Πέμπτη 15 Αυγούστου 2019

Olympiacos BC 2019-20: η ανάλυση των guard...


Ο Ολυμπιακός έχει ολοκληρώσει το ρόστερ του και παρά τις ενστάσεις των...  "ειδικών", ο "καθ' ύλην αρμόδιος" (Μπλατ) είναι ευχαριστημένος με το depth chart της ομάδας. Στο σημερινό Blog,  αναλύουμε την ερυθρόλευκη περιφερειακή γραμμή,  του Θρύλου. Τα υπέρ και τα κατά,  οι παίχτες "κλειδιά" και η λογική των επιλογών του προπονητή... Γράφει ο Αντιδραστικός


Ας μπούμε κατευθείαν στο ψητό... Η περιφερειακή γραμμή του νέου Θρύλου,  απαρτίζεται από τους εξής:

Point Guard: Μπάλντγουϊν, Τσέρι,  Κόνιαρης
Shooting Guard: Σπανούλης, Πάντερ, Πολ*

*Ο Πολ στα χαρτιά λογίζεται περισσότερο ως Small Forward,  μια θέση που λόγω κορμιού και αθλητικότητας μπορεί να καλύψει με φυσικότητα. Παρ' όλα αυτά θα πάρει ΠΟΛΥ ΧΡΟΝΟ και στο "2"... Αυτό είναι δεδομένο...

Καταρχήν να τονίσουμε πως σε σχέση με πέρυσι,  φέτος θα υπάρχει μεγαλύτερο βάθος στις θέσεις των guard. Πέρυσι η σεζόν τσούλησε με τους Γκος-Σπανούλη-Στρέλνιεκς-Μάντζαρη,  ενώ μετά τα προβλήματα τραυματισμών προστέθηκε ο Γουέμπερ... Συνολικά οι ερυθρόλευκοι έβγαλαν την σεζόν με ένα rotation τριών-μάξιμουμ τεσσάρων παιχτών στην περιφέρεια τους,  ενώ φέτος θα έχουν έξι...

Η παρεξηγημένη θέση "1"...

Ο κόσμος του Ολυμπιακού στην θέση του PG ήθελε τον περιβόητο "ηγέτη". Ένα μεγάλο όνομα. Η υπέρβαση με την πρόταση με παραπάνω από 5 εκ ευρώ για τριετές για τον Σλούκα (με την εφορία σχεδόν λίγο πάνω από 12 εκ),  μπέρδεψε τον κόσμο, καθώς μετά την  άρνηση του διεθνούς guard περίμενε το budget αυτό να "επενδυθεί" αλλού. Στην πραγματικότητα, η διοίκηση είχε εξ αρχής συγκεκριμένο προϋπολογισμό και ο Σλούκας απλά θα ήταν η εξαίρεση στον κανόνα.
Το project λοιπόν μετά την άρνηση του Κώστα έλεγε,  Γκος (παρεξηγημένος όσο λίγοι...) βασικός και ένα back up του. Εν τέλει με την φυγή Γκος,  αποκτήθηκε ως βασικός pg-ο Μπάλντγουϊν και ως back up guard -οΤσέρι. O δε τρίτος pg Κόνιαρης, εξ αρχής είχε αποκτηθεί σαν αντικαταστάτης του Μάντζαρη...
Ο Μπλατ πρώτα έχτισε την γραμμή των shooting guard (και σαν ιδέα και στην πράξη) και ύστερα αποφάσισε για τους καθαρούς άσσους του. Διαθέτοντας στο "2" σκόρερ (Πολ) ,  δημιουργό (Σπανούλη) και 1vs1 παίχτη (Πάντερ), στην θέση "1" ΕΠΕΛΕΞΕ κι απέκτησε κυρίως αμυντικογενείς αθλητές. Όπως είχε κάνει πέρυσι με τον Γουέμπερ (για να κολλήσει με τον Σπαν), έτσι και φέτος ο Μπλατ,  επέλεξε ένα εξαιρετικά αθλητικό,  γρήγορο και αυτό που λέμε "defensive stopper" ως pg. Τον Μπάλντγουϊν. Transition, πίεση στην μπάλα, εξαιρετική άμυνα,  αρκετά καλή δημιουργία και κάθετο παιχνίδι-εκρηκτικότητα (drive) είναι τα στοιχεία του νέου ερυθρόλευκου βασικού play maker... Από πίσω ο Τσέρι,  είναι ένας άριστος τακτικά αθλητής (αυτό κρατήστε το), εξαιρετικός οργανωτής, με πολύ καλή πίεση στην μπάλα ενώ το μεγάλο ελληνικό project Κόνιαρης,  θα παλέψει με όπλο του την περιμετρική άμυνα (πολύ καλά πλαϊνά βήματα), τα jump shoot από μέση και μακρινή  απόσταση,  το pick n roll και κυρίως το μπασκετικό του θράσος και τσαγανό...

(+) : ο Ολυμπιακός θα διαθέτει στο ''1",  πολύ καλούς αμυνόμενους πάνω στην μπάλα (εμμένω πως πέρυσι αυτό ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα), άριστους  οργανωτές και γενικά παίχτες...  στρατιώτες.
(-) : στο θέμα του σκορ,  σίγουρα κανείς εκ των τριών PG δεν είναι σταθερός. Ειδικά στο μακρινό σουτ οι Μπάλντγουϊν-Τσέρι είναι μέτριοι (ειδικά ο Τσέρι), γεγονός που θα οδηγεί τους  αντιπάλους στην safe και "εύκολη" επιλογή του under,  εναντίον τους...
Ο "παίχτης κλειδί": ο Γουέιντ Μπάλντγουϊν,  είναι το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΟΥ ΜΠΛΑΤ,  όχι μόνο στην περιφέρεια αλλά γενικά στο ρόστερ... Αν ο νεαρός Αμερικάνος PG σηκώσει επιτυχώς το βάρος του "βασικού play maker μιας ομάδας επιπέδου Final 4" όπως ο Θρύλος,  τότε ο Θρύλος (με την πληρότητα που έχει στις άλλες θέσεις) θα μπορέσει να διεκδικήσει με αξιώσεις τους στόχους του...

Μεγάλη πληρότητα στο "2"...

Όσο γκρινιάρης κι αν είναι κάποιος,  πρέπει να είναι εντελώς άσχετος με την "σπυριάρα",  για να μην βλέπει την εξαιρετική στελέχωση στην θέση του shooting guard! Ο Ολυμπιακός εκεί διαθέτει τρεις μεγάλους σκόρερ,  οι οποίοι  μάλιστα εκτελούν με διαφορετικούς τρόπους...
Ο Σπανούλης θα εξακολουθήσει να είναι ο ball playing guard της ομάδας,  καθώς εκτός από σταθερότατος σκόρερ (το απέδειξε πέρυσι στα 36 του) είναι και φοβερός δημιουργός (πρώτος πασέρ στην ιστορία της Euroleague  γαρ). Γενικά επικρατεί η αίσθηση πως στο μυαλό του Μπλατ, υπάρχει η σκέψη ο Σπαν να πάρει ένα ιδιαιτέρως σημαντικό αλλά κυρίως οργανωτικό νέο ρόλο,  στα 37 του (με βοήθειες και στο "1") ... Ο δε Πάντερ είναι ουσιαστικά ο παίχτης που έλειψε πέρυσι... Ένας ΣΚΟΡΕΡ φονιάς... Απειλεί με spot σουτ,  μετά από ντρίμπλα και γενικά παίζει πολύ 1vs1, στοιχείο κομβικό στο μπάσκετ το οποίο πρεσβεύει ο Μπλατ. Τέλος θα κατεβαίνει στο SG και ο Πολ,  ώστε να δίνει το "κάτι διαφορετικό" στην θέση με το κορμί του,  την αθλητικότητα του,  την άμυνά του (Σπαν -Πάντερ δεν είναι καλοί αμυντικοί) και την "τρέλα" του (κλασικός σκόρερ ρυθμού). Με τον Πολ στο "2",  θα μιλάμε για πιο αθλητικά "καμικάζι" σχήματα, ειδικών καταστάσεων...

(+) : ίσως η θέση με την μεγαλύτερη και πιο επαρκή πληρότητα στο ρόστερ... Σκορ,  σουτ,  transition, βάθος,  στο "2" οι ερυθρόλευκοι είναι απολύτως καλυμμένοι και ο Μπλατ πρέπει να νοιώθει πολύ ικανοποιημένος... Ειδικά ο Σπαν, μετά από χρόνια,  έχει επιτέλους "σωματοφύλακες" δίπλα του, οι οποίοι ίσως τον απελευθερώσουν και δώσει το "κάτι παραπάνω" σε μια από τις τελευταίες του σεζόν... 
(-) : αν εξαιρέσουμε τον Σπανούλη, οι SG της ομάδας, έχουν ελάχιστη δημιουργία... Και στο σύγχρονο μπάσκετ, με τις σύνθετες άμυνες,  δημιουργία χρειάζεται από παντού...
Ο "παίχτης κλειδί": αν ο Κέβιν Πάντερ καταφέρει να δώσει σταθερά σκορ (με ένα διψήφιο μ.ο)   τότε ο Ολυμπιακός επιθετικά θα ανέβει ένα επίπεδο... Το ερώτημα λοιπόν είναι, αν θα καταφέρει να δείξει το επιθετικό του ένστικτο και στην  Euroleague  στην οποία είναι rookie...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου