφτίλας επρόκειτο) έφεραν την κατάσταση στο απροχώρητο. Ο  Ολυμπιακός με σχεδόν ίδια ομάδα με την περσινή (Λαφαγιέτ, Χάντερ και Ντάρντεν οι αλλαγές) δεν μπόρεσε  να κερδίσει τον χειρότερο ΠΑΟ της τελευταίας 10ετίας και μάλιστα σε άδειο γήπεδο και με 3 βασικούς του να λείπουν.

Δεν ήταν το πρόβλημα οι διαιτητές, που μονίμως εκεί πήγαινε η συζήτηση ο κόουτς. Και κακά τα ψέματα, πολλοί μπορούν να πιστεύουν ότι η διαιτησία δεν ήταν  καλή, αλλά μια σκούπα, ένα χαμένο πρωτάθλημα  μετά από brake στο ΟΑΚΑ και μια την ήττα που περιέγραψα στο κύπελλο δείχνουν ότι μάλλον εσύ είχες το πρόβλημα, και όχι ο οποιοσδήποτε άλλος.

Καλώς, λοιπόν, είχε αποχωρήσει (ή είχε απολυθεί αν θέλετε) τότε. Ο ίδιος ευθυνόταν. Γιατί ενώ είναι ο καλύτερος Έλληνας κόουτς της νέας γενιάς, άφηνε τον εαυτό του να χάνει το μέτρο, κάτι που μεταφερόταν άμεσα και στους παίκτες.

Φάνηκε ξεκάθαρα στα ματς της φετινής Euroleague στο ΟΑΚΑ, όταν η Κουμπάν κεντούσε στο παρκέ, ενώ ο ίδιος καθόταν απλά στη θέση του και παρακολουθούσε...

ΥΣ: Αν εκείνο το ματς στο ΟΑΚΑ δεν είχε χαθεί, ο Μπαρτζώκας ακόμα θα ήταν στον πάγκο του Ολυμπιακού. Διαφωνείτε;;;