Ρεαλιστικός στόχος η Μαδρίτη

Αυτό που κανείς δεν τόλμαγε να ξεστομίσει στο Λιμάνι, πλέον αποτελεί κοινό μυστικό, μετά το επικό διπλό της προηγούμενης βδομάδας στην Πόλη, απέναντι στην Φενέρ των 30 δις του Ζοτς: ο φετινός Ολυμπιακός έχει ως πρώτο στόχο την παρουσία του στο final 4 της Μαδρίτης… Γράφει ο Αντιδραστικός

Είναι κάποιες νίκες, κάποια παιχνίδια που αλλάζουν ολόκληρη την ροή μιας χρονιάς… Νίκες που κυριολεκτικά αλλάζουν το μομέντουμ και την ψυχολογία μιας ομάδας. Κάπως έτσι συνέβη την προηγούμενη Παρασκευή στο Ulker Arena… Ο Ολυμπιακός άλωσε το «νεόπλουτο κάστρο» του Ζοτς και από ψίθυρος μετατράπηκε σε κραυγή, πως ο φετινός Ολυμπιακός έχει –για τα καλά- στόχο του την παρουσία στο final 4 της Μαδρίτης… 2^η σερί σεζόν μακριά από final 4 , είναι πολύς καιρός βλέπετε για μια ομάδα με τα όνειρα, την μεθοδικότητα, το dna και το πάθος αυτής της ομάδας…!

Όχι ότι αποτελεί έκπληξη το εκπληκτικό ξεκίνημα της ομάδας στο top 16. Ο Ολυμπιακός προφανώς ήταν σοβαρός διεκδικητής της πρόκρισης στους 8. Ο Ολυμπιακός πάντα θα είναι υποψήφιος για τα f4. Απλά ήταν τόσα πολλά τα προβλήματα της ομάδας από την αρχή της σεζόν (τραυματισμοί βασικών, αλλαγή προπονητών, γκρίνια κτλ)-και εξακολουθούν να ισχύουν πολλά ακόμα (μεγάλη κατάρα φέτος με τους τραυματίες: Πρίντεζης, Ντάρντεν, Παπαπέτρου, Λοτζέσκι και τώρα οι Πέτγουεϊ, Αγραβάνης, 6 από τους 12 έχουν μπει φέτος για μεγάλο διάστημα στα πιτς!) – που κανείς δεν τόλμαγε να το ξεστομίσει στο μεγάλο Λιμάνι, πως η ομάδα θέλει και μπορεί να βρεθεί το Μάιο στη Μαδρίτη!

Πλέον όμως τα πράγματα άλλαξαν! Η ομάδα μέσα από τις περιπέτειες βγήκε δυνατή. Οι τραυματίες σιγά-σιγά γυρίζουν (απομένει σε ελάχιστο καιρό, ο κορυφαίος Έλληνας στην ηλικία του Παπαπέτρου και στην πορεία ο τρομερά βελτιωμένος φέτος Αγραβάνης), ο νέος coach έχει φέρει την ηρεμία στην ομάδα και περνά με γρήγορους ρυθμούς την φιλοσοφία του (δείγμα της πολύ καλής δουλειάς που γίνεται στο ΣΕΦ καθημερινά!), ενώ γενικά η ομάδα παρουσιάζεται πολύ συγκεντρωμένη, παθιασμένη και το κυριότερο ενωμένη!

Ας μιλήσουμε όμως λίγο καθαρά αγωνιστικά! Τι άλλαξε και ο Ολυμπιακός φαντάζει πολύ δυνατό φαβορί για την πρόκριση στα προημιτελικά σε έναν τόσο δύσκολο όμιλο; 

• Καταρχήν ο Σφαιρόπουλος. Έχει κάνει πολύ καλό ξεκίνημα! Ήρεμος, εργατικός, με πολύ καλό και συνεχές διάβασμα των αντιπάλων. Ο Ολυμπιακός έχει έναν καθηγητή του σύγχρονου μπάσκετ στον πάγκο του! Έναν επιστήμονα της πορτοκαλί θεάς. Οι φανατικοί οπαδοί του τόσα χρόνια στην ομάδα (πρώτος εγώ!) δικαιωνόμαστε πλήρως που επιτέλους πήρε το χρίσμα του απόλυτου αφεντικού της ομάδας!
• Εν συνεχεία ας αναλύσουμε λίγο την αγωνιστική συμπεριφορά των παιχτών. Άπαντες πλέον έχουν ξεκάθαρους ρόλους (στο μπάσκετ, άλλωστε μετά το πρώτο τετράμηνο δένουν οι ομάδες): πρώτος ο αρχηγός Σπανούλης που δείχνει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ πιο ώριμος από ποτέ! Ηγείται του σκοραρίσματος, αλλά παράλληλα σκυλιάζει στην άμυνα, ενώ έχει ανεβάσει σε τεράστιο βαθμό τα ποσοστά του στις ασσίστ! Σκοράρει , μαρκάρει, μοιράζει. Πραγματικός ηγέτης.
• Ηγέτης Νο2 δεν είναι άλλος από τον Ματ Λοτζέσκι! Κάνει όργια στην επίθεση (ίσως ο κορυφαίος σουτέρ στην Ευρώπη;;;), ενώ συνεισφέρει φέτος πολύ και στα ριμπάουντ (κυρίως) αλλά και στα κλεψίματα! Ο παίχτης με τα υψηλότερα rankings φέτος…
• Παράλληλα μεγάλη χρονιά, κυρίως δημιουργικά κάνει ο Σλούκας (μπαίνει και αλλάζει τον ρυθμό, αποδιοργανώνοντας τους αντιπάλους)- ο οποίος αξίζει 100% νέο συμβόλαιο (ελπίζω να του προσφερθεί σύντομα!)! Σχεδόν μοιράζεται το χρόνο με τον Σπανούλη (πολύ αναβαθμισμένος ο ρόλος του φέτος)… Όταν λείπει ο αρχηγός αυτός κρατά την μπαγκέτα…
• Defensives machines αποτελούν άλλωστε οι Μάντζαρης-Κατσίβελης (βάζοντας στο παιχνίδι τους εκτός από τα τρίποντα από την αδύνατη πλευρά, πλέον και τα drives!), με τον πρώτο να είναι εκ των πρώτων σε λεπτά συμμετοχής, ενώ ιδιαίτερη μνεία αξίζουν οι δυο Αμερικάνοι, Λαφαγιέτ και Ντάρντεν. Από όταν βρήκαν ξεκάθαρο ρόλο, ανέβηκε επίπεδο όλη η ομάδα! Ο Λαφαγιέτ έχει έναν ρόλο, που μας θυμίζει –διάολε πολύ- αυτόν που χε κάποτε ο Έισι Λο (μπαίνει και ξεκινά το run n gun!), ενώ ο Ντάρντεν, είναι ίσως ο πιο οικονομικός παίχτης της ομάδας: Βράχος στην άμυνα, γρήγορος, σταθερός στην επίθεση! Ιδανικοί και οι δυο Αμερικάνοι για το στυλ μπάσκετ του Θρύλου!
• Κλείνοντας, μας έμεινε η ρακέτα… Ο υπαρχηγός Πρίντεζης, κάνει αυτά που ξέρουμε και περιμένουμε: είναι ο μοναδικός παίχτης με παιχνίδι στο low post, ενώ παράλληλα έχει και το τρίποντο (έβαλε ένα κρισιμότατο και στην Πόλη θυμάστε;). Φέτος δείχνει να βοηθάει ακόμα πιο πολύ στο ξύλο μέσα στην ρακέτα και στα ριμπάουντ (παρατηρείστε το αυτό!)! Είναι υπερπολύτιμο στέλεχος, είναι γρανάζι, είναι θεμέλιο της ομάδας αυτής. Ο δε Πέτγουεϊ, μας αποστομώνει συνεχώς! Αυτά (τα λίγα) που μπορεί τα κάνει έστω πολύ καλά (σκοράρει ανελλιπώς από τις αδύνατες πλευρές, παίζει πάνω από την στεφάνη), ενώ με τον coach Σφαιρό, βοηθάει ακόμα πιο πολύ στην άμυνα, με τα γρήγορα πόδια του στις περιστροφές. Γενικά είναι πολύ ανεβασμένος αμυντικά και δείχνει πολύ πιο παθιασμένος και ξεψάρωτος από πέρυσι. Τέλος οι δύο center της ομάδας, αλληλοσυμπληρώνονται υπέροχα! Ντάνστον και Χάντερ είναι ίδιο στυλ παιχτών! Καρμπόν όμως!Η ομάδα ξέρει πως έχει επί 40’ μες το παρκέ(καθώς μοιράζονται το χρόνο!), δυο πολύ αθλητικούς, γρήγορους (ειδικά στα heads outs!) και αλτικούς ψηλούς, οι οποίοι μάλιστα αν και δεν παίζουν με πλάτη, τελειώνουν πολύ καλά τις φάσεις στο ζωγραφιστό (και όχι μόνο με καρφώματα!)! Για τους λάτρεις των 7footers ψηλών (court ακούς!;) απλά να θυμίσω πως ο Ολυμπιακός έκανε το 2/2 με ψηλούς τους Χάινς (1,98), Ντόρσεϊ (2,04) μαζί ουσιαστικά με τον Άντιτς (2,08) *(Σερμαντίνι-Πάουελ είχαν μικρή συνεισφορά στο 2^ο), ενώ και πέρυσι η Μακάμπι το πήρε με Τάιους (2,05) και Σόφο (2,04). Εν αντιθέση πχ η Μπάρτσα του «δεινόσαυρου» Τόμιτς έφαγε πέρυσι 40άρα στον ημιτελικό…

Υγ: τρομερή άνοδος στα ποσοστά στις βολές αλλά και στις ασσίστ. Υπάρχει καλύτερο δείγμα δουλειάς, συγκέντρωσης και ενότητας;;;

Υγ2: με έστω 2/3 στα επόμενα ματς, το πλασάρισμα στην πρώτη δυάδα του ομίλου θα ναι πολύ κοντά.. Πρέπει να γίνει!!!