Με τον Μπλατ και όπου μας βγάλει…

Ο Αντιδραστικός γράφει για τον νέο Ολυμπιακό,  ο οποίος αποτελεί (ακόμα)  ένα μεγάλο ερωτηματικό... 


Η pre season με το προσεχές τουρνουά της Μόσχας, φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της αλλά ο νέος Ολυμπιακός εξακολουθεί να αποτελεί έναν μεγάλο γρίφο… Λίγο οι πολλές απουσίες από την προετοιμασία ελέω Μουντομπάσκετ, λίγο οι μικροτραυματισμοί που προέκυψαν στην διάρκειά της και κυρίως οι ριζικές αγωνιστικές αλλαγές στο τμήμα, μας οδηγούν σε ένα μεγάλο ερωτηματικό, όσον αφοράν την εικόνα της νέα ομάδας.

Στο συγκεκριμένο blog δεν σκοπεύω να κάνω κριτική, στην ομάδα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά εικόνα είχαμε από μόνο ένα φιλικό (το τελευταίο κόντρα στον Ερυθρό). Ε λοιπόν, από ένα μόνο 40λεπτο (και μερικά άλλα τρίλεπτα highlights videos), με ένα σωρό μάλιστα απουσίες, όχι. Δεν θα κράξω, δεν θα βγάλω στη σέντρα την ομάδα, δεν θα απογοητευτώ , ούτε προφανώς θα κάνω όλα τα αντίθετα (να ενθουσιαστώ κτλ). Τετριμμένο αλλά 100% ρεαλιστικό και επίκαιρο: Η ΟΜΑΔΑ ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΟ! Όσο και αν βιάζονται πολλοί «καλοθελητές» και μη, δεν είναι ώρα (ακόμα) για συμπεράσματα...

Μα γιατί σας γράφω τότε, θα αναρωτηθείτε; Σας γράφω, για έναν και μόνο λόγο. Για τον Ντέιβιντ Μπλατ. Ο άνθρωπος αυτός αποτελεί την μεγαλύτερη έμπνευση στο φετινό project… Όχι, δεν τον λυπάμαι. Δεν ανησυχώ για αυτόν. Ο τύπος είναι πρωταθλητής. Είναι winner. Την μάχη αυτή που δίνει, την έχει κερδίσει ήδη! Ο Μπλατ είναι καλά, είναι μαχητής, είναι ένα παράδειγμα για όλους μας. Είναι μεγάλη τύχη  για την νέα ομάδα του Θρύλου, που έχει έναν τόσο δυνατό ΑΝΘΡΩΠΟ στο τιμόνι της! Και βέβαια είναι τύχη της και τιμή της και πλεονέκτημά της, να έχει έναν τόσο καλό και άξιο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ στην γωνία του πάγκου της!

Αφήνω στην άκρη τον άνθρωπο Μπλατ (τα λόγια για αυτόν δεν χωράνε σε κανένα άρθρο, ούτε καν σε βιβλίο, θα μπορούσα να γράφω μέρες ολόκληρες ασταμάτητα, για την μαγκιά του)  και θα μιλήσω λιγουλάκι για τον coach Μπλατ. Μαζί του και όπου μας βγάλει φέτος-όπως σας γράφω και στον τίτλο…

Ο νέος Ολυμπιακός, η εικόνα του, το στυλ παιχνιδιού του, μοιάζει αυτήν την στιγμή με σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες… Προσωπικά δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία, πως θα την βρει την άκρη ο coach. ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ όμως… Ειδικά με τον πολύ παραπάνω χρόνο για προπονήσεις, scouting και προετοιμασία των αγώνων, που θα υπάρχει φέτος , είμαι εξαιρετικά αισιόδοξος πως ο ερυθρόλευκος μπασκετικός γρίφος όχι μόνο θα λυθεί, αλλά μας ετοιμάζει και πολλές ευχάριστες εκπλήξεις!

Ας σταματήσουμε να κρίνουμε αυστηρά και κακοπροαίρετα λοιπόν και ας δώσουμε χρόνο στο νέο project… Ας εμπιστευτούμε τους προέδρους και βέβαια τον Μπλατ, ο οποίος έχει αναλάβει εν λευκώ τις τύχες της ομάδας μας. Ο coach των τελικών του NBA, ο coach που έχει κατακτήσει τα πάντα στην καριέρα του, κάτι παραπάνω θα ξέρει από μας…

Αν κάνει ή όχι ο Τσέρι, αν θα καταφέρει να σταθεί ο Χαπ, αν θα αξιοποιηθούν «όπως πρέπει» οι διόσκουροι αρχηγοί, αν θα αξιοποιηθεί κατάλληλα και ορθά το «φαινόμενο Μιλουτίνοφ» και ένα σωρό ακόμα ερωτήματα και αγωνίες όλων μας, αφήστε να μας τα «απαντήσει» ο Μπλατ μέσα στην σεζόν…

Προσωπικά πολλές φορές έχω πέσει έξω στις απόψεις/εκτιμήσεις μου. Όσοι βέβαια με/μας διαβάζουν χρόνια, θα ξέρουν πως επίσης έχω πέσει και…μέσα σε άλλες τόσες. Η ιστορία θα μας κρίνει λοιπόν, όπως πάντα, καθώς τα γραπτά μένουν… Προσωπικά, διαλέγω πίστη, όραμα, όνειρα, ελπίδα. Διαλέγω Μπλατ! Άλλοι πάλι επιλέγουν από νωρίς την οδό της γκρίνιας, της αμφισβήτησης και του μηδενισμού… Στο τέλος της σεζόν, εδώ θα μαστε να τα ξανα-συζητήσουμε… Στο κάτω κάτω όλοι το καλό του Θρύλου μας (ελπίζω πως) θέλουμε…

*Προσωπικά νιώθω πως είδα αρκετά θετικά στοιχεία, από το ματς κόντρα στα αδέρφια μας… Αυτά θα κρατήσω… Αν επιμείνετε για τα αρνητικά, θα μιλήσω προφανώς για την θέση «1». Αν εκεί βρεθεί η λύση (κοινώς αν οι Μπάλντγουϊν-Τσέι μπορούν, ή αλλιώς αν βρεθούν κάποιοι άλλοι), τότε δεν έχω κανένα λόγο ανησυχίας