Την πήρε και την... σήκωσε!

Χαίρεται. Καλώς σας βρήκα. Είμαι ο Αντιτουριστικός και μαζί θα αναλύουμε από εδώ και πέρα θέματα της ομάδας τόσο ποδοσφαιρικά , όσο και μπασκετικά. Πριν μπω στο θέμα για σήμερα, θα ήθελα να ευχαριστήσω τα παιδιά του Red-Philosopher που μου δίνουν το βήμα και την ευκαιρία να εκφράσω τις απόψεις μου μέσα από το blog τους. Να μην σας κουράζω όμως άλλο με αυτά. Πάμε στα δικά μας. 

Στην καλύτερη του φετινή εμφάνιση  ο Ολυμπιακός, θριάμβευσε επί της Μπασκόνια με 92-62, κάνοντας έτσι αποφασιστικό βήμα για την κατάληψη μία εκ των τεσσάρων θέσεων που οδηγεί την ομάδα στον πλεονέκτημα έδρας. Συνδυάζοντας σκορ και θέαμα, οι <<ερυθρόλευκοι>> , γέμισαν τους οπαδούς τους που πήγαν στο γήπεδο και αποθέωσαν την ομάδα μετά το τέλος του ματς. 

Αρχικά να πούμε πως η Μπασκόνια είναι μια πολύ καλή ομάδα, με καλό υλικό, παίζοντας  μπάσκετ πολύ θελκτικό στο μάτι. Αυτή η αναφορά γίνεται γιατί στην Ελλάδα αφορίζουμε καλές ομάδες μετά από μία κακή βραδιά. Οι Βάσκοι έχουν μάθει να κινούνται γύρω από τον Σέιν Λάρκιν, τον οποίο ο Σφαιρόπουλος μάρκαρε από την αρχή και δεν τον άφησε να πάρει ανάσα,ρίχνοντας πάνω του τον Μάντζαρη. Δεν πήραν καθόλου πόντους από αυτόν και δεν κατάφερε να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Ο Μομπουά καλός αλλά δεν κατέχει το επιθετικό παιχνίδι του Λάρκιν. Για αυτό τον λόγο, οι 11 πόντοι που σκόραραν στην δεύτερη περίοδο αλλά και οι συνολικοί 62 ήταν πολύ λογικοί. Με 62 πόντους δεν μπορείς να κερδίσεις τον Ολυμπιακό φέτος. 

Η Μπασκόνια ταιριάζει πολύ στον Ολυμπιακό σαν ομάδα, καθώς δεν παίζει σκληρή άμυνα και κυνηγάει παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο. Με την απουσία και του Σενγκέλια δεν είχε καθόλου παιχνίδι κοντά στο καλάθι, κάνοντας έτσι την δουλειά πιο εύκολη. Παράλληλα οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου έτρεξαν ασταμάτητα σε όλο το παιχνίδι, διέλυσαν τους αντιπάλους τους στο ανοιχτό γήπεδο και είχαν ατέλειωτα αποθέματα ενέργειας. Πολλά εύσημα παίρνει ε αυτό και ο πάγκος για την πολύ καλό ροτέισον. 

Την μεγάλη διαφορά στην ομάδα φέτος στην ομάδα για εμένα προσωπικά την κάνει η λεγόμενη second unit. Η δεύτερη πεντάδα όπως λέμε αλλιώς, κάνη την εμφάνιση της στο δεύτερο δεκάλεπτο, και δίνει τρομακτικά καλό περιφερειακό σουτ και spacing, στοιχεία που λείπουν από την πρώτη πεντάδα του Σφφαιρόπουλο. Με τον τραυματισμό του Χάκετ και την αντικατάσταση του με τον Γουότερς, η second unit έχει χάσει λίγο στα μετόπισθεν, όμως ο συνδυασμός της καλής άμυνας του Παπαπέτρου, την άνοδο του Γιανγκ αλλά και την προσπάθεια του Γουότερς να πιέσει την μπάλα μικραίνει το πρόβλημα  . Ο Ολυμπιακός δεν έχει το επιθετικό ταλέντο της Ρεάλ και της ΤΣΣΚΑ, όμως έχει βρει 2 κολώνες στην άμυνα του τον Παπανικολαού και τον Μάντζαρη που καθηλώνουν τους αρχισκόρερς των αντιπάλων. Παράλληλα τρέχουν κάτι εκρηκτικά δίλεπτα η τρίλεπτα με αδιάκοπο τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο που τελειώνουν τον αντίπαλο. Αν εκεί ο αντίπαλος βρεθεί στο -10 , ο φετινός Ολυμπιακός έχει τον τρόπο να διαχειριστεί την διαφορά.  Η Μπασκόνια το ένιωσε στο πετσί της. Αν ο Ολυμπιακός δεν έριχνε ρυθμούς η διαφορά θα έφτανε δυσθεώρητα ύψη .
Κολώνες Παπανικολάου- Μάντζαρης 

1. Το είπα και πιο πάνω, θα αφιερώσω και ξεχωριστές αράδες στους 2 τους, καθώς τους θεωρώ τα πιο βασικά γρανάζια της μέχρι τώρα πορείας της ομάδας. Αρχικά ο Μάντζαρης έχει πολύ βελτιωμένο footwork και δεν τρώει ντρίμπλα από τον αντίπαλο γκαρντ με τίποτα. Παράλληλα προσπαθεί να βάλει καινούργια πράγματα στο επιθετικό παιχνίδι του και να βοηθάει και την ομάδα στο σκοράρισμα. 
2. Ο Παπανικολάου από την άλλη ανεβαίνει όλο και περισσότερο . Μάλιστα ο Παπανικολάου του τρίτου δεκαλέπτου, ήταν καλύτερος και από αυτόν της πρώτης θητείας. Παίζει τρομερή άμυνα και καταφέρνει να σβήνει τα επιθετικά όπλα των αντιπάλων ενώ ανεβάζει και τα ποσοστά του στο τρίποντο, κάτι το οποίο ανησυχούσε τους περισσότερους. Για μένα αποτελεί την καλύτερη φετινή μεταγραφή του Ολυμπιακού. Πέρυσι όλοι έσπευσαν να χλευάσουν την παρουσία του, καθώς ήταν σε κακή αγωνιστική κατάσταση, όμως έχει δουλέψει πολύ και φαίνεται. Ο Παπανικολάου, ο παίκτης ο οποίος στο Φάιναλ Φορ της Πόλης δεν έχει χάσει ούτε ένα σουτ εντός παιδιάς, όταν πέρυσι ήταν ελεύθερος δεν αποτελούσε σαν επιλογή ένα παραπάνω σουτ ,ριμπάουντ ή κλέψιμο. ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ. Σωστή επιλογή την Αγγελόπουλων να τον εμπιστευτούν . 

Ο Μπίρτσαρος και το κτήνος 

• Εντάξει αυτά που κάνει ο Μπίρτς φέτος δεν τα έχει κάνει άλλος ψηλός του Ολυμπιακού. Άντε ίσως μπορώ να τον βάλω κοντά με τον Χάινς αλλά αυτά που κάνει είναι τρομακτικά. Οι έξτρα κατοχές που δίνει στην  ομάδα , μπορούν να δώσουν στην ομάδα από μόνες τους  έναν τίτλο , μαζί με την ικανότητα να τοποθετεί σωστά το σώμα του και να σκοράρει στην επίθεση. Παράλληλα κάτι που δεν φαίνεται ξεκάθαρα αλλά δίνει πολλές λύσεις στο δόγμα Σφαιρόπουλου, είναι το φοβερό του Rim protection. Ο Κοουτς έχει αφήσει την υπερβολική επιθετική άμυνα στην περιφέρεια , καθώς ξέρει πως ο Καναδός θα ταλαιπωρήσει τους αντίπαλους γκαρντ στα drive  τους, αλλοιώνοντας πολλές προσπάθειες τους. 
• Ο συμπαθής Πάτρικ Γιανγκ έχει αρχίσει να ανεβαίνει και τρομάζει κόσμο. Το πιο σημαντικό πέρα από όλα είναι πως ανεβαίνει ψυχολογικά, κάτι που του έλειπε πολύ. Έχει αρχίσει να συνδέεται με το αντίπαλο καλάθι και εκτός από τα καρφώματα με μανία, έχει προσθέσει το επιθετικό του ρεπερτόριο το χουκ, που φανερώνει την προπόνηση του σε αυτό το κομμάτι. Αμυντικά κάνει τα γνωστά, μαζεύοντας πολλά ριμπάουντ και καθαρίζει πολλές φάσεις ψηλά. Το μόνο που του μένει για να επιστρέψει στα στάνταρ του είναι να δουλέψει λιγό τα πόδια του ακόμα, καθώς χάνει πολλές φορες τον αντίπαλο κοντό στις αλλαγές.  Μράβο στους προέδρους και τον προπονητή που τον στήριξαν στα πολύ άσχημα του. Το πρόβλημα του Πάτρικ , ήταν ότι φέτος λόγω των συνεχόμενων παιχνιδιών, ο εκάστοτε τραυματίας ΄έπρεπε να πιάσει ρυθμό μέσα από τους αγώνες και όχι τις προπονήσεις. Για να συμβεί αυτό όμως, έπρεπε και ο παίκτης να πιάσει τον ανάλογο βαθμό φυσικής κατάστασης.

Ερικ Γκριν 

Ο Έρικ ''Δε γκάνερ'' Γκριν που λέει και μια ψυχή, είναι τρομερό επιθετικό όπλο. Οι επιθετικές κινήσεις του, το ball handling του και ο μηχανισμός που έχει στο σουτ του είναι άξια θαυμασμού. Παράλληλα είναι clutch παίκτης και έχει διάθεση αλλά και τα... balls να πάρει σουτ στο τέλος του χρόνου. Το κακό για αυτόν είναι πως τις νύχτες που δεν μπορεί να προσφέρει σε πόντους θα έπρεπε να μπορεί να είναι χρήσιμος  ,κάνοντας άλλες δουλείες μέσα στο γήπεδο, ενώ με τον χειρισμό μπάλας που έχει θα έπρεπε να τελειώνει περισσότερες φάσεις με μπούκα.

Ντομινικ Γουότερς 

Μετά τον τραυματισμό του Χάκετ, ο Σφαιρό έπρεπε να επιλέξει του αντικαταστάτη του. Ήξερε ότι δεν μπορεί να βρει παίκτη να του δίνει όλα όσα του δίνει ο Ιταλός. Συμβιβάστηκε με τον να βρει έναν παίκτη έμπειρο, να ξέρει το ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού και παράλληλα να του δίνει βοήθεια σε ασιστ και σουτ από μακρινή απόσταση. Πράγματα που ο Χάκετ δεν έδινε με συνέπεια φέτος.  Μην ξεχνάμε επίσης πως πριν λίγο καιρό , ο Ολυμπιακός ήταν τρίτος από το τέλος σε ασίστ στην Λίγκα. Τον βρήκε. Ο Ολυμπιακός παίρνει τον Ντομινικ Γουότερς, έναν έμπειρο πλειμεικερ και γίνεται αντικείμενο χλεύης. Μέχρι και για λευκές πετσέτες διαβάσαμε. Ο Αμερικανός έχει αρχίσει να ξεβρακώνει άπαντες. Δεν είναι κάτι το σούπερ. Είναι όμως ομαδικός, ξέρει την ευρωπαϊκή πραγματικότητα και το Ελληνικό πρωτάθλημα από την θητεία του στον Άρη και έχει μπει ήδη στην εξίσωση και στο ροτέισον της ομάδας. Μπορεί και κοντρολάρει το παιχνίδι της ομάδας και είναι σίγουρο πως θα δώσει έτοιμα καλάθια στους ψηλούς του Ολυμπιακού. Χθες σε 15 λεπτά είχε 5 ασιστ. Συν σε όλα αυτά η ικανότητα του από μακρινή απόσταση τον κάνει έναν εξαιρετικά χρήσιμο γκαρντ. 

Αυτά τα ολίγα για το ματς της Παρασκευής και όχι μόνο. Ελπίζω να τα λέμε αρκετά συχνά από εδώ και πέρα και να μην μας φάει η φανταρίλα. 

Υγ1: Με τις εμφανίσεις και τα καλά διπλά που έχει κανει ο Ολυμπιακός, θα είναι παράξενο αν δεν 20αρισει τις νίκες του. 

Υγ2: Με τις φετινές γεμάτες εμφανίσεις του Μιλουτίνοφ , διαφωνεί κάποιος ότι είναι ο καλύτερος 7-footer της φετινής ευρωλίγκας?

Υγ3: Στον αθλητισμό τα πάντα έχουν να κάνουν με το κίνητρο και τους στόχους. Ο Παναθηναϊκός δεν άντεχε  τρίτη σερί ήταν φέτος από τον Ολυμπιακό και είχε σημαδέψει το ματς του κυπέλλου για να ρεφάρει. Ο Ολυμπιακός σημάδεψε το ματς με τη Μπαρτσελόνα , καθώς το θεώρησε μεγάλη ευκαιρία για διπλό τετράδας, πηγαίνοντας άδειος στον ημιτελικό από ενέργεια. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη, έβαλε κάτω στο σκορ αντίστοιχα την Εφές με 12 πόντους, και στο τρίτο δεκάλεπτο χαλάρωσε τραγικά κοντεύοντας να χάσει, σκεπτόμενος το παιχνίδι με τον αιώνιο. 
Ακόμα και έτσι, ο Ολυμπιακός είναι πιο δεμένη ομάδα και χρειάστηκαν πολλές συγκυρίες να χάσει το παιχνίδι. Αρχικά να κάνει την χειρότερη του φετινή εμφάνιση, παίρνοντας και 0 πόντους στον αιφνιδιασμό. Δεύτερον ο Παναθηναϊκός έβαλε συνεχόμενα μεγάλα σουτ , που δύσκολα θα ξαναμπουν σε τέτοιο παιχνίδι. Τέλος ήταν και ο ίδιος άτυχος, γιατί την ώρα που πήγε να κάνει αυτά τα εκρηκτικά τρίλεπτα που λέγαμε, του βγήκε τραυματίας ο Μπιρτς. 

Υγ4: Μην ξεχνιόμαστε έρχεται διαβολοβδομάδα. Τα λέμε από Παρασκευή.