- H ήττα από την Εφές φανέρωσε κάποιες χτυπητές αδυναμίες της ομάδας. Τις ίδιες βασικά αδυναμίες που εμφάνισε και πέρυσι στην Euroleague η ομάδα και είχαν σαν αποτέλεσμα τον ("ατιμωτικό") αποκλεισμό της από τα προημιτελικά, μετά από δέκα χρόνια.
- Ποιες είναι αυτές οι χτυπητές αδυναμίες; Καταρχήν το αμυντικό transition. Δεν ξέρω τι φταίει, αλλά η ομάδα εκεί νοσεί. Το χθεσινό ματς ήταν καρμπόν με πχ το περσινό με την Μπάμπεργκ εντός, ή με την Χίμκι (εντός και εκτός). Δεν είδαμε καμία βελτίωση της ομάδας στο συγκεκριμένο κομμάτι. Η Εφές, για παράδειγμα, έβγαλε ΠΑΜΠΟΛΛΟΥΣ αιφνιδιασμούς, μετά από ριμπάουντ με μια πάσα! Αμυντική αντίδραση "παιδικής" ομάδας και αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για τον Θρύλο.
- Γενικά η πιεστική άμυνα σήμα κατατεθέν του Θρύλου, δείχνει να αποτελεί πλέον τον αχίλλειο τένοντα, εκεί που κάποτε ήταν το όπλο της. Αργές περιστροφές δίνουν άπειρα ελεύθερα σουτ στους αντιπάλους, τα hedge outs είναι αργά και ανοίγουν χώροι μέσα στην ρακέτα, το παιχνίδι των αλλαγών δεν τσουλάει, ενώ γενικά η ομάδα πιέζει πολύ-ανοίγει το γήπεδο κι αυτό ευνοεί τους αντιπάλους. Παράλληλα παρατηρείται και το φαινόμενο των πολύ αργών επιστροφών (δείγμα σαφούς έλλειψης συγκέντρωσης). Όλα αυτά τα τιμώρησε... ιδανικά εχθές η Εφές, σε ένα παιχνίδι που ήταν για 20 πόντους διαφορά (απλά το κρεσέντο του Λοτζέσκι στο τέλος μείωσε τη διαφορά σε τιμητικό επίπεδο).
- Στο άλλο μέρος του παρκέ, δεν είδαμε και κάποιο σαφές επιθετικό πλάνο. Ακόμα και όταν η ομάδα πάλευε να μπει στο ματς, το έκανε με άναρχο επιθετικό παιχνίδι. Ο Σπανούλης κλείστηκε καλά και τέλος. Η ομάδα κόπηκε στην μέση. Η μπάλα στο low post πέρασε ξανά ελάχιστα και ο Θρύλος απλά την σούταρε από το Θεό έχοντας κάκιστα ποσοστά από τα 6,75cm. Στο ίδιο περσινό έργο θεατές.
- Επιπλέον δεν είδαμε ξεκάθαρους ρόλους. Ο Παπαπέτρου και ο Αγραβάνης αποτελούν τους παίχτες-μπαλαντέρ, παίζουν σε πολλές θέσεις και αυτό θεωρώ είναι επικίνδυνο καθώς μπερδεύει τους νεαρούς παίχτες. Ο Μιλουτίνοφ ταΐστηκε ελάχιστα (γιατί έμεινε τότε;), ο Αθηναίου δεν σούταρε καν, ο Παπανικολάου πήρε ελάχιστες πρωτοβουλίες, ο Πρίντεζης δεν μπήκε καν στο ματς, έμεινε η ομάδα να τα περιμένει όλα από τους guard.
- Τέλος, ερωτηματικά προκαλεί η κατάσταση του Γιανγκ. Το παιδί δείχνει ΕΜΦΑΝΩΣ ανέτοιμο και δεν ξέρω αν αυτό αποτελεί ρίσκο. Με τον Μιλουτίνοφ να μην τροφοδοτείται αναλόγως (είναι και βαρύς αμυντικά) και με τον άπειρο σε επίπεδο euroleague Μπιρντς θα πορευτεί η ομάδα;
Παρόλα αυτά, θεωρώ αυτή την ήττα διδακτική. Καλώς που ήρθε! Γιατί η ομάδα έχει ακόμα χρόνο να δουλέψει σε αυτές τις ΧΤΥΠΗΤΕΣ αδυναμίες. Και καλό είναι και το τεχνικό stuff να σκεφτεί αν φέρει και αυτό (μεγάλες) ευθύνες. Πχ την ίδια άμυνα εφάρμοζαν "ακαδημαϊκά" οι Ίβκοβιτς και Μπαρτζώκας, ενώ με τον Σφαιρόπουλο δεν βλέπουμε τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Μην ξεχνάμε πως η άμυνα αυτή, που κάποτε έδινε τα τρόπαια στην ομάδα, πλέον μαθεύτηκε και αντιμετωπίζεται από τους αντιπάλους (το ίδιο ισχύει και με το επιθετικό κεντρικό pick κτλ). Πρέπει να υπάρχουν και εναλλακτικά σχέδια στην ομάδα, αυτό το τονίζουμε από πέρυσι...
Κατά τα άλλα προς θεού, δεν φέρνουμε τον πανικό, ούτε μια ήττα σε φιλικό, μας οδηγεί σε γκρίνιες κτλ. Απλά ο τρόπος που ήρθε ήταν ανησυχητικός. Για αυτό και θα χρειαστεί δουλειά. Πολύ δουλειά ακόμα...
Η σεζόν όπου να ναι ξεκινά και ο red philosopher θα σας προσφέρει τις παραδοσιακές μπασκετικές του αναλύσεις, πάντα κοντά στην ομάδα! Και στις νίκες και στις ήττες... Stay tooned λοιπόν!
Υγ: ικανοποιημένος έμεινα προσωπικά από τους δυο νεόυς! Ο Γκριν αν και ξεκίνησε κακά, εν τέλει όταν βρήκε ρυθμό, έδειξε πως θα βοηθήσει πολύ επιθετικά, ενώ ο Μπιρντς αν και αμυντικά ψάχνεται ακόμα, επιθετικά νομίζω πως μπορεί να δώσει πολλά (και στο low post δεν είναι κακός).
Υγ2: μου έδειξαν να ψάχνονται οι Χάκετ-Παπανικολάου-Μάντζαρης... Και ουρλιάζω όλο το καλοκαίρι για τον ρόλο τους... Για τους Σπανούλη-Πρίντεζη δεν ανησυχώ, θα ναι εκεί όταν πρέπει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου