Η δίκαιη (κατ' εμέ) ήττα του Ολυμπιακού συνοδεύτηκε από τις βαρυμαγκιές του Τίγρη, που έδειξαν ότι τελικά οι δήθεν επαναστάτες Αεκτζήδες, αυτό που ουσιαστικά ήθελαν τόσα χρόνια ήταν έναν δικό τους Μαρινάκη...Stouk
Έχω ασκήσει από αυτό το βήμα άπειρη κριτική στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Και για το "διδάξαμε ήθος" και για τις επισκέψεις του σε καμαράκια διαιτητών, για όλα τέλοσπάντων που του καταλογίζονται. Οπότε δεν επανέρχομαι για να μην σας κουράσω.
Συντασσόμουν δηλαδή ακόμα και με όλους τους "απέναντι" αρκετές φορές. Οι οποίοι, κατά πλειοψηφία, ισχυρίζονται ότι ο Ολυμπιακός κατέστρεψε το ελληνικό ποδόσφαιρο, ότι αυτός ευθύνεται για την κατάντια τους και όλα τα συναφή.
Βλέποντας εχθές την "υγιή" συμπεριφορά του Τίγρη και τις υποσχέσεις για επίσκεψη στο σπίτι του Κύρκου και με δεδομένο ότι οι Αεκτσήδες (τουλάχιστον κατά πλειοψηφία) χαίρονται που είναι στο τιμόνι της ομάδας τους ο συγκεκριμένος άνθρωπος, κατάλαβα (για μια ακόμη φορά) το προφανές:
Δεν τους πείραζει ο Μαρινάκης. Δεν σκίζουν τα ρούχα τους για δικαιοσύνη. Απλά θέλουν και οι ίδιοι έναν άνθρωπο να πουλάει μαγκιά και καουμποϊλίκι. Και όταν κάποια στιγμή έρθουν και οι τίτλοι (κάποια στιγμή θα γίνει και αυτό) ουδείς θα στεναχωρηθεί για το προφίλ, τον τρόπο ή τις όποιες αδικίες κατά των αντιπάλων. "Τόσα χρόνια εσείς τα κάνατε. Τώρα θα υποφέρετε με τον ίδιο τρόπο...". Αυτό θα είναι το μότο τους. Ή κάτι παρόμοιο τέλοσπάντων.
Τότε στα μάτια τους ο Μελισσανίδης θα φαντάζει σαν Καίσαρας και ο Δημητριάδης σαν αναγκαίο κακό. Τώρα ο Μαρινάκης είναι ο "κακός" της υπόθεσης και ο κυρ-Σάββας ο γραφικός.
Εγώ δεν έμαθα κάτι καινούριο από όλη την υπόθεση. Απλά επιβεβαιώνεται η πάγια θέση μου ότι στην Ελλάδα όλοι θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Αυτό αποδείχθηκε όταν "έπεσαν" οι Μελισσανιδοκαρράδες και επανήλθε ο Βαρδινογιαννισμός, αυτό έγινε όταν επικράτησε το Κοκκαλιστάν, το ίδιο όταν ο Πατέρας έδειχνε το θηρίο που βρυχάται, ένα και το αυτό όταν ο Μαρινάκης έγινε κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Κάτι παρόμοιο θα γίνει όταν ο Μελισσανίδης ρίξει την παρούσα ΕΠΟ και βάλει μια που τον βολεύει, το ίδιο όταν βρεθεί κάποιος αντίστοιχος για τον ΠΑΟ και όχι ο Αλαφούζος που είναι για γέλια και για κλάματα. Και πάμε παρακάτω...
Μην μας δουλεύουν όμως περί δικαιοσύνης και υγείας.
Όλα τα λεφτά με την Άντερλεχτ...
Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κλαίγεται επειδή έχασε ένα ντέρμπι με 9 παίκτες, πόσο μάλλον όταν ακόμα κι έτσι έδειξε αγωνιστική ανωτερότητα, πόσο μάλλον όταν δεν ήταν διασυρμός, πόσο μάλλον όταν η βαθμολογική διαφορά είναι ακόμα χαώδης...
Τα διπλά ματς με την Άντερλεχτ είναι ο μεγάλος στόχος. Η πρόκριση στους 16. Και τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Αυτό θέλει όλος ο ερυθρόλευκος κόσμος. Αυτό μας λείπει, εκεί πρέπει να στοχεύουμε. Στην Ευρωπαϊκή διάκριση...
Το πρώτο βήμα πρέπει να γίνει με τους Βέλγους. Ο Σίλβα είναι άνθρωπος με όραμα και φιλοδοξίες και δεν αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους. Θέλω να πιστεύω πως δεν θα κάνει τα λάθη του Μίτσελ και η ομάδα θα είναι απόλυτα συγκεντρωμένη.
ΥΣ: Στο δικό μου όραμα, θέλω στον Ολυμπιακό παίκτες και προπονητές με τον χαρακτήρα του Ρομπέρτο, του Σίλβα και του Μίτσελ. Και όχι του Σιόβα, του Κασάμι και του Περέιρα. Καλή και η ποδοσφαιρική αξία, αλλά σύλλογοι σαν τον Ολυμπιακό θέλουν όλο το πακέτο να τιμάει το μέγεθός του...
ΥΣ2: Το ερώτημα "τι θα είχε ειπωθεί αν σε ένα ματς στο Καραϊσκάκης ο Μαρινάκης απειλούσε τον 4ο, η ΑΕΚ έπαιρνε 2 κόκκινες και ο Ολυμπιακός κέρδιζε με πέναλτι" είναι ρητορικό. Όλοι ξέρουμε την απάντηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου