Διδάγματα από τη Ρεάλ...

Η κορυφή της Ευρώπης ανήκει στην Ρεάλ Μαδρίτης. Μια ομάδα, που αν εξαιρέσουμε το budget (άντε και τον οπαδό της, Μπερτομέου!), μοιάζει σε αρκετά πράγματα με τον Θρύλο μας, καθώς βασίζεται σε σταθερό κορμό, στηρίζει γηγενείς και γενικά συγκρίνεται ΜΟΝΟ με τους ερυθρολεύκους στην διοργάνωση, σε θέματα ομοιογένειας και "συγκεκριμένου" project.
Η φετινή της περιπετειώδης κατάκτηση της Euroleague, πιστεύω πως μπορεί να διδάξει κάποια βασικά πράγματα την ομάδα μας. Άλλωστε εχθρός του καλού είναι το καλύτερο! Η κορυφαία ομάδα της δεκαετίας βλέπετε, έχει ως μοναδικό στόχο-αυτοσκοπό να διατηρήσει τα πρωτεία της κι αυτό επιβάλλει να χει τα μάτια της ανοιχτά...
Αρθρογραφεί ο Αντιδραστικός

Εχθές σας έγραψα πως συμφωνώ απόλυτα με την δήλωση των προέδρων. Ο Ολυμπιακός είναι η κορυφαία ομάδα της δεκαετίας. Τα δικά του πεπραγμένα, δεν μπορούν να συγκριθούν με των άλλων. Αυτό είναι δεδομένο, δεν αλλάζει. Οι 5/10 τελικοί, τα έξι f4 και βέβαια το μοναδικό back2back, σε συνδυασμό με τους πολύ μικρότερους ερυθρόλεκους προϋπολογισμούς (και την σοκαριστική ελληνική εφορία), είναι ένα επίτευγμα που ΚΑΜΙΑ ομάδα δεν μπορεί να πλησιάσει.

Παρ' όλα αυτά, εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Ο Ολυμπιακός πρέπει να χει τα μάτια του ανοιχτά, να ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΖΕΤΑΙ και να προσπαθεί να γίνεται ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ. Η φετινή Ρεάλ, πήρε ΜΑΓΚΙΩΡΙΚΑ τον τίτλο (προσωπικά της το αναγνωρίζω 100%) και ο τρόπος με τον οποίο τα κατάφερε πρέπει να μελετηθεί διεξοδικά από τον Ολυμπιακό!

Πρέπει να διδαχτούν λοιπόν στο λιμάνι από την φετινή πορεία της Ρεάλ.

Φέτος η Βασίλισσα πέρασε ένα κάρο προβλήματα αλλά τα κατάφερε. Βγήκε πιο δυνατή μέσα από τις ατυχίες. Και επειδή κι ο Ολυμπιακός είναι μια παραδοσιακά άτυχη ομάδα, ας πάρει παράδειγμα. Η Ρεάλ έχασε τον Γιουλ σχεδόν όλη τη σεζόν, έχασε τον πύργο της (Κούζμιτς) επίσης για όλη τη σεζόν, ενώ οι βασικοί ψηλοί της (Αγιόν-Ράντολφ) έμειναν έκαστος από ένα τετράμηνο έξω! Παράλληλα οι Καμπάτσο-Ντόνσιτς και Ρούντι επίσης έχασαν κάποια ματς λόγω τραυματισμων. Κι όμως άντεξαν. Ανταπεξήλθαν. Και τα κατάφεραν κάνοντας ΜΟΝΟ μία προθήκη παίχτη. Έχασαν δεινόσαυρο- πήραν δεινόσαυρο (Ταβάρες). Αυτόν και ΜΟΝΟ. 

Κάλυψαν τις απουσίες τους ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ εκ των έσω. Και αυτό το κατάφεραν επειδή είχαν πραγματικά ΒΑΘΟΣ ΡΟΣΤΕΡ. Αυτό είναι το πρώτο βασικό δίδαγμα από την φετινή Ρεάλ. Χρειάζεται πραγματικό ΒΑΘΟΣ -με 12 παίχτες που να μπορούν ανά πάσα στιγμη να βοηθήσουν- και σωστές έξτρα προσθήκες (και όχι βεβιασμένες τύπου Μπράουν) όταν παραστεί ανάγκη. Επιπλέον χρειάζεται ΣΑΦΩΣ πιο σωστή και επιστημονική δουλειά από το ιατρικό team. Η Ρεάλ πραγματικά φέτος έδειξε το δρόμο. Οι τραυματίες πρέπει να γυρίζουν στην ώρα τους και πραγματικά ΕΤΟΙΜΟΙ. Τέλος στις ατυχίες των τραυματισμών, δεν χρειάζεται να έρχεται ΠΑΝΙΚΟΣ. Η Ρεάλ έπαιζε όλο το χρόνο με μισή ομάδα και "δεν άνοιξε ούτε μύτη"! Συνοψίζοντας λοιπόν: βάθος ρόστερ, σωστές προσθήκες όταν χρειαστούν, ηρεμία και σωστή δουλειά στους πιθανούς τραυματισμούς.

Το δεύτερο και τελευταίο δίδαγμα της φετινής Ρεάλ, έχει να κάνει με τους ρόλους. Η ομάδα με τους πιο ΞΕΚΑΘΑΡΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ από κάθε άλλη στην διοργάνωση. Ο κάθε παίχτης έκανε μια συγκεκριμένη δουλειά στο παρκέ. Να μιλήσουμε πχ για τους παγκίτες της: Ο Κάρολ εκτελούσε από παντού, ο Ρούντι έτρεχε, ο Καμπάτσο οργάνωνε, ο Τόμκινς σκότωνε από τις γωνίες, ο Ρέγιες εκνεύριζε τους αντιπάλους (!!), ο Τέιλορ είχε το ρόλο του αμυντικού stopper ενώ ο Ταβάρες έκρυβε τα στεφάνια! ΌΛΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ. Κ δεν μιλώ μόνο για το f4. Μιλώ για όλη τη σεζόν. Ο Ολυμπιακός σε θέμα ρόλων φέτος κάπου το έχασε τελείως (με βασική ευθύνη του προπονητή). Ο Ρόμπερτς κι ο Στρέλνιεκς χάθηκαν μεταξύ οργανωτικών/εκτελεστικών ρόλων. Ο Παπαπέτρου μεταξύ των θέσεων 3 και 4. Ο Γουίλτζερ μεταξύ πάγκου και κερκίδας. Τα φετινά παραδείγματα ΜΗ ΕΥΔΙΑΚΡΙΤΩΝ ΡΟΛΩΝ πολλά. Και αυτό πρέπει να αλλάξει. Η φετινή Ρεάλ και σε αυτό το κομμάτι έδειξε το δρόμο.

Το συμπέρασμα είναι πως φέτος η Ρεάλ τα κατάφερε μετά από άπειρα  προβλήματα. Και τα κατάφερε γιατί είχε ξεκάθαρο πλάνο εντός και εκτός παρκέ. Αυτό λοιπόν πρέπει να το κρατήσει ο Ολυμπιακός για το μέλλον. Και δεν μιλώ μόνο για του χρόνου. Μιλώ αρχής γενομένης από τους ελληνικούς τελικούς που έρχονται! Πρέπει να αξιοποιήσει ΟΛΟ του το ρόστερ (στα σημεία που μπορεί ο καθένας να προσφέρει), οι ρόλοι πρέπει έστω και τώρα στο τέλος να αποσαφηνιστούν και βέβαια η γκρίνια (από όλους μας) για τις απουσίες να σταματήσει!

Υγ: και κάτι τελευταίο. Ο Τόμκινς... Είναι πολλά χρόνια στην Ρεάλ. Τον δουλεύουν σαν ρεζέρβα εδώ και καιρό. Και είδατε που έχει φτάσει... Πήρε τον τελικό μόνος του (που λέει ο λόγος). Ο Ολυμπιακός διαθέτει έναν αντίστοιχο παίχτη στο ρόστερ του. Τον Γουίλτζερ... Να μείνει. Στην χειρότερη μόνο για την Euroleague. Τέτοιο ταλέντο αν δουλέψει στις (βασικές) αδυναμίες του, μπορεί να εξελιχθεί σε πολύτιμη μονάδα. Παράλληλα ο τρόπος χρησιμοποίησης του Κάρολ. Και σαν αυτόν έχει το ερυθρόλευκο ρόστερ... Τον Στρέλνιεκς. Δώστου σκριν να σουτάρει. ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. Να σουτάρει. Να επιτεθεί.  Αυτό αρκεί σε τέτοιους φονιάδες.