Μια ήττα που πρέπει να κάνει καλό στον Ολυμπιακό

Ο Court Central γράφει για το 84-70 της Έφες, για το μεγάλο μάθημα του Ντούντα στον Σφαιρόπουλο καθώς και –για μια ακόμη φορά –την ανάγκη να αποκτηθεί παίκτης αξιόπιστος στη ρακέτα.

Ευτυχώς που ήρθε αυτή η ήττα, γιατί ίσως στο λιμάνι να είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός είναι ανίκητος! Είναι μια ήττα «ζόρικη», γιατί αυτοί οι 14 πόντοι διαφοράς μπορεί να στοιχίσουν, είναι όμως και μία ήττα που μπορεί να βοηθήσει, αν «διαβαστεί» σωστά από την ομάδα.

Σε ποια κομμάτια; Καταρχήν, στο να «ξελαμπικάρει» επιτέλους κάποιος προπονητής τον Σπανούλη απέναντι στην άμυνα Πεδουλάκη! Λέγαμε τον Μπαρτζώκα, αλλά ο σοφός Ντούντα έδωσε σκληρό μάθημα και στον Σφαιρόπουλο, ο οποίος δεν είχε ιδέες για το παραδοσιακό μαρκάρισμα «κοντός και μετά πάνω του ο Λάσμε». Ποια μπορεί να είναι η λύση; Προπονητής δεν είμαι, αλλά μια σκέψη κάνω: κοντό σχήμα για περισσότερα λεπτά με τον αρχηγό στο «3» ώστε να έχει περισσότερες ευκαιρίες για επίθεση από την weak. Και με Ντάρντεν μέσα, ώστε στην άμυνα να μαρκάρει το αντίπαλο 3άρι για να μην είναι υπερβολικό το miss match με τον Kill Bill. Μια ιδέα λέω, δεν το έχουμε δει ποτέ.

Ποιο άλλο θέμα; Μα τις αλλαγές στα μαρκαρίσματα. Όσο δογματικός έμοιαζε ο coach B στο ότι δεν ήθελε αλλαγές, για να μην τρώει τρίποντο, άλλο τόσο εμμονή με τις αλλαγές δείχνει ο coach S. Δεν μέτρησα πόσους πόντους φάγαμε με άμυνα απέναντι σε ψηλότερο αντίπαλο, αλλά ήταν σίγουρα πολλοί. Εκνευριστικά πολλές οι επιθέσεις που εκδηλώθηκαν με αυτόν τον τρόπο, με τον Ολυμπιακό να δείχνει παθητικός σε αυτό το κομμάτι.

Και τρίτον, επιτέλους να έρθει ένας ακόμη αξιόπιστος ψηλός στη ρακέτα! Ένα τεσσαροπεντάρι που θα σπρώξει, θα πάρει ριμπάουντ και θα σουτάρει και δυο-τρεις φορές από έξω. Ένας Αγραβάνης, που δυστυχώς δεν θα τον έχεις, πιθανότατα, για το υπόλοιπο της σεζόν. Έχουμε λίγο χρόνο ακόμη, μιας και μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε από το ματς με την Μάλαγα στο ΣΕΦ. Αλλά δεν δικαιολογείται να περιμένουμε άλλο!

Σετ ματς μέχρι ...θανάτου ο Ντούντα

Το παιχνίδι ξεκίνησε όπως το περίμεναν όλοι. Ο Νούντα ζητούσε πέντε εναντίον πέντε στην επίθεση και πολύ ξύλο στην άμυνα, με πολύ δυνατά hedge out στον Σπανούλη και με τον Λάσμε να είναι πάντα δίπλα στον κοντό. Ο Περπέρογλου πήγαινε τον Ντάρντεν κάτω από το καλάθι, ενώ ο Τζάνινγκ κι αυτός σημάδευε το miss match με τον Kill Bill.

O Ολυμπιακός έπαιζε τη γνωστή του άμυνα, ωστόσο το isolation του Ντούντα ουσιαστικά αποσυμφόριζε τη ρακέτα και εμπόδιζε την ομαδική πίεση. Είχαν οι ερυθρόλευκοι την επιπλέον γρήγορη πάσα και με αλάνθαστο επιθετικά τον Μάντζαρη βρέθηκαν στο 8-11 στο 5’.

Ο Ολυμπιακός έπαιζε με πολλές παγίδες στα γκαρντ της Έφες αλλά, ειδικά από τη στιγμή που μπήκε ο Κρστιτς, αυτό έφερνε ακόμη πιο εύκολους πόντους στο inside. H επίθεση κρατούσε με επίκεντρο τα 3π (το 10-16 έφερνε χαμόγελα), αλλά ο Σπανούλης έπεφτε όλο και περισσότερο ψυχολογικά: την πρώτη του διείσδυση την έκανε με τον Λάσμε εκτός και πήρε 2/2 βολές, τους μόνους του πόντους στο ματς, στα μέσα της περιόδου.

Τα ποσταρίσματα του Στράτου, όταν δεν είχαν βοήθειες από ψηλό, έφερναν καλάθια, φάουλ ή καλάθια και φάουλ. Έτσι, η Έφες αντέδρασε, κλείνοντας στο 17-18, με τις δύο ομάδες να δείχνουν τρομερά παθιασμένες –δεν θυμάμαι τον Κρστιτς ποτέ ξανά να κάνει hedge out στα 9 μέτρα – και με τους γκρι να αφήνουν πολύ το physical game.

Η δεύτερη περίοδος ξεκινούσε και ο Ολυμπιακός είχε διάθεση για τρέξιμο, καθώς μέσα στο καλάθι δεν θα μπορούσε να απειλήσει. Την εκτέλεση αναλαμβάνει ο Όλιβερ από τη μία, τα ποσταρίσματα ο Μπιέλιτσα από την άλλη, ενώ ο Σφαιρόπουλος προσπαθεί μάταια να πάρει πόντους από το low post από τον Πρίντεζη. Με ένα σερί 6 πόντων του Μπιέλιτσα (γκολ φάουλ, τρίποντο) οι Τούρκοι περνούν 27-23 στο 13’ και ο Σφαιρόπουλος παίρνει το πρώτο time out, γκρινιάζοντας και στον Λοτερμόσερ για τα μόλις δύο φάουλ της Έφες ως τότε στο ματς.

Επιμονή στην έξτρα πάσα, στην κίνηση από μέσα προς τα έξω αλλά και στον Μάντζαρη, τον οποίο ο Ντούντα έδειχνε σα να έχει αφήσει στα σουτ, και οι ερυθρόλευκοι πίεζαν όλο και περισσότερο στην άμυνα, παίζοντας ακόμη και με τρία γκαρντ. Η εντολή Σφαιρόπουλου για άμυνα χαμηλά στους ψηλούς έχει εφαρμογή όταν δεν πετυχαίνει το isolation της Έφες, ενώ όσες φορές παίζουν τα γκαρντ του Ολυμπιακού τους αντίπαλους ψηλούς στα πόδια, το καλάθι ή η πάσα κυρίως στον Χάντερ έρχεται. Μάχη πόντο με πόντο (31-30 στο 15’) και η μεγάλη ευστοχία των ερυθρόλευκων έξω από τα 6,75 μέτρα τους φέρνει στο 37-40 στο κλείσιμο της περιόδου, με τον Ολυμπιακό να έχει δεχθεί αναλογικά πολλούς πόντους παρά το ότι ήταν πολύ συγκεντρωμένος στην άμυνα. Στην επίθεση, το 6/10 στα 3π. έλεγε πολλά και ήταν δύσκολο να συνεχιστεί.

Αναλαμπή και τέλος!

Για  λίγο στο τρίτο δεκάλεπτο, το παιχνίδι είχε ακριβώς την ίδια εικόνα. Ντάρντεν και Ματ από τη μια, Λάσμε και Στράτος από την άλλη στην επίθεση, ο Σπανούλης εκτός και ο Ντούντα να «καθαρίζει» με την άμυνα από μπροστά και τον Πρίντεζη, γνωρίζοντας πια ότι δεν θα μπορούσαν να τον κερδίσουν, ελλείψει αρχηγού και υπαρχηγού, οι ερυθρόλευκοι. Οι γκρι έχουν αρχίσει να σφυρίζουν περισσότερο και ευτυχώς, γιατί ο Ολυμπιακός αρχίζει να τα «σπάει». Παγίδες από Σφαιρόπουλο στην περιφέρεια και γρήγορα κλεισίματα ενός πιθανού ποσταρίσματος, αλλά Λάσμε και Κρστιτς έχουν και σουτ από τα 4 ως τα 6 μέτρα. Στο 28’ το ματς έχει γυρίσει 51-48, ένα time out που ίσως περιμέναμε δεν έρχεται, η Έφες πάει και στο +7 και το δεκάλεπτο κλείνει με 55-52, με τον Ολυμπιακό να έχει 2/10 σουτ εντός παιδιάς…

Η 4^η ξεκινά τραγικά για τον Ολυμπιακό: δύο άστοχα τρίποντα του σχεδόν αλάνθαστου ως τότε Μάντζαρη και ένα σερί 7-0 από τους Τούρκους αλλάζουν τελείως την ισορροπία. Ο Πρίντεζης βάζει τουλάχιστον βολές, ο Πετγουεϊ έχει ξεχαστεί στον πάγκο (ήταν μέτριος πάντως, μόνο για μια τάπα στον Κρστιτς θα τον θυμόμαστε στο ματς), αλλά ο Ντρέιπερ (τέλειωσε με 4/4 τρίποντα!) έκανε πάρτι απέναντι στην άμυνα του Σλούκα, ο οποίος πάντως έβαζε κι αυτός βολές.

Ζεσταμένος αλλά και ώριμος ο Ερτέλ –Ντούντα είναι αυτός – ενώ το πρώτο δίποντο του Ολυμπιακού συνολικά στο δεύτερο μισό του ματς έρχεται από τον Χάντερ μόλις στο …36’! Α, είχε προηγηθεί και ένα tomahawk του Ντάνστον από επιθετικό ριμπάουντ στη λήξη της 3ης. Ο αρχηγός είναι μέσα αλλά ωσεί παρών, Λαφαγιέτ και Λοτζέσκι προσπαθούν να κρατήσουν την διαφορά όσο γίνεται και το τελικό 84-70 φαντάζει δίκαιο, όσο και αν ουσιαστικά διαμορφώθηκε σε κάτι περισσότερο από το ¼ της διάρκειας του παιχνιδιού. Σφυρίγματα μπόλικα πήρε η Έφες, όπως το περιμέναμε άλλωστε: ή, ορθότερα, δεν πήρε σφυρίγματα σε προφανείς παράβάσεις ο Ολυμπιακός.

Τώρα στο ΣΕΦ έρχεται η ΤΣΣΚΑ κι αν επιμένω ακόμη περισσότερο για ενίσχυση στο 4-5 είναι γιατί χωρίς να το καταλάβεις από το 4-0 της προηγούμενης αγωνιστικής μπορείς να βρεθείς στο 4-3 με μια απευκταία αλλά, πάντως, φυσιολογική ήττα από την «αρκούδα» στο ΣΕΦ και με επίσης ένα κίτρινο φύλλο στο σπίτι της Νίζνι, μια εβδομάδα μετά. Μην το γελάτε, η Νίζνι έχασε από την παρέα του Τεόντοσιτς στην παράταση και μάλιστα εκτός έδρας…
Εγρήγορση πάντα υπάρχει στη διοίκηση, ας κινηθούμε λοιπόν!

Court Central
Υ.Γ. Να πω ότι και ο μεγάλος Νίκος Γκάλης δυσκολευόταν αφάνταστα πάνω σε προσαρμοσμένη άμυνα με ψηλό παίκτη να τον αναλαμβάνει. Ο πρώτος ιστορικά προπονητής που τον είχε αντιμετωπίσει με αυτόν τον τρόπο ήταν ο Σούλης Μαρκόπουλος, ο οποίος είχε βάλει πάνω του την "αράχνη". Ο coach S μπορεί να γίνει ο πρώτος που θα ξεμπλοκάρει τον παίκτη που φέρνει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον στον Nick the Greek με κάτι νέο! Αν, δε, αποκτηθεί ψηλός που μπορεί να δημιουργήσει 4-5 φάσεις στο law post, χωρίς να έχει ανάγκη το pick'n'roll με τον αρχηγό, όλα θα γίνουν ευκολότερα. Να λάβουμε, τέλος, υπόψιν μας και την προσθήκη Λαγουάλ στον Παναθηναϊκό...