Όχι άλλο... 2014!

Τα γλυκανάλατα κλισέ τύπου "στους τελικούς δεν υπάρχει φαβορί" είναι ίσως για αυτούς που φοβούνται μην τους χαρακτηρίσουν υπερόπτες. Συγχωρέστε με όμως, αλλά δεν είναι θέμα υπεροψίας, αλλά καθαρά αγωνιστικής εικόνας και ομαδικής συνοχής. Και όλα αυτά υποδεικνύουν τον Ολυμπιακό ως τον back to back Πρωταθλητή, εκτός αν ο διακόπτης γυρίσει 2 χρόνια πίσω.Stouk

Τότε, για να σας θυμίσω, ο Ολυμπιακός ήταν συντριπτικά καλύτερος στους 3 πρώτους αγώνες (παρά του ότι έχασε τον πρώτο στο ΟΑΚΑ) έκανε το brake και στο 4ο ματς στο ΣΕΦ παρουσιάστηκε... σβηστός! Πολλοί τα έριξαν στη διαιτησία, αλλά δύσκολα με πείθει κάποιος ότι έγινε τόσο μεγάλο έγκλημα που δεν επέτρεψε στον Μπαρτζώκα να κερδίσει τον... Αλβέρτη που έβαλε 67 πόντους και έκανε brake...

Αλλά ας έρθουμε στα φρέσκα κουλούρια. Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή έχει συντριπτικά ανώτερη αγωνιστική εικόνα από τον ΠΑΟ. Οι πράσινοι ταπεινώθηκαν από τη Λαμποράλ στους 8 (την οποία ο Ολυμπιακός κέρδισε φέτος 3 φορές), ο Τζόρτζεβιτς έφυγε, μαζί του και οι Κούζμιτς και Πάβλοβιτς, ο Γιάνκοβιτς και ο Παπαγιάννης τραυματίστηκαν, ο Καλάθης είναι ασταθής, οι Αμερικάνοι μεθοκοπούν στη Θεσσαλονίκη. Γενικά, μην γελιόμαστε, υπάρχει εικόνα διάλυσης.

Πέρα, δηλαδή, από το αγωνιστικό του θέματος, ότι δλδ ο ΠΑΟ παίζει με 1,5 παίκτη σε κάθε θέση και οι αλχημείες του Πεδουλάκη δεν φαίνεται να δίνουν κάτι παραπάνω, υπάρχει και ζήτημα συνοχής αποδυτηρίων και σοβαρότητας.

Κάτι που ο Ολυμπιακός τα διαθέτει σε μέγιστο βαθμό. Αλλά είναι και η πρώτη περίοδος μέσα στη σεζόν που είναι πλήρης, αφού Πρίντεζης και Λοτζέσκι επανήλθαν, ενώ ειδικά ο 2ος είναι σαν να μην έλειψε ούτε μια μέρα. Πάει φουλ για MVP των Playoff...

Βλέπουμε, επίσης, έστω και στο... νήμα, ξεκάθαρους ρόλους και παίκτες να δίνουν πράγματα που τόσο καιρό δεν έδιναν, όπως πχ ο Αγραβάνης, που στο ΟΑΚΑ έκανε πολύ καλή εμφάνιση.

Όλα μοιάζουν, λοιπόν, ιδανικά. Και οφείλουν να μείνουν έτσι, μέχρι το 12ο πρωτάθλημα να υψωθεί στον ουρανό του Φαλήρου. Γιατί, φίλοι μου, η ομάδα μας έχει περάσει πολλά. Ήταν στην κορυφή, έπεσε, ταπεινώθηκε, προσπάθησε να επανέλθει,έκανε βήματα, έφαγε τα μούτρα της, αλλά τώρα είναι φανερό ότι ζει τα χρόνια της ακμής της. Και δεν έχει πολυτέλεια να χάνει τίτλους απέναντι σε αντιπάλους, έναντι των οποίων είναι φανερά ανώτερος.

Αυτό βέβαια μπορούμε εμείς από το πληκτρολόγιο να το γράφουμε με ευκολία. Οι παίκτες, όμως, οφείλουν να παίζουν με την ψυχολογία της ισότητας, για να μην την πατήσουν. Ή μάλλον, ο προπονητής να τους κάνει να παίξουν έτσι...