Δυστυχώς δεν μπορεί για κάτι καλύτερο...

Με το status του ελληνικού πρωταθλήματος σε ελεύθερη πτώση και με τις οχτώ αλλαγές προπονητών την τελευταία διετία να αποτελούν ακόμα ένα αγκάθι, ο Ολυμπιακός έχει περιορισμένες δυνατότητες για εύρεση προπονητή.

Ο Πέδρο Μάρτινς λοιπόν όπως όλα δείχνουν είναι ο εκλεκτός. Μια επιλογή που ενδεχομένως να μην ενθουσιάζει μεν, παρέχει μια ασφάλεια δε.

Ο Red Philosopher περνάει από τις ακτίνες του την επιλογή Μάρτινς και σας παρουσιάζει τα αποτελέσματα.

Επιμελείται ο Αντιδραστικός

Τα δεδομένα είναι απλά. Με τη φήμη του ελληνικού πρωταθλήματος στον πάτο ΔΥΣΚΟΛΑ έρχεται ΔΙΑΣΗΜΟΣ προπονητής στην χώρα μας. Παράλληλα με οχτώ αλλαγές προπονητών την τελευταία διετία, δύσκολα έρχεται ΦΤΑΣΜΕΝΟΣ coach, στον Ολυμπιακό. Άρα τα ερυθρόλευκα όνειρα για νέους Βαλβέρδε και Σίλβα ας τα ξεχάσουμε. Αυτά τα κρατάμε και πάμε παρακάτω.

Όπως έγραψα και χθες, οι επιλογές του Ολυμπιακού είναι δύο. Η πρώτη να φέρει έναν "άσημο" και εξελίξιμο ξένο προπονητή (στυλ Μάρτινς, Μιλόγιεβιτς κτλ) κι η δεύτερη να επενδύσει σε ένα δικό του παιδί (στυλ Καμπιάσο) ή Έλληνα (στυλ Ουζουνίδη, Παντελίδη κτλ). Από ότι λένε τα ρεπορτάζ προκρίνεται η 1η επιλογή. Και το όνομα αυτού: Πέδρο Μάρτινς.

Ένα όνομα που έχει ακουστεί έντονα την τελευταία διετία, η αλήθεια να λέγεται. Με πορεία σε μικρομεσαίες ομάδες της Primeira Liga (Μαρίτιμο-Ρίο Άβε-Γκιμαράες) και με μεγάλες επιτυχίες (τελικός Κυπέλλου και προκρίσεις στο europa league), θεωρείται συνεχιστής της Πορτογαλικής σχολής προπονητών που τα πηγαίνει περίφημα (Μουρίνιο, Ζεσούς, Ζαρντίμ, Σίλβα, Κονσεϊσάο). Στην Ιβηρική έχει καλό όνομα δηλαδή.

Οι ΤΡΕΙΣ ενστάσεις

Καταρχήν είναι ΠΟΡΤΟΓΑΛΟΣ. Και σε αυτό εδώ το blog επανειλημμένα έχουμε τονίσει πως ναι μεν οι Πορτογάλοι στον Ολυμπιακό είχαν ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ αποτελέσματα (Ζαρντίμ-Σίλβα-Μπέντο πρέπει να είχαν 80% ποσοστό νικών), από την άλλη η αισθητική του ποδοσφαίρου της ομάδας μας, έπεσε κατακόρυφα. Λες και αλλοίωσαν το επιθετικό dna αυτής της ομάδας... Είναι οι περισσότεροι (πλην Ζαρντίμ) αμυντικής φιλοσοφίας...

Κατά δεύτερον, ο Μάρτινς δεν έχει εμπειρία πρωταθλητισμού. Άλλο να παλεύεις σε μια μικρομεσαία ομάδα για την 5η θέση και άλλο να βρίσκεσαι σε μια ομάδα που έχει αυτοσκοπό το ΝΤΑΜΠΛ.

Τέλος οι Πορτογάλοι προπονητές εμπιστεύονται συνήθως παίχτες από το πρωτάθλημα/χώρα τους. Κι ο Ολυμπιακός δεν έχει καλή εμπειρία από παίχτες από την Primeira Liga και γενικά Πορτογάλους. Μασάντο-Φιγκέιρας (Πορτογάλοι από άλλες λίγκες), Σεμπά, Πάρντο, Ερνάνι, Μάρτινς, Πιασέντσια. Δεν χρειάζεται άλλη ανάλυση/εξήγηση νομίζω. Μόνο ο Σαλίνο είχε προσφέρει... Άρα αν ο Μάρτινς εμπιστευτεί "δικούς του" παίχτες, τότε τα αποτελέσματα θα ναι τουλάχιστον αμφίρροπα.

Τα πέντε πολύ βασικά ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

Οι Πορτογάλοι είναι δουλευταράδες. Με όλη την σημασία της λέξης. Αποτελέσματα φέρνουν και μάλιστα γρήγορα. Κι αυτό καίει τον Ολυμπιακό σε πρώτη φάση. Χρειάζονται ΝΙΚΕΣ και όχι ΓΚΟΛ. Χρειάζεται να φτιάξει η ομάδα ξανά ΠΝΕΥΜΑ νικητή. Το θέαμα έρχεται στην πορεία. Η λέξη δουλειά είναι λοιπόν κάτι σαν επικεφαλίδα στο βιογραφικό του Μάρτινς. Κι αυτό αποτελεί σοβαρό πλεονέκτημα.

Ο Μάρτινς έρχεται με τη φήμη του προπονητή που δίνει κατά κόρον ευκαιρίες σε νεαρούς παίχτες. Κι αυτό ταιριάζει απόλυτα στο ερυθρόλευκο project ανάπτυξης των παιδιών του συλλόγου.

Ο Πορτογάλος coach, τώρα φτιάχνει το όνομά του. Είναι εξελίξιμος και ΘΕΛΕΙ ΣΑΝ ΤΡΕΛΟΣ να προπονήσει μια ομάδα του επιπέδου του Ολυμπιακού. Θέλει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Βαλβέρδε και των συμπατριωτών του Ζαρντίμ-Σίλβα και να απογειώσει την καριέρα του. Έρχεται λοιπόν με όρεξη για δουλειά και όχι για καμιά "αρπαχτή".

Μιλάμε για μια φθηνή επιλογή. Είναι μέσα σε ρεαλιστικά οικονομικά δεδομένα για την ομάδα, ενώ δεν θα ζητήσει και μεγάλο budget. Καλώς ή κακώς δεν προβλέπονται μεγάλα οικονομικά ανοίγματα το καλοκαίρι, οπότε η επιλογή του Μάρτινς κρίνεται ως απόλυτα συνετή.

Τέλος ο Μάρτινς δεν είναι ΤΟΣΟ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΣ όσο ένας "Έλληνας" ή παλαίμαχος. Αν έφερνε/φέρει  έναν παλαίμαχο (πχ Καμπιάσο ή να κράταγε τον Κόντη) ή έναν προπονητή από την super league (Μιλόγιεβιτς, Κάναντι κτλ) είναι πολύ πιθανό με την πρώτη στραβή να τον διώξει. Επενδύοντας σε έναν ξένο, λογικά η πίστωση χρόνου που θα του δώσει είναι μεγαλύτερη. Κι αν δεν αφαιθεί να δουλέψει ένας άνθρωπος στην ομάδα-προκοπή δεν βλέπουμε. Η λογική βέβαια του να διώχνει τους "Έλληνες" τόσο εύκολα είναι 100% λάθος αλλά δυστυχώς ισχύει. Οπότε πρέπει να το υπολογίζουμε.

Το συμπέρασμα είναι...

Δεδομένων των συνθηκών πρέπει να δεχτούμε πως είναι δύσκολο να φέρει κάποιον καλύτερο. Ισπανοί και γενικά φτασμένοι προπονητές ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ, οι Γάλλοι (που θέλει ο Μοντεστό) δεν είναι ΚΑΝ καλοί προπονητές, ενώ στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή (μετά από οχτώ προπονητές την τελευταία διετία) η εκ των έσω λύση θεωρείται ρίσκο. Οπότε πηγαίνουμε σε μια πιο safe επιλογή, ακολουθώντας ουσιαστικά το παράδειγμα του Μάρκο Σίλβα, με τον Πέδρο Μάρτινς.

*Προσωπικά, σας έγραψα και χθες πως θα προτιμούσα κάποιον εκ των έσω προπονητή. Παράλληλα σας έχω τονίσει ΠΟΛΛΑΚΙΣ (σχεδόν σε κουραστικό βαθμό) πως δεν είμαι υπέρ των Πορτογάλων προπονητών στον Ολυμπιακό λόγω της αμυντικής εμμονής τους. Παρόλα αυτά δέχομαι την επιλογή αυτή (μ' αρέσει η ταμπέλα χρησιμοποίησης νεαρών παιχτών που τον συνοδεύει) κι εύχομαι να έχει καλά αποτελέσματα στην ομάδα! Άλλωστε ο Ολυμπιακός είναι ΠΑΝΩ από όλους. Η ομάδα μετράει κι όχι τα πρόσωπα... Ελπίζω δε, να με "διαψεύσει" και να παίξει (έτσι λέγεται...) επιτέλους ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ποδόσφαιρο η ομάδα..!