H πιο γλυκειά διάψευση, οι διάλογοι με τους γκρι και η κόπρος του Αυγείου

O Court Central νιώθει ...διαψευσμένος και ευτυχής, περιμένει μια πραγματική εξυγίανση στο λατρεμένο άθλημα και τιμά τα αδέλφια ημών!

Τώρα που οι μεγάλες στιγμές της Κυριακής περνούν πια στην μπασκετική Ιστορία και στην επιλεκτική μνήμη καθενός από εμάς, νομίζω πως ήρθε η ώρα για ένα ποστάρισμα που το χρωστάω σε κάποιους ανθρώπους που αγωνίζονται νυχθημερόν για τον Ολυμπιακό μας αλλά και στον ...ίδιο μου τον εαυτό!

Πριν ξεκινήσουν οι τελικοί με τον Παναθηναϊκό, είχα καταστήσει σαφές ότι δεν επρόκειτο να γράψω αυτό που περίμενα ότι θα συμβεί και πάλι την σειρά. Και το έπραξα αυτό όχι για ...γούρι, όπως πίστευαν ίσως κάποιοι εξ ημών, αλλά γιατί ήθελα να σεβαστώ επιθυμίες ανθρώπων που εκτιμώ τα μέγιστα. Ωστόσο, ήταν προφανές - και αντιληπτό από όλους - τί ακριβώς εννοούσα: μία ακόμη μεγάλη παράσταση του συστήματος που διοικεί επί δεκαετίες το ελληνικό μπάσκετ και μία ακόμη στέρηση τίτλου από μία ομάδα που ήταν καλύτερη μέσα στις τέσσερις γραμμές. Όπως πέρσι, όπως και το 2011 και το 2009! Μία επίδειξη δύναμης που αντανακλούσε στις μονίμως προβοκατόρικες δηλώσεις του εφευρέτη της αλητείας, οι οποίες είχαν προηγηθεί στη διάρκεια της χρονιάς και κατά τις οποίες "και φέτος ο Ολυμπιακός μάλλον θα είναι ο αντίπαλος, άρα δεν θα έχουμε πρόβλημα"...

Είχα, μάλιστα, στείλει και SMS στον spanios, προβλέποντας την εξέλιξη της σειράς: 0-1, 0-2, 1-2 (με πολλά αβανταδόρικα και προβοκατόρικα σφυρίγματα υπέρ του Ολυμπιακού σε αυτό το ματς) και 1-3 στο τέλος. Και ήρθε η πιο γλυκειά διάψευση, τόσο γλυκειά όσο η θάλασσα του Πειραιά! Ο τρόπος με τον οποίο προέκυψε αυτή η διάψευση και η (σ)κούπα έχει αναλυθεί πολλάκις και δεν έχει νόημα και εγώ τώρα να επαινέσω την συνολική ψυχραιμία της ομάδας και την αυτοπεποίθηση που πέρασε ο σαφώς πιο cool -ως Βορειοελλαδίτης - από εμάς coach S.

Θα μείνω σε αυτά που βίωσα από την αγαπημένη θέση Court Central 1,19, τα οποία κατά την ταπεινή μου άποψη πιστοποιούν ότι το σκηνικό είχε και φέτος στηθεί, αλλά η ομάδα έφτανε πολύ ψηλότερα από εκεί που τελείωναν οι σκαλωσιές της "βρωμιάς" - που έλεγε κάποτε και ο Τίμοθι Ντάνκαν...

Game 1

Με την κλήρωση των διαιτητών, είχα πει στην παρέα ότι "ο Χριστοδούλου θα παίζει 50-50, ο Καρακατσούνης θα είναι όπως πέρσι που παρέα με τον Παναγιώτου είχαν δώσει τον 4ο τελικό στον Παναθηναϊκό μέσα στο ΣΕΦ, ενώ ο Ψαριανός θα σφυρίζει αυτά που βλέπει, αλλά θα βλέπει μόνο τα φάουλ που γίνονται υπέρ του Παναθηναϊκού! Πριν από το ματς, ο Καρακατσούνης ήρθε να προθερμανθεί μπροστά μας και του φώναξα -γνωρίζετε ότι ποτέ δεν βρίζω - το εξής: "Κύριε Καρακατσούνη, σφυρίξτε σωστά, όχι όπως πέρσι". Ο διαιτητής πήγε για προθέρμανση από την άλλη πλευρά - και αυτό έδειχνε με ακρίβεια τί θα ακολουθούσε...

Αφού ο Καρακατσούνης έδωσε το αδιανόητο αμυντικό φάουλ του Πέτγουεϊ σε μια άμυνά του πάνω στον Τίμοθι Ντάνκαν, σε ένα timeout ο Χριστοδούλου κάλεσε τους δύο refs και είπε: "Τώρα, είμαστε σίγουροι ότι τέτοιες φάσεις είναι φάουλ; Ο αμυντικός πήγε προς τα πίσω και σήκωσε τα χέρια. Μην παρασυρόμαστε από την κατάληξη του σουτ". Ο Καρακατσούνης είπε "Χρήστο, έτσι το είδα, θα το προσέξω όμως!". Λίγα λεπτά μετά έδωσε ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο φάουλ στον Σπανούλη και στο 3ο δεκάλεπτο στον Χάντερ!!! Η ωραιότερη ατάκα που έφυγε τότε από τα courts ήταν "Καρακατσούνη, πρόσεξε τί σου δίνει, γιατί τον βλέπεις κι αυτόν πώς γίνεται!" Ο νοών νοείτω... 

Στο πρώτο ημίχρονο - δεν θυμάμαι αν ήταν 1η ή 2η περίοδος - ο Ψαριανός μπροστά του αφήνει δύο κραυγαλέα φάουλ πάνω σε Ντάνστον, ενώ γίνεται στην αμέσως επόμενη φάση, πάλι μπροστά του, φάουλ πάνω σε drive του Σλούκα, που το σφυρίζει ο Χριστοδούλου! Ο Ψαριανός έχει αρχίσει να νιώθει άβολα -τον έχει πιάσει και ένα ψιλοτικ που τον χαρακτηρίζει - και σταδιακά ...καταπίνει τελείως την σφυρίχτρα: "Δεν είναι κακό να βάλεις γυαλιά, κι εμείς εδώ φοράμε αρκετοί" ήταν η ατάκα, ενώ προς τον πρώτο referee στο επόμενο time out η παραίνεση έμοιαζε προφανής "Πρόσεξε Χρήστο, αυτοί οι δύο θα στο τινάξουν το παιχνίδι στον αέρα"... Γενικά, ο έμπειρος referee, που πριν από ένα μήνα είχε σφυρίξει τον ημιτελικό Ρεάλ - Φενέρ στο Final Four, προσπαθούσε να εξηγήσει στους άλλους δύο ότι πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν και ποιοι παίκτες εμπλέκονται στην φάση: "ο Αντώνης (Φώτσης) είναι καλό παιδί, δεν θα κοροϊδέψει ούτε θα βρίσει" είπε χαρακτηριστικά. Δείγμα του πόσο αποφασισμένος ήταν να κόψει στη μέση το καρπούζι. 

Game 2 

Με την κλήρωση των διαιτητών, γράφω στον Spanios: "o Αναστόπουλος θα παίζει όπως πάντα Παναθηναϊκό, ο Πηλοϊδης θα είναι ...non call και ο Μητσόπουλος θα είναι ο Παναγιώτου της περσινής σειράς"! Προσωπικά είδα το ματς σε βίντεο και ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΤΕΤΟΙΟ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟ ΟΡΓΙΟ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!!! ΠΟΤΕ!!! Ο Τίμοθι Ντάνκαν φόρτωσε με 14 φάουλ τους τρεις ψηλούς μας και ο ίδιος έπαιξε σχεδόν 40 λεπτά. Πολύ "μπασκετικός" μου εξάδελφος που μου βάζει τις φωνές όταν μιλάω για τους γκρι, μου στέλνει SMS την ώρα του αγώνα: "Ευτυχώς που δεν βλέπεις. Δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα, ντροπή"... Ήταν το dead cat bounce, το τίναγμα της γάτας που χάνει και την 7η ψυχή της. 

Game 3

Στο 3ο ματς, ήταν βέβαιο ότι στο ΣΕΦ θα έρχονταν ο Γκόντας και ο Σχινάς. Περίμενα ότι θα ερχόταν και ο Παναγιώτου και, αν γινόταν αυτό, θα ήταν και ένα μήνυμα του συστήματος προς τους άλλους δύο -προς τον Γκόντα βασικά, ο οποίος συνήθως ...τρέμει - ότι "πάμε να κάνουμε μια τελευταία προσπάθεια"!

Πιστεύω όμως ότι ο Παναγιώτου ΔΕΝ ήθελε να παίξει, ειδικά μετά τα όσα έγιναν στην Πάτρα με το αυτοκίνητό του. (By the way, o Συμεωνίδης της ΚΕΔ είχε πει στην διάρκεια της πρώτης κλήρωσης ότι "το περιστατικό δεν σχετίζεται με το μπάσκετ" λες και είναι ...αστυνομικός! Είχε όμως εξαιρέσει τον Παναγιώτου από την κλήρωση, ενώ οι διαιτητές είχαν ξεκινήσει τον 1ο και τον 2ο τελικό με 10 λεπτά καθυστέρηση εις ένδειξιν διαμαρτυρίας για το περιστατικό που κατά τον Συμεωνίδη δεν σχετιζόταν με το μπάσκετ)! Και ήρθε τρίτος ο Φούφης, ο διαιτητής που από τη στιγμή που ανέφερε στο φύλλο αγώνα το "ντου" και τα όσα τους είχε πει σε ένα ματς ο εφευρέτης της αλητείας, είχε μείνει για πολύ καιρό εκτός αγώνων, με το αιτιολογικό ότι ήταν ...ντεφορμέ!!!

"Κύριε Φούφη, σφυρίξτε ό,τι βλέπετε, μην φοβάστε" του λέγαμε στην προθέρμανση. Αυτός δεν πήγε σαν τον Καρακατσούνη από την άλλη πλευρά για ζέσταμα... Η παρουσία των referee ήταν τελείως αδιάφορη στο ματς, για πρώτη φορά στην ιστορία των τελικών ο Σπανούλης κέρδισε τον μέσο όρο των φάουλ που κερδίζει στην Ευρωλίγκα, ενώ πήρε στο τέλος και κάποια σφυρίγματα από τον Γκόντα ο Ολυμπιακός, όταν κάποιοι στον πάγκο του ΠΑΟ χασμουριούνταν (σοβαρά μιλάω!). Το πώς πρέπει να νιώθει -και για το φοβερό "Τ" που είχε δείξει στον Kill Bill στο ΟΑΚΑ - ο άνθρωπος αποδεικνύεται από ατάκα του προς φίλο μου στα courts, ο οποίος του έχει διαμαρτυρηθεί κατ΄επανάληψη σε αγώνες: "Καλά δεν έπαιξα σήμερα;" μου μεταφέρθηκε ότι τον ρώτησε!!! 

Τέλος πάντων, είχε κουραστεί και ο Τίμοθι Ντάνκαν να παίζει μόνος του και έτσι έκανε τα φάουλ του και τα βηματάκια του, από τα οποία δεν δέχθηκε ούτε ένα! Μα ούτε ένα! Σε ένα time out, ο Ντάνκαν, αντί να ακούει τον ...Πόποβιτς, κοιτούσε τους τρεις referee και κάποιος από τα courts άρχισε να του φωνάζει. Τότε ο Σχινάς κοίταξε με αποδοκιμασία προς τις θέσεις μας και εγώ του είπα: "Τόμι, δεν είναι για σένα, για τον Λουκά είναι" για να μου απαντήσει, σε ένα σημείο που όλα είχαν κριθεί: "Αυτό εννοώ όμως, τώρα δεν είναι μέρα χαράς για όλο τον κόσμο εδώ;". Είχε δίκιο, κάποια στιγμή πρέπει να τα σκεφτόμαστε όλα!

Η κόπρος του Αυγείου

Πάμε τώρα στο δια ταύτα το εξωαγωνιστικό -γιατί για τον αγωνιστικό σχεδιασμό, θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε στη διάρκεια των επόμενων ημερών, προβλέπω πάντως μία ή δύο αποχωρήσεις από το roster και μία ή δύο προσθήκες - εκ των οποίων η μία ίσως είναι έκπληξη.

Θα αφήσω τελείως στην άκρη το θέμα της διαιτησίας - έγραψα αρκετά άλλωστε ήδη - ας πούμε ότι δεν υπάρχει. Θέλω όμως να απευθυνθώ κυρίως προς τους φίλους Παναθηναϊκούς, ειδικά τώρα που στον χώρο του ποδοσφαίρου, έχουν κινηθεί διαδικασίες στην προσπάθεια εξυγίανσης -διαδικασίες την κατάληξη των οποίων, βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να προδικάσει. Να απευθυνθώ, λοιπόν, στους σκεπτόμενους Παναθηναϊκούς, που γνωρίζω ότι διαβάζουν και αυτά τα ποσταρίσματα, και να ρωτήσω τρία πράγματα:

1ον) Πώς νιώθουν για την πρώτη κίνηση του Μάκη Παπαδόπουλου -αυτός δεν είναι μέτοχος και πρόεδρος; - μετά τους χαμένους τελικούς που ήταν η επαναφορά του κου. Μπαλτάκου στην ομάδα;

2ον) Πώς νιώθουν που έως τώρα ο Δ.Γιαννακόπουλος έχει μαζέψει ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΜΗΝΕΣ ποινή αποκλεισμού από τα γήπεδα και όμως είναι συνεχώς μέσα σε αυτά, δημιουργώντας μάλιστα και τέτοια θλιβερά περιστατικά, όπως στο ματς της της κανονικής περιόδου στο ΟΑΚΑ, τα οποία έφτασαν σε κάθε σπίτι μέσω της τηλεοπτικής είκόνας;

3ον) Πώς νιώθουν που ένας προπονητής, στο match ball αγώνα των playoff του ελληνικού πρωταθλήματος και με τη σειρά στο 1-1, αφήνει εκτός 12άδας τους τρεις Αμερικανούς και καλύτερους παίκτες της ομάδας του και λίγες μέρες μετά προσλαμβάνεται από τον αντίπαλο που απέκλεισε, τελικά, την προηγούμενή του ομάδα; Προσωπικά για μένα, αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία του ελληνικού επαγγελματικού αθλητισμού, συνιστά προφανή και πρωτοφανή αλλοίωση της αγωνιστικής εικόνας δύο ομάδων και είναι αδιανόητο να μην έχει υπάρξει παρέμβαση της αθλητικής δικαιοσύνης.

Φίλοι μου, η κόπρος του Αυγείου είναι εδώ, μυρίζει απαίσια και δηλητηριάζει τις ψυχές κάθε πραγματικού φιλάθλου. Είναι τόσο απλωμένη που δεν φτάνουν όχι ένας Ηρακλής, αλλά ούτε καν δύο! Χρειάζεται μεγάλη θέληση και προσπάθεια από όλους για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα. Ένα από τα οποία - και το γράφω τώρα που ο Ολυμπιακός είναι πρωταθλητής μέσα από τα play off - είναι αυτό που κατ΄επανάληψιν έχει τονίσει ότι πρέπει να γίνει ο Paratiritis: κατάργηση των playoff και ανακήρυξη του πρωταθλητή στην κανονική περίοδο! 

Τουλάχιστον μέχρι η κόπρος του Αυγείου να σκουπιστεί δια παντός...

Court Central 

Υ.Γ. Δεν διάλεξα τυχαία την φωτό από την κατάκτηση του σερβικού πρωταθλήματος από την ΚΚ Crvena Zvezda, την μπασκετική ομάδα του Ερυθρού Αστέρα! Τα αδέλφια μας, που νωρίτερα κατέκτησαν και την Αδριατική Λίγκα, έσπασαν ένα σερί της Παρτίζαν που κρατούσε από το ...2002, ενώ και οι ίδιοι είχαν να στεφθούν πρωταθλητές από το 1998! Μεγάλο μπράβο, νιώθουμε περήφανοι και για εσάς! 

Boban, Честитамо! Дођите у кошаркашком тиму...