Editorial: Ο Ολυμπιακός είναι ΕΝΑΣ..

11/4/2018, ώρα 20.00, ΣΕΦ. 10.000 κόσμος στις κερκίδες δίνει βροντερό παρόν. Τα παλικάρια του αντρικού βόλεϊ μέσα στο φιλέ παλεύουν. Λίγο πιο πέρα, σύσσωμη η ομάδα μπάσκετ έχει έρθει να βοηθήσει κι αυτή. Στα courts seats , είναι ο Πρόεδρος του ποδοσφαιρικού  Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης, παρέα με τον νέο προπονητή της ομάδας Πέδρο Μάρτινς (ο οποίος τσιμπιέται για να καταλάβει που έχει έρθει) και τον πρόεδρο του ερασιτέχνη. Κάποια χιλιόμετρα βορειοανατολικά δε, στην Τουρκία τα ερυθρόλευκα  κορίτσια του γυναικείου βόλεϊ μόλις έχουν σηκώσει ευρωπαϊκή Κούπα...
Το χθεσινό βράδυ στο ΣΕΦ, ασχέτως αν η Ραβένα χάλασε το πάρτι, ήταν μια ιστορική στιγμή για την ομάδα μας. Ο Ολυμπιακός έδειξε (ή μάλλον απέδειξε) σε ΟΛΟΥΣ πως είναι από τους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο και το κυριότερο πως είναι ΕΝΩΜΕΝΟΣ, ΕΝΙΑΙΟΣ. Ο Ολυμπιακός είναι ΕΝΑΣ...
Επιμελείται ο Αντιδραστικός

Πόσο όμορφη ήταν η χθεσινή συγκυρία στο ΣΕΦ. 19.30-21.30 σύσσωμη η ερυθρόλευκη οικογένεια, απέδειξε πως είναι πιο ενωμένη από ποτέ. Τα κορίτσια του βόλεϊ μόλις είχαν φέρει την πρώτη ευρωπαϊκή κούπα της σεζόν (από τις πολλές που διεκδικεί φέτος ο Θρύλος), η ομάδαρα του αντρικού βόλεϊ δε πάλευε στο παρκέ/φιλέ του ΣΕΦ, έχοντας στο πλάι τους τα πέντε εκατομμύρια ερυθρόλευκων οπαδών. Κι ας μην τα κατάφεραν κόντρα στη Ραβένα, η γιορτή δεν χάλασε.

10.000 κόσμος, η ομάδα μπάσκετ του Θρύλου, ο Μαρινάκης, ο νέος ποδοσφαιρικός coach Μάρτινς, η διοίκηση του ερασιτέχνη (που έχει κάνει ΘΑΥΜΑΤΑ) ήταν όλοι εκεί για να χειροκροτήσουν.  Η ήττα πείραξε αλλά συνολικά εχθές το βράδυ ο Ολυμπιακός βγήκε ΜΟΝΟ κερδισμένος.

Προσωπικά ένιωσα πολύ όμορφα που ήταν όλοι εκεί. Ένιωσα τιμή, που ο σύλλογος που λατρεύω από μικρό παιδί έδινε το παρόν σε δυο ευρωπαϊκούς τελικούς. Αλλά το κυριότερο. Ένιωσα ασφάλεια, βλέποντας πως σε καιρούς πολύ δύσκολους για την ομάδα μας, αυτή παραμένει ενωμένη. Πιο ενωμένη από ποτέ βασικά! Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, πόλο! Όλοι ενωμένοι.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν είναι ΕΝΑΣ. Και πιο δυνατός από ποτέ. Η κούπα στα κορίτσια ήρθε, οι άνδρες την έχασαν μόνοι τους*, ενώ απομένουν οι ευρωπαϊκοί τίτλοι σε ανδρικό και γυναικείο πόλο και βέβαια το ΜΠΑΣΚΕΤ. Ο Ολυμπιακός είναι ο πιο υγιής ελληνικός σύλλογος-όσο κι αν κάποιοι μοχθούν να αποδείξουν το αντίθετο, ο πιο επιτυχημένος -με χαοτική διαφορά από τον δεύτερο και αποτελεί συγχρόνως ένα ΤΕΡΆΣΤΙΟ όνομα και στο παγκόσμιο στερέωμα. Και αυτό στις σημερινές εποχές, που η ομάδα μας δέχεται πόλεμο από Γραμμένους, Βασιλακόπουλους, κυβερνήσεις, μέσα κτλ, είναι η πιο σημαντική απάντηση.

Ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη, ο Ολυμπιακός του Βαλβέρδε, ο Ολυμπιακός των αφών Αγγελόπουλων και των Σπανούλη-Πρίντεζη, ο Ολυμπιακός του Ντρίσκα και του Χριστοφιδέλη, ο Ολυμπιακός της Πολ και της Χίπε, ο ερασιτέχνης Ολυμπιακός, όλοι αυτοί είναι το ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ. Όλοι αυτοί είναι ο μεγαλύτερος ελληνικός σύλλογος...

*Βόλεϊ ξεκίνησαν να παρακολουθώ από παιδάκι. Αρχές δεκαετίας 90' με τους χαμένους τελικούς στα f4 του Champions League (με Τριανταφυλλίδη, Μουστακίδη, Αμαργιαννάκη κτλ). Ύστερα θυμάμαι σαν χθες,τη μεγάλη κούπα του Κυπελλούχων το 1996 με Σάντσες, Ερνάντες, Γκιούρδα... Τον τελικό του Top teams Cup στο ΣΕΦ (μέσα παρέα με τον αδελφό μού spanio) και τον Μιλίνκοβιτς να κάνει ΠΑΡΤΙ και να μας απογειώνει. Θυμάμαι Μίλκοβιτς και Μπερνάρντι στο Μελίνα Μερκούρη. Γιατί σας τα λέω αυτά. Από βόλεϊ γνωρίζω και στο παρελθόν ήμουν μεγάλος fun.
Ο Ολυμπιακός την έχασε μόνος του την κούπα. Και στην Ιταλία (από κακές υποδοχές έμπειρων μάλιστα παιχτών) και κυρίως εχθές λόγω των κάκιστων ποσοστών του στα τελειώματα. Οϊβάνεν ο μοιραίος, Μπέμε και Αλεξίεφ κατώτεροι των περιστάσεων, πάλεψαν οι Πετρέας και Ραουβερντίνγκ, ενώ κορυφαίος ήταν ο Ηγέτης-πασαδόρος Ντρίσκα.

Το νερό πάντως μπήκε στο αυλάκι και ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην ευρωπαϊκή ελίτ στο βόλεϊ. Απαραίτητη προϋπόθεση για να συνέχισει η ομάδα ψηλά, η παραμονή Μουνιόθ και βέβαια του Ντρίσκα...