Μετά την τεράστια νίκη απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, με κατάθεση ψυχής, υπερπροσπάθεια και εμφανή κούραση, το ματς με την πληγωμένη και τελευταία Εφές έμοιαζε εύκολο, αλλά για όλους όσους έχουν καταλάβει τις παγίδες τις διοργάνωσεις, ο αγώνας είχε κρυμμένες μπανανόφλουδες.
Ο Ολυμπιακός έμοιαζε να ελέγχει το ματς, αλλά όσο ο χρόνος περνούσε, το κλίμα βάραινε, η επίθεση ήταν ανύπαρκτη και η Εφές μπήκε στο τελευταίο τρίλεπτο με προβάδισμα και ψυχολογικά ανώτερη.
Στρέλνιεκς, Ρόμπερτς και Μάντζαρης ήταν ανύπαρκτοι (10 πόντους όλοι μαζί, με τον πιο αξιόπιστο Γιάνις να βάζει έναν), ο Παπανικολάου είχε 4 και όλη η ομάδα μαζί είχε 16 λάθη, την στιγμή που οι Τούρκοι είχαν 8!
Τέσσερα ατού σε safe mode απόψε.
Με μόλις 29,6% από το τρίποντο, παρόλο που ο πονηρός Αταμάν δεν έκανε το λάθος του Ηττούδη να παίζει με αλλαγές (οπότε και η δίοδος προς τον ΜακΛιν ήταν κομμένη), ο Ολυμπιακός έβλεπε το ματς να γλιστρά και την υπερπροσπάθεια με την ΤΣΣΚΑ να πηγαίνει χαμένη.
Όμως ακόμα και σε αυτήν την τραγική επιθετικά μέρα, ο Ολυμπιακός βρήκε το απόθεμα ψυχής να φύγει νικητής.
Ο Παπαπέτρου έβαλε ένα επικό τρίποντο από την γωνία (μέχρι εκείνη την στιγμή είχε 1/6), ο Σπαν ένα ακόμα μεγαλύτερο (το νούμερο.. 324) και ο Μακ Λιν άρπαξε ένα επιθετικό ριμπάουντ και αυτήν την φορά έκανε 2/2 βολές (προχθές στο αντίστοιχα κρίσιμο ραντεβού είχε 0/2).
Στα θετικά ότι ο Μπόγρης ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θύμησε παίκτη.
Έπαιξε λυσσασμένη άμυνα απέναντι στον Στίματς (εν απουσία Μίλου θα μπορούσε να κάνει πάρτι) και έβαλε 4 ποντάκια (στο πρώτο εύστοχο έκανε μάλιστα τον σταυρό του, δείγμα του μεγάλου του άγχους).
Υψηλή πτήση και πάλι ο "γεννημένος για αυτήν την ομάδα" Μακ Λιν που είχε 20 ranking, με 9π. και 7 ριμπάουντ, αφήνοντας απλή αναφορά τον Ντάνστον των 4 πόντων και του 9 ranking.
Ο Τζαμέλ πραγματικά μοιάζει σαν να παίζει πολλά χρόνια για την ομάδα.
Η ομάδα που βλέπει τους τραυματισμούς να απλώνουν ένα κατάμαυρο πέπλο πάνω από το δρόμο της, συνεχίζει να νικά, συνεχίζει να κάνει διπλά (έχει περάσει κατά σειρά από Μακάμπι, Φενέρ, Μιλάνο, Βαλένθια, Εφές), συνεχίζει να οδηγεί την κούρσα της Euroleague.
Περιμένουμε τον Μιλουτίνοφ, περιμένουμε τον Πρίντεζη και πάμε για τον πρώτο πραγματικό και ουσιαστικό τελικό, στο Κάουνας.
Η Ζαλγκίρις είναι η φετινή έκπληξη της διοργάνωσης, ο Σάρας είναι ένας πολέμιος προπαγανδιστής και ταυτόχρονα ικάνος κόουτς, οπότε η νίκη θα είναι χρυσάφι.
Μέχρι τότε μπορούμε να ατενίζουμε με υπερηφάνεια τα αποτελέσματα των κόπων της ομάδας.
ΥΓ Ο Μάντζαρης συνεχίζει να είναι σκιά του εαυτού του. Αργός και άνευρος. Υπομονή σαφώς και υπάρχει αφού μιλάμε για έναν πιστό στρατιώτη της ομάδας, που πέρασε έναν ύπουλο τραυματισμό.
Ίσως να πρέπει να δούμε πιο πολύ τον Τολιόπουλο.
ΥΓ2 Όταν πελαγώνει ο Ρόμπερτς πιάνει μεγάλη φουρτούνα στην ομάδα.
ΥΓ3 Α ρε Βασίλη Δυνάστη. Ποτέ να μην έρθει η στιγμή αυτή ν' αφήσεις το λιμάνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου