Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Ο «Q» του Θρύλου!

Banis
Με αφορμή το άρθρο του φίλου Spanios για τον αείμνηστο Roy Tarpley, θα ασχοληθούμε με τον αγαπημένο μας Αμερικανό, μεταξύ άλλων, που φόρεσε την φανέλα του Ολυμπιακού! Τον Qyntel Woods!

Ο «Q» είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους Αμερικανούς που περάσανε από το μεγάλο λιμάνι! Το ότι αγωνίστηκε στην Ευρώπη είναι καθαρά θέμα συγκυριών. Οι εξωαγωνιστηκές του συνήθειες τον οδήγησαν ουσιαστικά «εκτός», από το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, στο οποίο και αντικειμενικά ανήκε!
Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του σε κολλέγιο του Mississippi και με τους ειδικούς να προδιαγράφουν μια απίστευτή καριέρα (θεωρήθηκε από πολλούς ως ο διάδοχος του McGrade) το 2002 επιλέχθηκε από το Portland στο no21 του Draft.
Οι προβλέψεις αποδείχθηκαν λανθασμένες και ο νεαρός ,τότε Woods, στα δύο χρόνια στους Blazers είχε 2, 4 πόντους στην πρώτη και 3, 6 στην δεύτερη σεζόν .
Παρόλα αυτά κατάφερε να γίνει πρωτοσέλιδο, για αρνητικούς όμως λόγους, στον αμερικανικό τύπο… Το 2004 συλλαμβάνεται για άσκηση βίας σε ζώα. Συγκεκριμένα συνελήφθη για κυνομαχίες που διοργάνωνε στο σπίτι του. Τιμωρήθηκε με 80 ώρες κοινωνικής λειτουργίας και δωρεά 10.000$ σε κοινότητα στο Oregon.  

H καλή θέληση του Qyntel δεν έπεισε τους Blazers που αφού τον τιμώρησαν, τον αποδέσμευσαν. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά λίγο καιρό αργότερα συνελήφθη να οδηγεί χωρίς δίπλωμα και ασφάλεια, ενώ όταν διενέργησαν έρευνα βρήκαν μικρή ποσότητα μαριχουάνας στο όχημα.
Αρκετά χρόνια πριν, ο χρυσός Ολυμπιονίκης του 1976 με τις ΗΠΑ και τότε εκπαιδευτής του Woods, Adrian Dudley, διαπίστωνε πως «αυτό που μου αρέσει πολύ σ’ εκείνον είναι ότι τελικά είναι ένα πολύ καλό παιδί» καθώς ο περίγυρος του θαύμαζε το γεγονός πως με τα βιώματά δεν παραστράτησε.
Ο Woods μεγάλωσε στην νότια και κακόφημη πλευρά του Memphis. Λίγες βδομάδες μετά την γέννησή του ο πατέρας του δολοφονείτε και αναγκάζετε η μητέρα του να τον μεγαλώσει μόνη της και αργότερα ο Qyntel να αναζητά  τρόπο να ξεπληρώσει όσα έχει κάνει γι’ αυτόν!

Αφήνοντας όλα πίσω του, Portland και ανώριμες πράξεις, ο «προβληματικός» Woods – όπως ήταν ο μόνιμος χαρακτηρισμός των ΜΜΕ – βρέθηκε στους Heat για μόλις τρία παιχνίδια, αφού μετά έγινε ανταλλαγή και πήγε στην Βοστόνη για να μείνει για άλλα τρία παιχνίδια. Κάπου εκεί, των Δεκέμβρη  του 2005 τον αποκτήσανε οι Knicks και έμεινε στην Νέα Υόρκη για δύο χρόνια.
Την επόμενη χρονιά ήρθε η πρόταση του Ολυμπιακού, του Gerson! Οι προσαρμογή του στα ευρωπαϊκά δεδομένα δεν ήταν πολύ εύκολη. Ακόμα κι έτσι η άνεση στις κινήσεις του, η άνεση στο σκοράρισμα και η αρχοντιά του μέσα στο γήπεδο ήταν οφθαλμοφανή! Με τον καιρό έκανε σπουδαίες εμφανίσεις κερδίζοντας και τον κόσμο του Θρύλου με τον εντυπωσιακό τρόπο παιχνιδιού του.
Σε αναμέτρηση Cska - Ολυμπιακού, ο «Ρώσος» Παπαλουκάς, βλέποντας τον Woods να ξεχωρίζει «σαν την μύγα μέσα στο γάλα» ανάμεσα σε παίκτες υψηλού επιπέδου, απευθυνόμενος σε συμπαίκτη του είπε «τι παικταράς είναι αυτός, ρε;»!

Η φάση που τον ξεχώρισε όμως στις καρδιές του κόσμου των ερυθρολεύκων ήταν το τσαγανό που επέδειξε μέσα στο ΟΑΚΑ, σε μια κολασμένη ατμόσφαιρα 20.000 οπαδών του ΠΑΟ και σε «ντου» του Tomasevic μετά από αντίδραση του Αμερικανού σε ύπουλη κλωτσιά του Διαμαντίδη!  Ο Διαμαντίδης του κλωτσάει το πόδι, ο Αμερικανός χάνει τον έλεγχο της μπάλας και πάνω στην ένταση πετάει τον αρχηγό του ΠΑΟ κάτω. Κάπου εκεί παρεμβαίνει ο Σέρβος center πιάνοντας από το λαιμό τον πεσμένο Woods και με την παρέμβαση των ψυχραιμότερων αποφεύχθηκαν τα χειρότερα. Αυτά βέβαια δεν είναι ευχάριστα να συμβαίνουν και δεν τα αναφέρουμε για παράδειγμα προς μίμηση. Όμως αυτή η άγνοια κινδύνου, σε συνδυασμό με το απίστευτό επιθετικό ταλέντο του και τους 1000+1 τρόπους που είχε για να βάζει την μπάλα στο καλάθι, κατέστησε τον «Q» σε ξεχωριστή θέση στις καρδιές των οπαδών των «ερυθρολεύκων», παρά την σύντομη παραμονή του στην ομάδα.
Η επόμενη χρονιά έφερε αλλαγή προπονητή στον Ολυμπιακό και ένα ατυχές περιστατικό (μαριχουάνας) έστειλε τον Woods στην πόρτα της εξόδου από το ΣΕΦ. Κάπως έτσι έληξε άδοξα η παρουσία του «Q» στο λιμάνι!

Από εκεί και πέρα πέρασε από Ιταλία, Πολωνία, Ισπανία, Ρωσία, Ισραήλ και γενικά μια εξέλιξη πολύ δυσάρεστη για ένα τόσο μεγάλο παίκτη, ένα τόσο καθαρόαιμο ταλέντο!


Qyntel, για πάντα στην καρδιά μας!

1 σχόλιο:

  1. Banis, ήταν όντως ένα μεγάλο ταλέντο ο Woods! Και πήγε να πάρει και μόνος του ένα από τα περίφημα ματς στο ΟΑΚΑ, όντας σε τρομερό οίστρο, "αναγκάζοντας" τους γκρι σε τρεις (!) συνεχόμενες φάσεις να τους σφυρίξουν μεταφορά, πάτημα γραμμής και βήματα...
    Ωστόσο, δυστυχώς κι αυτός προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των μεγάλων ταλέντων που δεν άφησαν το στίγμα τους και που θα συνοδεύονται πάντα απόένα "κρίμα"

    Court Central

    ΑπάντησηΔιαγραφή