Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

Tactic Philosopher: game 15


Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε με 74-68 στο τέλος από τη Ζαλγκίρις και έπεσε (ηρωϊκά) από την 1η θέση της κατάταξης. Διαβάστε στην τακτική στήλη του Red Philosopher:
Ο έλεγχος του ρυθμού που αποτελεί μεγάλο credit για την ομάδα του Σφαιρόπουλου.
Η άμυνα του Σάρας που κράτησε τον Ολυμπιακό πολύ χαμηλά σε σκορ και έκοψε ΤΕΛΕΙΩΣ τη δημιουργία.
Το μπέρδεμα στην ερυθρόλευκη άμυνα στα τελευταία λεπτά, που έφερε τους κρίσιμους πόντους στην Ζαλγκίρις.
Επιμελείται ο Αντιδραστικός


74-68 ήττα για την ομάδα μας από την εξαιρετικά φορμαρισμένη (και αισίως 3η του πίνακα) Ζαλγκίρις του Γιασικεβίτσιους. Μια ήττα αναμενόμενη, καθώς η ομάδα μας μισή (τετριμμένο αλλα 100% αληθές)... κάποια στιγμή θα έσκαγε. Έτσι κι έγινε λοιπόν στο Κάουνας... Για το ματς όμως σας μίλησαν οι άλλοι  bloggers του RP. Σήμερα θα αναλύσουμε όπως κάθε αγωνιστική, τις τακτικές του αγώνα.

Κι όμως ο Θρύλος ήλεγξε το ρυθμό!

Μεγάλο credit για την απογυμνωμένη ομάδα μας! Επί 40' σε μια καυτή έδρα, απέναντι στην πιο φορμαρισμένη, πεινασμένη και συμπαγή  ομάδα της διοργάνωσης, με τόσες ΤΡΑΝΤΑΧΤΕΣ απουσίες και με ένα rotation ουσιαστικά 7 παιχτών, ο Ολυμπιακός έπαιξε το ματς με τους ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΌΡΟΥΣ. Μπορεί να το έχασε, αλλά το έχασε ΜΟΝΟΣ του-μένοντας πρωτοφανώς από ανάσες/καθαρό μυαλό στην τελευταία περίοδο. Δεν τον κέρδισε η Ζαλγκίρις.
Χαμηλό τέμπο, το παραδοσιακό λιθουανικό transition έμεινε στο συρτάρι, ενώ χαμηλά πήγε και το σκορ. Ο Ολυμπιακός άλλωστε ήξερε πως έπρεπε να το πάει ταβάνι στους 70 πόντους για να έχει τύχη-και το κατάφερε! Η Ζαλγκίρις των 80 και 90 points games έμεινε χαμηλά στους 74 πόντους. Μπορεί όλα αυτά να μην έφτασαν, αλλά θεωρώ πως ο Ολυμπιακός έκανε μια καλή και επαρκή δεδομένων των συνθηκών εμφάνιση.

Η άμυνα του Σάρας έπιασε τόπο

Καταρχήν να σας το ξαναπούμε σε αυτό εδώ το blog. Ο Σάρας αν και παραδοσιακός εχθρός μας, είναι ένας τρομερός προπονητής. Σίγουρα στους 4-5 κορυφάιους στην Ευρώπη. Συνεχίζουμε.
Στο πρώτο μέρος ο Ολυμπιακός έπαιρνε πόντους από συνεργασίες στο low post. Από Παπαπέτρου, Μακλίν κυρίως αλλά και τον  Τόμσον.  Στο β' όμως ο Γιασικεβίτσιους την ψιλιάστηκε και προσπάθησε να βγάλει 100% ΕΚΤΟΣ ΑΓΩΝΑ τον Μακλίν. Και τα κατάφερε. Ο μοναδικός καθαρόαιμος low post παίχτης του Θρύλου πήρε μόλις μία προσπάθεια σε όλο το δεύτερο μέρος!
Γενικά οι Λιθουανοί με τα πολλά μακρυά τους χέρια (από τις κορυφαίες στα αμυντικά deflection ομάδες) έκοψαν τις πάσες προς τα μέσα και αναγκαστικά ο Ολυμπιακός πήγε σε ΜΠΑΡΑΖ μακρινών σουτ. Τα οποία δεν μπήκαν (πχ με την Εφές μπήκαν, χθες όχι). Σε αυτό να τονίσω πως ήταν εμφανής η ψυχική κόπωση των παιχτών. Καθόλου καθαρό μυαλό... Κακές και βιαστικές επιλογές ειδικά από τους αρνητικούς (χθες) Στρέλνιεκς-Σπανούλη-Ρόμπερτς.

Το μπέρδεμα στην ερυθρόλευκη άμυνα εν τέλει έκρινε το ματς

Ο Ολυμπιακός στο ρυθμό του, αν και μέτριος και κουρασμένος, κατάφερνε να προηγείται σε όλο σχεδόν το ματς. Έπαιζε  άμυνα σε όλο το ματς χωρίς αλλαγές για να μην βρίσκεται συνέχεια σε καταστάσεις miss match και να μειώσει το υψομετρικό του πρόβλημα.
Στο τελευταίο δεκάλεπτο όμως η Ζαλγκίρις βρήκε δυο-τρία μεγάλα σουτ, τα οποία σε συνδυασμό με επίσης δυο-τρία pick n pop που ολοκλήρωσε ο μετρ Γιανκούνας ανάγκασαν τον Ολυμπιακό να αλλάξει την άμυνα του. Γενικά απόριας και της κόπωσης ο Ολυμπιακός είχε πολυ κακές αποστάσεις στην άμυνα του στο δ' δεκάλεπτο για αυτό και δέχθηκε 26 πόντους (όσους έφαγε συνολικά στα β' και γ' δεκάλεπτο).
Όταν λοιπόν στο τέλος άνοιξε το γήπεδο και έπαιξε με αλλαγές, έχασε (ελέω miss match) ουσιαστικά τον αγώνα, από τα δύο καλάθια και τα επιθετικά ριμπάουντ του αθλητικότατου Γουάιτ* (απέναντι σε κοντούς αντιπάλους).

*Το όνομα του Γουάιτ σημειώστε το... Κομμένος και ραμμένος για το στυλ του Ολυμπιακού...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου