Το πιο ανώμαλο καρδιογράφημα…

Αν ο φετινός Ολυμπιακός ήταν… καρδιά, θα είχε το πιο τρελό, ανισόρροπο και μπερδεμένο καρδιογράφημα της Γης.Stouk

Εκεί που νομίζεις ότι δουλεύει ρολόι,  ξαφνικά… ευθεία! Και πάνω που πλησιάζει το τέλος, ένα ηλεκτροσόκ δίνει ξανά δυνατό παλμό.

Το ζήσαμε πολλές φορές φέτος και ίσως το ξαναζήσουμε. Έχουμε δει τον Ολυμπιακό στο… χαντάκι μετά τις 2 ήττες με ΠΑΟ και αυτήν με τη Λαμποράλ, νίκη… κατά λάθος στην Πυλαία και στην Κηφισιά, σερί 9-1 στην Ευρωλίγκα, ήττες με Μπάμπερκ και Ζαλγκίρις, πάτημα του Παναθηναϊκού.

Απ’ όλα έχει ο μπαχτσές που λένε. Και τα πιο φρέσκα κουλούρια, αυτά της Euroleague, λένε ότι ο Ολυμπιακός ζει ακόμα, στον πιο δύσκολο όμιλο της ιστορίας, «πεθαίνοντας», μάλιστα, τρεις φορές στο ίδιο ματς!!!

3 φορές λοιπόν, στο -12. Μια… κανονική ομάδα θα είχε καταρρεύσει. Η διαφορά, όμως, είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι κανονική ομάδα! Όταν βλέπει τον γκρεμό να πλησιάζει, πρασινίζει σαν τον Χαλκ και κατασπαράζει τον αντίπαλο. Το ξαναγύρισε, έκανε ένα εκπληκτικό σερί (42-15) και πήρε μια νίκη-οξυγόνο. Γι αυτό είναι εκπληκτικό το χθεσινό επίτευγμα. Γιατί το ματς ήταν κάτι περισσότερο από do or die.

Και όταν βλέπεις ότι για 35΄ ο αντίπαλος δεν πεθαίνει με τίποτα, αλλά παρόλα αυτά επιμένεις και κερδίζεις με +12, τότε αυτομάτως η βραδιά γίνεται… Memorable!

Τακτικά θέματα θα διαβάσετε παντού και πιο αναλυτικά. Εγώ θα σταθώ σε άλλα πράγματα.

Κόσμος: 15΄ πριν την έναρξη του ματς το ΣΕΦ ήταν μισογεμάτο. Πικραμένος στα πάνω διαζώματα, έκανα μια λανθασμένη (όπως αποδείχθηκε) ανάρτηση στο facebook, αναφερόμενος στο γεγονός. Τελικά το ΣΕΦ γέμισε και όχι μόνο αυτό, αλλά έσπρωξε (χωρίς εισαγωγικά) την ομάδα πρωτοφανώς. Κάτι που επαναλαμβάνεται πια. Η ομάδα έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου και υπάρχει τρομερό δέσιμο.

Χάκετ: Κακά τα ψέματα. Το back to back του Έισι Λο και το στυλ του (μετρ στην αλλαγή ρυθμού) τον έβαλαν ανεξίτηλα στην καρδιά και στο μυαλό όλων μας. Ο Ντάνιελ Χάκετ είναι μπασκετικά κάτι αντίστοιχο. Μπαίνει, δαγκώνει στην άμυνα, παίρνει την μπαγκέτα και οργανώνει την ορχήστρα σαν μαέστρος. Ψυχικά δε, είναι δυναμίτης. Ακόμα και τον κόσμο παίρνει από το χεράκι. Σαν γάντι έχει ταιριάξει. Παίκτης που σε πωρώνει. Τόσο απλά.

Χάντερ: Μιας και πιάσαμε τα «μνημόσυνα», από τον τραυματισμό του Γιανκ και μετά, ο Χάντερ θυμίζει Χάινς. Ξέρετε με ποια λογική; Ο Κάιλ έπαιζε επί 2 χρόνια κυριολεκτικά ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ τους αντιπάλους σέντερ. Πάλευε στα ριμπάουντ και στην άμυνα σαν Τιτάνας, ενώ επιθετικά τελείωνε και την παραμικρή φάση Pick n roll με άνεση. Όλα αυτά που κάνει και ο Οθέλο φέτος. Ειδικά φέτος ήταν να βάζεις τα… κλάματα με την μαχητικότητα, αλλά και με τη μοναξιά του*.

Στρόμπερι: Αν ήταν ήρωας σε ηλεκτρονικό παιχνίδι, το… stamina του θα ήταν μόνιμα γεμάτο. Δεν υπάρχει ο φετινός Ολυμπιακός χωρίς τον Στρόμπερι. Ό, τι αιφνιδιασμός βγαίνει περνάει απ’ το χέρι του. Δεν μιλάμε καν για την άμυνα που παίζει. Έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων.

Όσον αφορά, λοιπόν, την πορεία από εδώ και πέρα, Μπάμπερκ, Λαμποράλ αλλά και Κίμκι (απρόσμενοι πρωταγωνιστές) έχουν κάνει την κατάσταση άνω-κάτω. Κάθε πρόβλεψη είναι επισφαλής, πόσο μάλλον όταν ο ίδιος ο Ολυμπιακός έχει σκίσει το σενάριο παραπάνω από μια φορά.

ΥΣ1: Ο Χάκετ έχει… ξεπατικώσει ακόμα και το γούρι του Λο. Αν θυμάστε ο Έισι υποδεχόταν στο παρκέ με hi-5 και αγκαλιά την πεντάδα που ξεκινούσε τον αγώνα. Το ίδιο ακριβώς κάνει και ο Ντάνιελ.

ΥΣ2: 2 συνεχόμενες φάσεις Post o Χάκετ στον Σβεντ, 2 συνεχόμενα κερδισμένα φάουλ και στον πάγκο ο Ρώσος παικταράς. Τι να λέμε…

    *Όσον αφορά την μοναξιά του Χάντερ και τις φήμες περί απόκτησης center, όντως θα χρειαζόταν ένας δυναμικός παίκτης στυλ Οθέλο, αλλά και να μην αποκτηθεί, δεν μπορεί να ψέξει κανείς τη διοίκηση, όταν έχει ήδη αποκτήσει 3 παίκτες extra από τον καλοκαιρινό προγραμματισμό. Δεν βάζω όμως στοίχημα ότι (ειδικά μετά τη χθεσινή νίκη), θα κωλώσουν να πάρουν και 4^ο…