Football Philosopher: χωρίς εξτρέμ που πάνε;;;

Στις καλοκαιρινές ποδοσφαιρικές αναλύσεις του "football philosopher" είχαμε τονίσει πως οι δυο κορυφαίες μεταγραφικά ομάδες ήταν οι Μίλαν και Έβερτον.
Μπαίνοντας πλέον στο Νοέμβρη θα λέγαμε πως είναι -εν τέλει- οι δυο μεγαλύτερες απογοητεύσεις της σεζόν... Το κοινό χαρακτηριστικό τους, είναι η απουσία εξτρέμ στο ρόστερ τους... Καθόλου τυχαίο νομίζω.
Επιμελείται ο Αντιδραστικός

Μίλαν και Έβερτον. Ομάδες που σπατάλησαν απίστευτα ποσά το καλοκαίρι. Ομάδες  που επένδυσαν όσο καμία άλλη. Κι όμως εν τέλει φέτος αποδίδουν σοκαριστικά άσχημα. Απογοητεύουν. Ο football philosopher εντόπισε το κοινό "κενό" των ρόστερ τους και αναλύει.

Χωρίς εξτρέμ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΠΟΥΘΕΝΑ.

Φόρτωσαν και οι δυο το καλοκαίρι την άμυνα τους και το κέντρο τους. Μπονούτσι, Μουσάτσιο, Κόντι, Ροντρίγκεζ, Μπίλια, Τσαλχάνογλου, Κεσί, Κάλινιτς, Αντρέ Σίλβα η Μίλαν. Πίκφορντ, Κιν, Ουίλιαμς, Κλάασεν, Σίγκουρτσον, Ρούνεϊ, Σάντρο η Έβερτον. Βλέπετε κανέναν εξτρέμ;; Ίσως ο Μπορίνι (φορ είναι το παλικάρι και μάλιστα μέτριος) της Μίλαν. Άντε και ο 18χρονος Βλάσιτς της Έβερτον. Κι αυτοί μετά βίας.

Κάπως  έτσι την έχουν πατήσει λοιπόν. Άλλωστε δεν υπάρχουν και στο υπόλοιπο ρόστερ τους, κανονικοί κλασικοί εξτρέμ. Η Μίλαν εν τέλει παίζει με τους Σούσο-Μποναβεντούρα, οι οποίοι είναι κυρίως επιτελικοί μέσοι, ενώ η Έβερτον με τον Μιραλάς να γυαλίζει τον πάγκο παίζει στα άκρα με τους 18χρονους Κάλβερτ Λιούιν, Βλάσιτς και Λούκμαν- οι οποίοι είναι επίσης κυρίως περιφερειακοί επιθετικοί! Έτσι όσο φορτωμένο και ποιοτικό κι αν είναι το κέντρο τους, ή έλλειψη διεμβολισμών, σεντρών, απειλής γενικά από τα άκρα τις καθιστά 100% προβλέψιμες. Για αυτό και τα αποτελέσματά τους είναι τόσο άσχημα.

Γενικά  στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι εξτρέμ είναι απαραίτητοι. Κι αν πολλές ομάδες επιλέγουν να μην παίζουν με εξτρέμ (στα σχήματα 3-4-3 ή 3-5-2 κυρίως), το κάνουν γιατί από πίσω έχουν εξαιρετικούς μπακ χαφ που παίζουν όλη την πλευρά. Πχ όπως ο Ντανίλο ή ο Γουόκερ στην Σίτυ. Ή ο Αλόνσο στην Τσέλσι. Ή ο Ντάνι Άλβες , ο Άλεξ Σάντρο, ο Μαρσέλο, ο Μπρούνο Πέρες κτλ κτλ. Η Μίλαν όμως για παράδειγμα πχ με τον αρνητικότατο Ροντρίγκεζ στα αριστερά ή η Έβερτον με τον παλαίμαχο πια Μπέινς ή τον 18χρονο Κένι, δεν  μπορούν να στηρίξουν τα συστήματά αυτά.

Το παράδειγμα αυτό, το χουμε άλλωστε και στα μέρη  μας. Για παράδειγμα η ΑΕΚ. Δεν έχει ίχνος εξτρέμ στο ρόστερ της και παίζει με τρία "δεκάρια" στους 3 πίσω από το φορ. Και ιδού τα αποτελέσματα. Ο ενθουσιασμός της αρχής της χρονιάς έχει αντικατασταθεί από γκρίνια και άσχημα αποτελέσματα καθώς οι σφιχτές άμυνες δεν μπορούν να διασπαστούν.

Κλείνοντας την ποδοσφαιρική μας ανάλυση, συμπεραίνουμε πως η απογοητευτική πορεία των Μίλαν-Έβερτον, μας δείχνει αφενός πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των παραδοσιακών εξτρέμ γραμμής στο ποδόσφαιρο και αφετέρου πως τα χρήματα/budget δεν φέρνουν πάντα την άνοιξη, ειδικά όταν υπάρχει ελλιπής σχεδιασμός...