Ώρα για... boost!

Διπλό-βάλσαμο στο Λουξεμβούργο, αλλά το ζητούμενο είναι αυτή η νίκη να είναι η απαρχή για σταθεροποίηση απόδοσης και... σχήματος. Γράφει ο Stouk

Το ότι ο Ολυμπιακός πήρε ένα πανεύκολο διπλό στην Ευρώπη σε ομίλους δεν είναι απλή υπόθεση. Ανεξάρτητα από το ότι αυτό ήταν στην έδρα της πιο αδύναμης ομάδας του ομίλου και άσημης Ντούντελανζ, το να κάνεις νίκη μακριά από το σπίτι σου είναι ένα "γαλόνι", πόσο μάλλον όταν πριν από αυτό έχει προηγηθεί το στραπάτσο της Κρήτης.

Τα κατάφερε, λοιπόν, ο Ολυμπιακός και μάλιστα χωρίς να δυσκολευτεί. Είχε την κατοχή, δέχθηκε 5 τελικές και μόνο η 1 on target, ενώ έκανε 21, 11 on target (οι δύο δοκάρι) και πέτυχε 2 γκολ. Νομίζω οι αριθμοί τα είπαν όλα.

Μια πειστική εμφάνιση, που ήρθε στην κατάλληλη ώρα. Και μάλιστα με αρκετά συμπεράσματα.

Το πρώτο είναι ότι ο Ολυμπιακός, όταν ο Φορτούνης είναι καλά, "ανοίγει" εύκολα το γήπεδο και δημιουργεί πολλές ευκαιρίες. Ωστόσο, είχε ξανά πρόβλημα στο γκολ. Αυτή τη φορά υπάρχει μια δικαιολογία, καθώς έπαιζε χωρίς κλασσικό φορ για όλο το ματς, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι υπόλοιποι πρέπει να τα "σπάνε". Το θέμα "τελική προσπάθεια" είναι σχεδόν καθολικό και πρέπει να δουλευτεί. Δεν υπάρχει νόημα να δημιουργείς όμορφες φάσεις και να πετάς στα σκουπίδια τις κλασσικές σου ευκαιρίες.

Δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ο Καμαρά παίζει καλύτερα όταν έχει πίσω του τον Μπουχαλάκη. Μας αρέσει δε μας αρέσει ο Έλληνας μέσος, αυτή είναι η αλήθεια. Και ετοιμαστείτε να τον δείτε ξανά βασικό, γιατί θεωρώ ότι αυτό θα πράξει ο Μαρτίνς.

Τρίτο συμπέρασμα είναι ότι το δίδυμο των στόπερ Βούκοβιτς - Σισέ είναι αυτό που πρέπει να "κλειδώσει". Μιλάμε για το υπάρχον ρόστερ και σε αυτό καλύτερο... σετ δεν φαίνεται να "βγαίνει". Ο Σισέ θα κάνει τα λάθη του, αλλά έχει την έκρηξη και την ταχύτητα που (επαναλαμβάνω) δεν έχει κανείς άλλος στόπερ από τους υπάρχοντες.

Αν θέλουμε να το γενικεύσουμε, οι 8 θέσεις της ενδεκάδας πρέπει από εδώ και πέρα να είναι "κλειδωμένες". Και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Γιατί μπορεί ο Μαρτίνς να έκανε rotation με Μίλαν (που κακά τα ψέματα ήταν στο πρόγραμμα να το χάσεις και εκτός αυτού επόταν το ματς με την ΑΕΚ) και την αδύναμη Ντούντελανζ, αλλά από εδώ και πέρα μπαίνει η σκοπιμότητα και η σταθερότητα. Και αν αλλάζει η ενδεκάδα συνεχώς, δύσκολα θα επιτευχθεί τέτοιος στόχος.

Γιαννιώτης, Σισέ, Βούκοβιτς, Ομάρ, Τσιμίκας, Καμαρά, Ποντένσε, Φορτούνης φαίνεται να αποτελούν τις προφανέστερες και αποδοτικότερες επιλογές.

Ως παρτενέρ του Καμαρά ο Γκιγιέρμε είναι μεν ποιοτικότερος του Μπούχα, αλλά ο Έλληνας έχει κερδίσει τον Μαρτίνς και όπως είπαμε παραπάνω απελευθερώνει τον Καμαρά.

Στη θέση του πλάγιου χαφ πλην Ποντένσε υπάρχει... σπαζοκεφαλιά. Ο Λάζαρος φαίνεται να αποδίδει καλύτερα όταν έρχεται από τον πάγκο, ενώ ο Φετφατζίδης στιγματίστηκε ψυχολογικά από τη φάση με την ΑΕΚ και πέραν αυτού, από τη μια είναι ίδιο "σκαρί" με τον Ποντένσε και από την άλλη έχει και αυτός μεγάλο θέμα στα τελειώματα. Ίσως είναι στιγμή ο Ναουέλ να πάρει 2-3 ματς συνεχόμενα, για να δείξει ποιες είναι οι δυνατότητές του και αν μπορεί να προσφέρει την ποιότητα που ψάχνει ο Μαρτίνς στις πτέρυγες.

Τέλος, στο θέμα φορ ο Μάνος είναι πια η μόνη επιλογή εντός των συνόρων, αλλά δεν έχει δηλωθεί στην Ευρώπη. Οπότε εκεί θα δούμε λύση ανάγκης τύπου Λάζαρου.

8/11 είναι μια καλή βάση. Και τη θέλει ο Ολυμπιακός πια αυτή τη βάση, για να ρολάρει και να φτιάξει τόσο την ψυχολογία του, όσο και την αποτελεσματικότητά του.

Μέχρι την επόμενη διακοπή του Νοεμβρίου για το Nations League μεσολαβούν 5 ματς. Κατά σειρά Απόλλων εντός, Παναχαϊκή (κύπελλο) εκτός, Άρης εκτός, Ντούντελανζ εντός, Παναθηναϊκός εντός. Μια καλή σειρά αγώνων, που θα δώσουν την ευκαιρία σε αυτό το 8+3 που αναφέραμε να βρει ρυθμό, που τόσο χρειάζεται. Ακόμα και η αναμέτρηση με τους Αχαιούς μπορεί να βοηθήσει. Αν όχι ομαδικά (αφού σίγουρα θα πάρουν λεπτά παίκτες με μικρότερο χρόνο συμμετοχής), τότε σίγουρα ατομικά κάποιους παίκτες που χτυπούν την πόρτα της 11άδας, όπως πχ ο Ναουέλ και ο Μάνος.