Ισόβια ανανέωση όρκων...

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, υποστηρίζω την Λίβερπουλ... Απο εποχής Ίαν Ρας και Ρόμπι Φάουλερ (κοινώς από αρχές δεκαετίας 1990), μέχρι σήμερα.
Τα τελευταία χρόνια βέβαια, η αλήθεια είναι πως με είχε ξενερώσει σε επικίνδυνο βαθμό, να πω την αμαρτία μου.
Μετά τα γεγονότα του ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟΥ τελικού του Champions League ΟΜΩΣ, οι όρκοι λατρείας μου για αυτήν την ομάδα, πλέον ανανεώθηκαν ΙΣΟΒΙΑ.
Ο Αντιδραστικός παίρνει θέση για τον μεγάλο τελικό του Σαββάτου, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του κυρίως στον μυθικό Γιούργκεν Κλοπ.

Ποδόσφαιρο ξεκίνησα να παρακολουθώ περίπου το 1992 (γεννημένος το 1985 γαρ). Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου εκτός από την ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ αγάπη μου για τον Ολυμπιακό (με τρεις Ρώσους τότε, παλιό Καραϊσκάκη, πέτρινα χρόνια κτλ), είχα μια ανεξήγητη συμπάθεια για την Λίβερπουλ. Ίσως λόγω χρωμάτων, ίσως να ήταν "μοιραίο" δεν  θυμάμαι τον ακριβή λόγο (άλλωστε ο πατέρας μου δεν ήταν οπαδός της στο Νησί-προτιμούσε την ιστορική Λιντς!).

Από τότε λοιπόν είμαι πιστός οπαδός της. Κατάλαβα όσο μεγάλωνα το μεγαλείο της. Τις "ιδιαιτερότητες" της σαν ομάδα. Την χρυσή και συνάμα αιματοβαμμένη ιστορία της.

Παρ' όλα αυτά τα τελευταία χρόνια με είχε λιγάκι ξενερώσει. Σε τέτοιο βαθμό που να δηλώνω οπαδός της Νιούκαστλ (η 2η μου μεγάλη αγάπη στο Νησί λόγω Άλαν Σίρερ-Φαουστίνο Ασπρίγια κτλ)... Καμία πίστη σε κάποιο πλάνο, αποτυχημένες επιλογές παιχτών και προπονητών, χρόνια δε, μακρυά από τίτλους (με αποκλειστικά ΔΙΚΙΑ της ευθύνη). Όλα τα παραπάνω με απομάκρυναν λιγάκι από τους "Reds του Merseyside"...

Από την ημέρα βέβαια που την ανέλαβε ο ΜΥΘΟΣ, ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ Γιούργκεν Κλοπ, το μομέντουμ για την Λίβερπουλ άρχισε με αργά αλλά σταθερά βήματα να αλλάζει... Ο Κλοπ βλέπετε σαν ρομαντικός του ποδοσφαίρου (ο τελευταίος ίσως...) προτίμησε τα αποτελέσματα να έρθουν στο χορτάρι, παρά την εύκολη λύση μετα πολλά... μηδενικά σε τραπεζικές επιταγές... Μετά από τρία χρόνια δουλειάς, οι κόποι του Γιούργκεν σιγά σιγά αποδίδουν και άπαντες οι οπαδοί της Λίβερπουλ (ακόμα και μεις οι "άσωτοι υιοί") πλέον δεν σταματάμε να ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ.

Η ήττα στον τελικό του Σαββάτου ήταν ΑΔΙΚΗ. Η Λίβερπουλ είναι καλύτερη ομάδα. Στον τελικό έπαιξε καλύτερα, το άξιζε. Όλη την σεζόν έπεισε σαφώς περισσότερο από τη Ρεάλ. Οι ατυχίες όμως της χτύπησαν την πόρτα στον μεγάλο τελικό. Ο τραυματισμός από νωρίς του κορυφαίου παίχτη της Μο Σαλάχ (ειλικρινά πως να συμπαθήσεις έναν τόσο βρώμικο παίχτη όσο ο Ράμος; Άξιος δεν αντιλέγω αλλά πραγματικά βρώμικος) και βέβαια οι δυο σοκαριστικές, ιστορικές, ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΙΣ και ξεκάθαρα ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΕΣ γκέλες του gk Κάριους, ήταν αρκετές για να σημειωθεί ΑΚΟΜΑ μία ποδοσφαιρική αδικία στον κορυφαίο θεσμό. Όπως άδικες ήταν οι δυο ήττες της Ατλέτικο το 2014 και το 2016, έτσι και προχθές. ΞΑΝΑ άδικα η Βασίλισσα πήρε το τρόπαιο. Άδικα μιλώντας καθαρά για μέσα στο χορτάρι.

Πλέον οι ορίζοντες της Λίβερπουλ θα ανοίξουν. Άνοιξαν βασικά. Αυτό είναι δεδομένο. Είναι ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ που η αποτυχία αυτή θα την πεισμώσει. Του χρόνου με τον Κλοπ (σου δίνει την εντύπωση πως είναι ένας απλός οπαδός της ομάδας! Τόσο προσιτός, ειλικρινής και ΑΛΗΘΙΝΟΣ είναι) θα χτυπήσει τον πολυπόθητο τίτλο ενώ πιστέψτε με δεν υπάρχει περίπτωση να αργήσει να επιστρέψει και σε τελικό Champions League!

Για να γίνουν αυτά θα χρειαστεί λίγες βασικές προσθήκες. Η ακριβή απόκτηση του Βαν Ντάικ (ήρθε και συμμάζεψε ΜΟΝΟΣ του το αμυντικό χάλι των προηγούμενων ετών)  της δείχνει το δρόμο. Δεν χρειάζονται πολλές μεταγραφές. Λίγες, καλές και με τα δεδομένα της Premiership ΑΚΡΙΒΕΣ. Με επιτέλους ένα καλό GOALKEEPER (καταραμένη θέση εδώ και χρόνια με απόλυτο αποκορύφωμα την προχθεσινή σκανδαλώδη εμφάνιση του Κάριους- ο οποίος πάντως είναι καλύτερος του Μινολέ!), ακόμα έναν στόπερ κλάσης (ο μπαλαδώρος Ταρκόφσκι της κολλάει γάντι) και βέβαια μαζί με τον (αντικαταστάτη του Τσαν) διάολο Κεϊτά στα χαφ (έχει υπογράψει από πέρυσι) θα είναι ΥΠΕΡΠΛΗΡΗΣ!

Το χρόνιο πρόβλημα της στα μπακ λύθηκε με τους πιτσιρικάδες (Ρόμπερτσον-Αρνόλντ), στο κέντρο οι Χέντερσον-Βαϊνάλντουμ έδεσαν ιδανικά και είναι μοντέρνοι χαφ και ταυτόχρονα "Σκύλοι" (μαζί και ο συγκινητικός Μίλνερ για ρεζέρβα) ενώ μπροστά η τριάδα ΦΩΤΙΑ και ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Σαλάχ-Μανέ-Φιρμίνο (με πασπαρτού τους Τσάμπερλιν και Λαλάνα) εγγυάται θέαμα, ουσία, γκολ και τίτλους!

Οι Reds βρίσκονται στο καλύτερο μομέντουμ της σύγχρονης ιστορίας τους. Λόγω κυρίως του Κλοπ ο οποίος φτιάχνει κάτι εντυπωσιακό, έχει ανέβει επίπεδα και πλέον είναι έτοιμη για το επόμεβο μεγάλο βήμα. Η φετινή απώλεια του champions league θα έχει ως αποτέλεσμα περισσότερο  πείσμα και μεγαλύτερη  συσπείρωση. 

Το ταξίδι όλων των fun της ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ Λίβερπουλ, της ομάδας του μεγάλου λιμανιού και της λαϊκής τάξης μόλις ξεκίνησε. Όπως είχε πει και ο Ουίνστον Τσώρτσιλ (πρωθυπουργός της Αγγλίας στον β' παγκόσμιο), "δεν είναι η αρχή του τέλους" αλλά "το τέλος της αρχής". Τα καλύτερα έρχονται και η υπομονή που κάνουμε εδώ και πολλά χρόνια θα ανταμηφθεί με δόξα και τίτλους! Είμαι σίγουρος για αυτό...

Υγ: τα λάθη είναι μέσα στο ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό. Αυτό είναι δεδομένο. Ο Κάριους έχει λοιπόν την συμπάθειά μου στην δύσκολη περίοδο που βιώνει. Βέβαια αντικειμενικά δεν πρέπει να ξαναπαίξει με τα χρώματα της ομάδας. Ας φύγει το καλοκαίρι-μόνο κακό θα κάνει στην ομάδα και τον ίδιο του τον εαυτό να παραμείνει. Σκληρό μεν, δίκαιο μεν. Μιλάμε για ΜΝΗΜΕΙΏΔΗ λάθη.

Υγ2: η Ρεάλ το πήρε άδικα ΚΑΙ ΑΥΤΟ. Όπως πολύ άδικα πήρε ΔΥΟ μάλιστα από την Ατλέτικο. Παρ' όλα αυτά αυτά ο Ζιντάν και η ομάδα του αξίζουν συγχαρητήρια για τους 4 τίτλους Ch-L την τελευταία 5ετία. Δεν είναι εύκολο κατόρθωμα. Ειδικά ο Ζιζού μπαίνει στο πάνθεον της ιστορίας. Τεράστιος παίχτης-τεράστιος προπονητής. Πόσοι το χουν καταφέρει αυτό αλήθεια;;;

Υγ3: ο Ρονάλντο για πολλούς είναι αντιπαθής. Είναι εγωκεντρικός σε εκνευριστικό βαθμό, αυτό ισχύει. Παρ'όλα αυτά είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Μόνο και μόνο για την συμπεριφορά του εκτόε γηπέδων εγώ τον έχω σε μεγάλη υπόληψη. Καλώς να φύγει. Η Αγγλία κι ένα τριετές συμβόλαιο λογικά τον περιμένουν...