"Φαντάσματα" στο ΟΑΚΑ...

Ο Ολυμπιακός πέρασε «εύκολα» από το ΟΑΚΑ με 69-76 (έκανε το 2/2 μέσα σε 2 μήνες), κάνοντας το αυτονόητο 2-0 στην σειρά και πλέον την Κυριακή μπορεί να στεφθεί πρωταθλητής -με σκούπα μάλιστα, κλείνοντας μια πολύ πετυχημένη σεζόν… Το ηθικό δίδαγμα των τελικών είναι πως αφενός ο Ολυμπιακός έδιωξε επιτέλους το "φάντασμα" (του Ντούντα) από τον πάγκο του κι αφετέρου πως αντιμετωπίζει σαν αντίπαλο πραγματικά ένα άλλο «φάντασμα», τον Παναθηναϊκό. Γράφει ο Αντιδραστικός

Ναι. Θεωρώ ηθικό αυτουργό του 2-0 στην σειρά πρωτίστως τον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Από το 2007 που ο Ολυμπιακός «επέστρεψε» στο προσκήνιο , ήταν λες και ένα φάντασμα πλανιόταν στον πάγκο του. Ένα προπονητικό φάντασμα που έτρεμε όταν έβλεπε ειδικά όταν έβλεπε τον ΠΑΟ. Μόνο ο Ντούντα το έδιωξε αλλά κι αυτό ήταν προσωρινό. Έτσι μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες (έχουμε και λέμε: Καζλάουσκας, Γκέρσον, ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ) μπορούμε να πούμε ότι ο Ολυμπιακός βρήκε επιτέλους έναν προπονητή για πολλά χρόνια (ο Ντούντα άλλωστε δεν ήθελε κ’ δεν μπορούσε να δώσει άλλα) στον πάγκο του.

Το 4/4 που μετράει άλλωστε ήδη απέναντι στον ΠΑΟ είναι εντυπωσιακό! Όπως εντυπωσιακή ήταν και η πορεία μέχρι τον τελικό της Ευρωλίγκας άλλωστε! Ήρεμος, μεθοδικός, με έμφαση 100% στην τακτική ενός αγώνα και το κυριότερο με τρομερό διάβασμα των αντιπάλων, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος κερδίζει απόλυτα τις εντυπώσεις και δικαιώνει εμάς (εμένα πρώτο!) που τον ζητάγαμε σαν «πρώτο» στην ομάδα εδώ και χρόνια!

Ο δεύτερος λόγος που η σειρά πάει για σκούπισμα, είναι ένα άλλο φάντασμα. Αν το φάντασμα του coach έφυγε από τον Ολυμπιακό, ένα άλλο εμφανίζεται εφέτος. Το φάντασμα του Παναθηναϊκού… Μια ομάδα που θέλει αλλά δεν μπορεί. Παρόλες τις γραφικότητες της διοίκησης του, παρόλη την κλασική εύνοια των γκρίζων (ειδικά σήμερα δόθηκε ξανά ρεσιτάλ, με τα φάουλ ΜΟΝΟ στην επίθεση του ΠΑΟ!) ο ΠΑΟ μέσα στο παρκέ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ. Ο Μανωλόπουλος και ο Τζιτζιρίδης (ή όπως τελοσπάντων λέγεται ο βοηθός που έφερε ενόψει των τελικών) αντικειμενικά το παλεύουν τακτικά, ο Μαυροκεφαλίδης σε κάνει να συγκινείσαι και να δακρύζεις από την υπερπροσπάθεια (το λέω ειλικρινά έτσι δεν ειρωνεύομαι) καθώς παίζει μόνος του τον Θρύλο, ενώ και οι εναπομείναντες «κανονικοί» παίχτες κάνουν ότι μπορούν και δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς (αναφέρομαι στους Φώτση, Γιάνκοβιτς, Μποχωρίδη-έστω, Νέλσον-έστω, Σλότερ).

Βέβαια ας αναρωτηθούμε τους λόγους που ο ΠΑΟ παρουσιάζεται τόσο κατώτερος των περιστάσεων στους τελικούς: σαφώς και οι απουσίες παίζουν ρόλο. Γκιστ-Παππάς-Μπατίστα απουσιάζουν για διαφορετικούς λόγους από την σειρά (βλακεία, ΑΤΥΧΙΑ και αγυμνασιά αντίστοιχα) και ο ΠΑΟ μοιάζει μισός. Παράλληλα οι επιλογές των φετινών ξένων είναι για γέλια (σχεδόν Σλότερ, Μπλουμς και οι δύο που πήρε ενόψει play offs-ποιος Τζεφ Νόρντγκαρντ μπροστά τους;!) και αυτό βαραίνει και τον Ιβάνοβιτς και το τωρινό τεχνικό team. Επιπλέον δόθηκε ΛΑΘΟΣ και εφέτος η μπαγκέτα σε αυτή τη γραφική πια φιγούρα, που λέγεται Διαμαντίδης. Αν ο Λου μας προκαλεί δάκρυα συγκίνησης για τις μάχες του, ο πάλαι ποτέ (με την εύνοια του συστήματος πάντα) 3d μας προκαλεί δάκρυα λύπησης… Τέλος μεγάλα λάθη της διοίκησης (δεν αναφέρω καν ονόματα). Έμεινε μόνο σε γραφικότητες, τραμπουκισμούς, ανακοινώσεις και απειλές κι άφησε ολόγυμνη την ομάδα… Πολλά τα λάθη φέτος.

Παρόλα αυτά, ο ΠΑΟ θα ναι πάντα ΠΑΟ και δεν τολμώ να μιλώ για βέβαιο 3-0 την Κυριακή. Η φανέλα του Παναθηναϊκού είναι πολύ βαριά και δεν θα την υποτιμήσω ποτέ. Αλλά μόνο αν βγάλει μόνος του τα μάτια του ο Θρύλος, μόνο αν κυριολεκτικά αυτοκτονήσει δεν θα κάτσει το 3-0… Τα υπόλοιπα στην ανάλυση μου την Δευτέρα…

Υγ: αγωνιστικό σχόλιο. Ο Ολυμπιακός και σήμερα όπως και τις προάλλες ήταν ανώτερος. Με περισσότερες λύσεις, ψυχραιμία και σωστή προσέγγιση. Σήμερα βρήκε σκορ από πολλούς ενώ έπαιξε τρομερή άμυνα! Άφησε τον Λου να παίζει μόνος του και έκλεισε όλους τους υπόλοιπους, οδηγώντας τον ΠΑΟ σε 100% μονόπλευρο παιχνίδι. Τόσο μονόπλευρο επιθετικά παιχνίδι, έχω να δω από όταν ήταν στον Θρύλο ο Πάσπαλι και στον ΠΑΟ ο Κόμαζετς, 20 χρόνια πριν! Μεγάλος Πρίντεζης στην κορυφαία σεζόν ίσως της καριέρας του (μαζί με το 2012), ενώ ξανά κομβικός ο Ντάρντεν! Θετικοί όλοι οι ερυθρόλευκοι θαρρώ…

Υγ2: μεγάλες μάχες από τον εξελίξιμο σέντερ του Θρύλου, Αγραβάνη! Αν δουλέψει το παιχνίδι μέσα στην ρακέτα, θα γίνει παίχτης-σύμβολο του Ολυμπιακού. Αστείρευτη δύναμη ο πιτσιρικάς, απλά θέλει δουλειά στην τεχνική…

Υγ3: κάθε επαφή φάουλ κατά του Θρύλου. Στην αντίπερα όχθη έβγαζαν αίμα για να σφυριχτεί παράβαση. Αποβλήθηκε με 5 φάουλ ο Σπανούλης από το 36’ (!)-με το 5^ο φάουλ να είναι επιθετικό μάλιστα, με 4 φάουλ σε όλη την τέταρτη περίοδο οι 3 σέντερ , με 4 φάουλ… από το ημίχρονο ο Σλούκας! Πραγματικό ρεσιτάλ γκρίζων! Επιπλέον γελάσαμε με το air-ball σε σουτ του Σλούκα (η μπάλα είχε βρει κανονικά στεφάνη άρα ο χρόνος έπρεπε να ανανεωθεί) αλλά και με το πάτημα γραμμής στον Μάντζαρη! Κι όλα αυτά όταν η μπάλα έκαιγε, ε;