Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018

Tactic Philosopher game 24


Διαβάστε την ανάλυση της μεγάλης νίκης στο ΟΑΚΑ με σκορ 85-87, στην μπασκετικη στήλη του RP, Tactic Philosopher:
Η ισορροπημένη  ερυθρόλευκη άμυνα με αλλαγές που για ακόμα ένα ματς απέδωσε καρπούς.
Το μυστικό της ωριμότατης επιθετικής παρουσίας του Βασίλη Σπανούλη.
Ο δεύτερος επιθετικός πόλος που ΠΑΝΤΑ ΔΙΝΕΙ ΝΙΚΕΣ.
Η αλλαγή θέσης του Ρόμπερτς που τον οδήγησε σε MVP.
Τα λάθη στην δ' περίοδο που έφεραν το ντεμαράζ του ΠΑΟ.
Επιμελείται ο Αντιδραστικός


Τεράστιο διπλό για τον Θρύλο μέσα στο ΟΑΚΑ για την 24 αγωνιστική και πλέον η ομάδα με ρεκόρ 17-7, όχι μόνο προκρίθηκε και μαθηματικά στα play offs αλλά πλέον βάζει στόχο ακόμα και την 1η θέση της κατάταξης! Ας δούμε όμως τι επιλέξαμε στην τακτική ανάλυση του αγώνα.

Η άμυνα με αλλαγές του πάει...

Για ακόμα ένα κρίσιμο ματς ο Ολυμπιακός επέλεξε άμυνα με αλλαγές και δικαιώθηκε. Στα παιχνίδια του ΟΑΚΑ ο Παο συνήθως βρίσκει υψηλό ρυθμό και σκορ αλλά αυτό δεν συνέβη την Παρασκευή  (71 πόντους ενεργητικό είχαν στην κανονική διάρκεια οι Πράσινοι) επειδή ο Ολυμπιακός δεν το επέτρεψε.
Με την άμυνα αυτή έκλεισε καταρχήν τον Ρίβερς ο οποίος έμεινε χαμηλά καθώς πάνω του έπεφτε ψηλός παίχτης και του έκλεινε την ορατότητα με το καλάθι. Παράλληλα πήρε το ρίσκο ρίχνοντας πάνω στον Καλάθη τον CENTE (Μίλου ή Μακλίν) όπως είχε κάνει με τον Ντόνσιτς και σε γενικές γραμμές τα κατάφερε αρκετά καλά πάνω του, τουλάχιστον επί 30'.
Παράλληλα με αρκετά γρήγορες και συντονισμένες περιστροφές μείωσε τα miss matches ενώ οι κοντοί του έπαιζαν καλή άμυνα ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ. Προφανώς έφαγε πόντους στην πίσω ζώνη (κυρίως από τον Γκιστ) αλλά τους μείωσε σε σημαντικό βαθμό.
Εδώ να τονίσω την καταλυτική παρουσία του Κιμ Τιλί που όσο έπαιξε με την αθλητικότητά του κάλυψε χώρους και έκανε την διαφορά (με αυτόν στον παρκέ ξέφυγε πρώτη φορά σε  διψήφια  διαφορά ο Θρύλος).

Το μυστικό του Σπανούλη

Αν υπάρχει ένας παίχτης τον οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ο Σπαν, αυτός είναι ο Γκιστ. Αυτό πλέον το κατάλαβε καλά το stuff και ο ίδιος ο αρχηγός.
Προχθές στο ΟΑΚΑ λοιπόν τι είδαμε.
Πρώτον τον Σπανούλη να πασάρει σχεδόν ΠΑΝΤΑ οπότε τον μάρκαρε ο Γκιστ...! Δεν κούραζε με ανούσια κατοχή, δεν έπαιρνε επιθέσεις με αμφίβολη κατάληξη ενώ  μοίραζε σωστά και κυρίως γρήγορα την μπάλα στους συμπαίχτες του. Έτσι κατάφερε  κι απέφυγε και τα λάθη...
Δεύτερον είδαμε να αλλάζει ο παίχτης που έδινε τα σκριν στον αρχηγό! Το κολπάκι που διέλυσε τον Ηττ-ούδη πέρυσι στην Πόλη, πλέον θα το βλέπουμε και στα αιώνια ντέρμπι! Το σκριν το έδινε πολλές φορές το τεσσάρι ώστε ο Σπαν να παίζει με τον Σίνγκλετον ή τον Γκάμπριελ. Παίχτες τους οποίους ο ΑΝΑΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ και σε ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ αρχηγός μπορεί πανεύκολα να νικήσει στα πόδια. Ωραίο τρικ που πρέπει να γίνεται συστηματικά όταν ο αντίπαλος ρίχνει αθλητικό ψηλό πάνω στον αρχηγό μας.

Όταν βρίσκει δεύτερο πόλο, ΔΕΝ ΧΑΝΕΙ.

Όταν ο Ολυμπιακός βρίσκει αρκετούς σκόρερ/πρωταγωνιστές πολύ απλά δεν χάνει. Σχεδόν πάντα το σκορ το τραβούν οι Σπανούλης-Πρίντεζης-Παπανικολάου και Μιλουτίνοφ. Όποτε λοιπόν βρίσκονται κι άλλοι παίχτες να δώσουν σκορ, ΠΑΝΤΑ ο Ολυμπιακός κερδίζει.
Τις περισσότερες φορές αυτός ο "πόλος" είναι κυρίως  οι Στρέλνιεκς και Μακλίν, προχθές οι παίχτες που βγήκαν μπροστά ήταν οι Ρόμπερτς-Παπαπέτρου μαζί με τον Μακλίν! Πήραν κρίσιμες προσπάθειες, σκόραραν μαζί 38 (!) πόντους, από τους συνολικούς 87!
Όταν ο Ολυμπιακός βρίσκει πρωταγωνιστές στην επίθεση του και ανεβαίνει πάνω από τους 70 πόντους παραγωγικότητα, τότε ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, συνήθως κερδίζει...

Η νέα θέση του Ρόμπερτς

Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι αλλά την Παρασκευή είδαμε τον Ρόμπερτς να παίζει ΜΟΝΟ στο "2". Σε ρόλο ΙΔΙΟ με τον περσινό του Γκριν.
Είχε εκτελεστικές και μόνο αρμοδιότητες κι αυτό μάλλον του ταιριάζει. Δεν ταλαιπωρήθηκε με κατέβασμα μπάλας και δημιουργία για τους συμπαίχτες του-τομείς που φέτος δεν έχει συνεισφέρει. Έπαιρνε την μπάλα με σκοπό, εκμεταλλευόμενος την ταχύτητα του και το καλό "jump shoot" του να ΣΚΟΡΑΡΕΙ. Και από τη στιγμή που βρήκε ρυθμό και ψυχολογία, καταλάβαμε όλοι (για πρώτη φορά φέτος) γιατί είχε καριέρα έξι ετών στο ΝΒΑ...

Τα λάθη στο δ' δεκάλεπτο

Ο Ολυμπιακός στο δ' δεκάλεπτο έχασε τη διαφορα 12 πόντων στο 30 και με επιμέρους σκορ 21-9 πήγε το ματς παράταση.
Η ομάδα έβγαλε ΚΟΥΡΑΣΗ και δεν είχε καθαρό μυαλό στην επίθεσή της. Μαζί με την εξαντλητική πίεση σε όλο το γήπεδο από τον Παο, ο Ολυμπιακός λες και κόπηκε στα δυο. Αργή κυκλοφορία της μπάλας, χωρίς κίνηση, άπαντες λες και έπαιζαν με το ρολόι από το 32-33' και μετά-κι αυτό ήταν μεγάλο λάθος.
Αμυντικά δε, με τον Καλάθη να τρέχει ασταμάτητα (ο Μάντζαρης που τον έπαιζε καλά είχε 4 φάουλ), χάθηκαν οι ισορροπίες στην άμυνα. Ξαφνικά είδαμε τον Καλάθη να παίρνει drives, είδαμε πάσες στην πλάτη μετά από κακές περιστροφές (κυρίως από τον  Μακλίν) και βέβαια ο ΠΑΟ βρήκε και δύο ελεύθερα τρίποντα (τα μοναδικά σε όλο το ματς) ο Ρίβερς. Ε δεν ήθελε και πολύ. Για 5-6' χάθηκε η αμυντική συγκέντρωση και ισορροπία και  παρολίγον ένα ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ματς να το έχαναν...
Κλείνοντας να τονίσω πως όπως σας είχα αναφέρει και στα pre game blogs, ο ΠΑΟ με τον Πασκουάλ ΠΑΝΤΑ ΔΙΝΕΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΝΕΡΓΕΙΑ στη δ' περίοδο. Πάντα όμως. Αυτό το γεγονός (ακολουθούν κι άλλα αιώνια ντέρμπι...), μαζί με τα παραπάνω λάθη τα οποία είναι σχεδόν επαναλαμβανόμενα στο τέλος των αγώνων, πρέπει να προσεχτούν και να δουλευτούν από την ομάδα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το τελευταίο δεκάλεπτο δεν ήταν καλό... Κι αν προχθές ή στην Φενέρ κτλ μπορεί να μην στοίχισαν, σε άλλα ματς έχουν στοιχίσει (πχ στο Μπάμπεργκ ή στο Βελιγράδι).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου