Retro-Stories: το παιδομάζωμα της δεκαετίας του 90'...

Με αφορμή την πρωτοφανή έλλειψη του ελληνικού στοιχείου στον σημερινό Ολυμπιακό, η στήλη Retro Stories του Red Philosopher θυμάται το μεγάλο -στοχευμένο- παιδομάζωμα της δεκαετίας του 90' από τον Σωκράτη Κόκκαλη.
Από τον Καραπιάλη και τον Αλεξανδρή, στον Πασσαλή και τον Πουρσανίδη, με αποτέλεσμα η ομάδα το 1998 να φτάσει μια ανάσα από τα ημιτελικά του Champions League... Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι...
Επιμελείται ο Αντιδραστικός

Ο Ολυμπιακός βρισκόμενος σε βαθιά κρίση για πολλά χρόνια (Πέτρινα Χρόνια), υπό την προεδρία του ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΟΚΚΑΛΗ (ανέλαβε το 1993), έβαλε μπρος από τις αρχές της δεκαετίας του 90' στόχο να αποκτά όχι μόνο τους καλύτερους Έλληνες ποδοσφαιριστές αλλά και να επενδύει στα μεγαλύτερα ελληνικά ταλέντα. Κοινώς το πλάνο του Σωκράτη τότε έλεγε full ελληνοποίηση.

Όταν δε, το 1996 έκανε την κίνηση ματ να φέρει τον Μπάγιεβιτς, τότε αυτόματα είχε τον κορυφαίο προπονητή στο να εξελίξει και να τελειοποιήσει τους νεαρούς αυτούς παίχτες. Το αποτέλεσμα ήταν η ομάδα όχι μόνο να σαρώσει τα πάντα στην Ελλάδα αλλά και να φτάσει μια ανάσα από τα ημιτελικά του Champions League, το 1998!

Ας θυμηθούμε λίγα από τα ονόματα που έφερε ο Ολυμπιακός την δεκαετία αυτή που τον οδήγησαν όχι μόνο στην έξοδο από τα περίφημα πέτρινα χρόνια, αλλά και στην δημιουργία μιας αυτοκρατορίας που κρατά ακόμα 22 χρόνια μετά!

Αρχές της δεκαετίας ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να φέρνει τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής. Ήρθε ο μυθικός Βασίλης Καραπιάλης από τη Λάρισα, ο killer ιστορικός Αλέκος Αλεξανδρής από την ΑΕΚ, ακόμα και ο Κρις Καλαντζής από τον Παναθηναϊκό, ο αείμνηστος Μητσιμπόνας από τον ΠΑΟΚ, ο Μαρινάκης από το ΟΦΗ και ο Σκαρτάδος από τον Ηρακλή...

Από το 1994 και μετά έγινε μια πρώτη στροφή σε νεαρούς. Το δεκάρι τότε (!) της Παναχαϊκής Γρηγόρης Γεωργάτος, ο Γιώργος Αμανατίδης από την Καλαμαριά, το μηχανάκι του Εδεσσαϊκού Πέτρος Πασσαλής, ο αίλουρος Τοχούρογλου από Δόξα Δράμας, ο Τάκης Γκώνιας από Λεβαδειακό, ο Ανδρέας Νινιάδης από Εθνικό, ακόμα και ο Σαπάνης από την Νάουσα, είναι  η δεύτερη φουρνιά που έπιασε Λιμάνι.

Τέλος τη διετία 1996-98 έγιναν οι μεγάλες κινήσεις. Στέλιος Γιαννακόπουλος και Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς από Πανηλειακό, Ηλίας Πουρσανίδης από ΟΦΗ, Γιώργος Ανατολάκης από Ηρακλή, Δημήτρης Μαυρογενίδης από Άρη, Πάρις Άντζας από Ξάνθη.  Θα βάλω και δύο ξένους από το ελληνικό πρωτάθλημα σε εκείνη τη μάζωξη, τον Πίτερ Οφορίκουε από την Καλαμάτα και τον Λουτσιάνο από την Ξάνθη. Ακόμα και τον Γκόγκιτς από τον ΑΠΟΕΛ.

Μέσα σε 6-7 χρόνια έγινε ένα ΜΥΘΙΚΟ και ΙΣΤΟΡΙΚΟ παιδομάζωμα Ελλήνων παιχτών. Το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του. Η ομάδα που έφτασε στα προημιτελικά το 1998 απέναντι στην Γιουβέντους (και την είχε πατήσει) είχε τους εξής: Ελευθερόπουλο-Τοχούρογλου στο τέρμα, Καραταΐδη- Ανατολάκη-Αμανατίδη-Άντζα στην άμυνα, Γεωργάτο-Μαυρογενίδη στα μπακ, Πουρσανίδη-Πασσαλή-Καραπιάλη-Νινιάδη στο κέντρο, Τζόλε, Γιαννακόπουλο και Λουτσιάνο στα φτερά, Αλεξανδρή-Οφορίκουε-Ίβιτς-Γκόγκιτς στην επίθεση...

Καταλαβαίνετε λοιπόν ΠΟΣΟ σημαντική ήταν η επένδυση σε Έλληνες. Καταλαβαίνετε πόση επιτυχία είχε το project αυτό. Αυτό φαίνεται όχι μόνο από την επιτυχία σε Ευρώπη και Ελλάδα εκείνη την εποχή, αλλά από το γεγονός πως από τότε το κοντέρ γράφει 19/22 πρωταθλήματα...

Ας ελπίσουμε να συμβεί εκ νέου κάτι αντίστοιχο στην ομάδα μας. Καλώς ή κακώς η βάση Ελλήνων παιχτών είναι εγγύηση επιτυχίας και αυτό η ιστορία το χει αποδείξει περίτρανα...

*Ο Ολυμπιακός συνέχισε το ίδιο τροπάρι άλλωστε και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Τοροσίδης, Πατσατζόγλου, Βενετίδης, Στολτίδης, Νικοπολίδης, Κωνσταντίνου κτλ κτλ.

Υγ: ζητώ συγγνώμη για τυχόν παραλείψεις ή "λάθη". Όλο το άρθρο βασίστηκε σε γνώσεις, χωρίς βοήθειες από "πηγές".