Επιλεκτική μνήμη...

Ο Αντιδραστικός παίρνει θέση για το ξέσπασμα πολλών, μετά το χθεσινό "Βατερλό στο Γεντί Κουλέ"... Οι ίδιοι που απαιτούσαν αλλαγές το καλοκαίρι, (μαντέψτε) οι ίδιοι τώρα κράζουν... Τελικά κάποιοι ξεχνάνε πολύ εύκολα...

• Μάιος 2018: ο κόσμος βράζει. Απαιτεί αλλαγές. Απαιτεί "αίμα", κεφάλια "επί πίνακι" και εδώ που τα λέμε δικαιολογημένα.
• Ιούλιος-Αύγουστος 2018: η ομάδα έχει αλλάξει τα πάντα. Οι πιο λογικοί (ανάμεσα τους και εμείς στον Red Philosopher) κάνουν εκκλήσεις και προειδοποιούν πως φέτος απαιτείται χρόνος, στήριξη και υπομονή.
• Οκτώβριος 2018: με τα πρώτα αρνητικά αποτελέσματα, οι ίδιοι που ζητούσαν αλλαγές, κράζουν... Κράζουν πολύ...

Γιατί σας έκανα αυτή την χρονική αναδρομή του τελευταίου εξαμήνου; Για να σας αποδείξω/τονίσω, πόσο επιλεκτική μνήμη έχουν κάποιοι. Οι ίδιοι που διαδήλωναν υπέρ των αλλαγών τώρα κράζουν και κριτικάρουν έντονα. Αν ομως η ομάδα πηγαιμε καλά, θα ζήταγαν και το credit, με ατάκες του στυλ "εγώ τα έλεγα"... 

Όταν όμως κάποιοι ζητούν επιτακτικά νέες εποχές, αλλαγές σελίδων, ολικά ξεσκαρταρίσματα κτλ, αυτοί οι ίδιοι πρώτοι, πρέπει να είναι έτοιμοι να δεχτούν τις συνέπειες. Όταν ζητούν κάτι λοιπόν, οφείλουν να μην ξεχνάνε τόσο εύκολα και γρήγορα. Βασικά οφείλουν να μην ξεχνάνε/θυμούνται αυτά που θέλουν και τους συμφέρει...

Το καλοκαιρινό project, με 25 παίχτες να φεύγουν κι άλλους 20 να έρχονται, θα είχε συνέπειες. Οι ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΕΣ και ΡΑΓΔΑΙΕΣ καλοκαιρινές αλλαγές θα είχαν συνέπειες ναι. Εγώ εδώ σε αυτό το μικρό blog, σας είχα τονίσει πως "οι μεγάλες αλλαγές θέλουν και μεγάλα @ρχίδια". Νομίζω πως εκείνο το άρθρο μου, τα λέει όλα...

Πρέπει λοιπόν, να είναι τρελός όποιος δεν περίμενε κοιλιές, ντεφορμαρίσματα, κακό αγωνιστικό πρόσωπο από μια ομάδα κατά 90% αλλαγμένη. Πρέπει να ναι τρελός, άσχετος και... επικίνδυνος (ποδοσφαιρικά), όποιος περίμενε τρένα και εύκολη σεζόν φέτος. Πρέπει στο κάτω κάτω να είναι τρελός όποιος βλέπει, πως παρασκηνιακά φέτος απαγορεύεται να πετύχει η ομάδα μας...

Που καταλήγω; Ας κουλάρει ο κόσμος. Ας ηρεμήσουμε όλοι μας βασικά. Ο νέος Θρύλος θέλει χρόνο. Κάτι όμορφο έχει μπει στα σκαριά. Αλλά αυτό το καλό πράγμα ΑΡΓΕΙ. ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΟ . Υπομονή. Στήριξη. Από έμενα θα την έχει πάντως. Θεωρώ πως όλοι αυτοί που ξεφαντώνουν μπροστά από ένα πληκτρολόγιο, μόνο κακό κάνουν. Κακό και τίποτα λιγότερο ή περισσότερο.

Είτε λίγοι, είτε πολλοί, κάποιοι θα ζήσουμε και θα πεθάνουμε με αυτή την ομάδα. Εγώ θα είμαι ένας εξ αυτών. Προτιμώ στο κάτω κάτω να "ζήσω και να πεθάνω" για τον Γιαννιώτη, τον Τσιμίκα και τον Φετφατζίδη, παρά για τον Προτό, τον Χατζισαφί και τον Σεμπά...

*Αγωνιστικά υπάρχει μεγάλο θέμα στη θέση του φορ. Εκεί πονά η ομάδα. Εκεί χάνονται οι βαθμοί. Και με τον ΠΑΟΚ (από που να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε) και χθες (στο 70' χάνει το ΑΧΑΣΤΟ ο Γκερέρο) και με την ΑΕΚ (Φέτφα), ο Θρύλος έχασε τα απίστευτα. Ακόμα και στις οριακές νίκες με Αστέρα και Πανιώνιο , έχασε κάμποσα. Ακόμα και στην ισοπαλία με τη Μπέτις... Ξεκάθαρα υπάρχει θέμα στο γκολ.

**Προσωπικά είμαι σίγουρος πως η εικόνα θα αλλάξει... Η ομάδα θα βρει τα πατήματά της και θα παίξει ομορφότερο ποδόσφαιρο. Αρκεί οι νεοεισελθέντες στην ενδεκάδα, να βρουν τους ρόλους τους και τις θέσεις τους...

***Copy paste το άρθρο, τα ίδια ακριβώς ισχύουν ΚΑΙ για τον μπασκετικό Ολυμπιακό...