Retro-Stories: Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Ο μύθος των παιδικών μας χρόνων

Η στήλη  Retro-Stories επιστρέφει και θυμάται τον παίχτη-μύθο της ομάδας, τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς...
Ο θρυλικός καράφλας με το "11" στην πλάτη που έγινε φόβος και τρόμος των αντιπάλων του Ολυμπιακού...
Στατιστικά που... τρομάζουν!
Επιμελείται ο Αντιδραστικός

Όταν το καλοκαίρι των μεγάλων αλλαγών του 1996 είδαμε ένα αδύνατο  καραφλό Σερβάκι από τον Πανηλειακό,  σε κανέναν μας δεν γέμισε το μάτι. Κι όμως αυτός ο αμούστακος ξερακιανός κι αδύνατος Σέρβος (εποχή λίγο μετά τον σοκαριστικό εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας, μην ξεχνάμε) έμελε να αλλάξει την ιστορία της ομάδας και να γράψει το όνομα του με χρυσά γράμματα στα βιβλία της.

Ξεκινάμε το αφιέρωμά μας, με τα τρομακτικά (κυριολεκτικά) στατιστικά του:

• Έπαιξε στην ομάδα από το 1996 εώς το 2009. 13 χρόνια.
• Πρώτος σε συνολικές συμμετοχές στην ιστορία του Θρύλου!
• Στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι δεύτερος πίσω από τον Καραταΐδη!
• Τρίτος σκόρερ (αν και χαφ) στην ιστορία του συλλόγου πίσω από Σιδέρη και Αναστόπουλο (ίδια γκολ με τον Αλεξανδρή!).
• Πρώτος σε συμμετοχές στην Ευρώπη και πρώτος σκόρερ στο champions league (μαζί με τον Μήτρογλου).
• Πρώτος σε πρωταθλήματα (12!!!) ενώ έχει και 5 Κύπελλα!

Ο μύθος των παιδικών μας χρόνων...

• Την πρώτη του χρονιά τον θυμόμαστε όλοι για το άπιαστο πέναλτι γκολ του με τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη (σε εποχή που ο  Βάντσικ έπιανε σωρηδόν τα πέναλτι απέναντι στην ομάδα μας). Πολλοί ξεχνούν  πως μετά από λίγο ο Τζόλε έπαθε χιαστούς και έχασε σχεδόν όλο τον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος... Παρόλα αυτά γύρισε κυριολεκτικά "σιδερένιος" και μετά σπανίως έλειπε από τα παιχνίδια της ομάδας, σπάζοντας όλα τα κοντέρ...
• Αλώνιζε στην αριστερή πλευρά και με τον κολλητό του Γρηγόρη Γεωργάτο, έφτιαξαν το πιο δυνατό "άκρο" που είχε ποτέ ελληνική ομάδα.
• Ο Τζόλε ήταν ο ηγέτης της μεγάλης ομάδας του 1998 που έφτασε στους "8" του champions league! Εκείνες της σεζόν 1998-2000 όπου βρισκόταν στα ντουζένια του (αγωνιστικά και ηλικιακά) τον είχαν ζητήσει η Μάντσεστερ του Σερ Άλεξ αλλά και η κραταιά τότε Λάτσιο. Όμως εκείνος επέλεξε να παραμείνει στην ομάδα της καρδιάς του... Κίνηση που τον ηρωοποίησε στις καρδιές των οπαδών...
• Συνέχισε μέχρι μεγάλη ηλικία να παίζει σε υψολότατο επίπεδο και μάλιστα την σεζόν 2007-08 (10 χρόνια μετά) στην μεγάλη πορεία της ομάδας του Τάκη Λεμονή με τα πρώτα διπλά στο ch-l (Βέρντερ, Λάτσιο κτλ), ο αειθαλής Σέρβος ήταν και πάλι πρωταγωνιστής με πολλές ασίστ "πάρε βάλε"!
• Θα τον θυμόμαστε σαν τον άνθρωπο των ντέρμπι. Σκόραρε αμέτρητα γκολ απέναντι στον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Στα δύσκολα ποτέ δεν κρυβόταν και έβγαινε μπροστά. Ειδικά για τον αιώνιο Παναθηναϊκό ήταν πραγματικός δήμιος! Ο Νασίφ Μόρις μπορεί να το επιβεβαιώσει αυτό νομίζω!
• Στιγμή hihglight του αδιαμφισβήτα το χατ τρικ του με την Λεβερκούζεν στην Ριζούπολη... Επίσης τα γκολ του στις καθυστερήσεις στη Φιλαδέλφεια (2-3 την ΑΕΚ) αλλά και στη Λεοφώρο (1-1 με ΠΑΟ).

Το πόσο σημαντικός και μεγάλος ποδοσφαιριστής ήταν για την ομάδα μας, φαίνεται και από το γεγονός πως ακόμα και τώρα 9 χρόνια μετά το αντίο του, ακόμα ο Θρύλος δεν έχει βρει τον αντικαταστάτη του. Η πιο δύσκολη και  βαριά θέση στον Ολυμπιακό είναι αυτή του αριστερού εξτρέμ. Ο κάθε νέος παίχτης αναπόφευκτα συγκρίνεται με τον μυθικό Τζόλε και αυτό δημιουργεί έξτρα πίεση και άγχος! Ίσως μόνο ο Κέβιν Μιραλάς να τον πλησιάσει λιγάκι...

Η κληρονομιά του αιώνιου ερυθρόλευκου αρχηγού είναι πολύ μεγάλη. Όλοι μας τον θυμόμαστε σαν τον παίχτη "νικητή" πρότυπο, για την φανέλα με τον δαφνοστεφανομένο έφηβο... Όλοι τον θυμόμαστε σαν τον άνθρωπο που άλλαξε επίπεδο την ομάδα μας...

Κλείνω με την ευχή να επιστρέψει κάποια στιγμή και με πόστο στην ομάδα (ουσιαστικά δεν έχει φύγει ποτέ, άλλωστε σε κάθε ματς παρακολουθεί την ομάδα). Ίσως ο ιδανικός γενικός αρχηγός...

Υγ: το χαμένο του πέναλτι στον τελικό κυπέλου με την ΑΕΚ, ήταν ίσως το ιδανικό αντίο! Κι όμως ναι! Οι ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ παίχτες αποχαιρετούν συνήθως με άσχημο τρόπο. Για παράδειγμα ο Ζινεντίν Ζιντάν... Κάπως έτσι χαιρέτησε κι ο Τζόλε λοιπόν...