Tactic Philosopher: Game 2

Το πολυπόθητο 2/2 έγινε για την ομάδα μας και στη σημερινή μας στήλη τακτικής, αναλύουμε τρία βασικά κομμάτια στην ερυθρόλευκη άμυνα κι επίθεση, τα οποία έκριναν  την αναμέτρηση.
Επιμελείται ο Αντιδραστικός

Τα αγωνιστικά κομμάτια με τα οποία θα ασχοληθούμε σήμερα είναι τα εξής. Η έλλειψη βάθους στην ερυθρόλευκη άμυνα, το transition των παιχτών του Σφαιρόπουλου και τέλος το ψηλό σχήμα της Ουνικάχα με το οποίο γύριζε το ματς αλλά εν τέλει της κόστισε την ήττα.

Η έλλειψη βάθους: η Μάλαγα έκανε "πάρτι" στην πλάτη της άμυνας του Ολυμπιακού αλλά και στα ριμπάουντς. Φέτος λείπει ο αμυντικός ψηλός "σημείο αναφοράς" στην ομάδα. Φέτος λείπει ο ripper στην πίσω ζώνη της άμυνας. Και ιδού τα αποτελέσματα. Μούσλι, Σερμαντίνι και Όγκουστιν, έκαναν πάρτι κάτω από το καλάθι του Ολυμπιακού, μάλιστα όχι στο 1vs1 αλλά με ψηλές λόμπες στην πλάτη ή με πολλά high-lows. Παράλληλα σε ένα μεγάλο μέρος του αγώνα ήλεγχαν και τα ριμπάουντς... Μόνο στην 4η περίοδο ο Ολυμπιακός ισορρόπησε τα ριμπάουντς...
Όλα αυτά συνέβησαν κυρίως λόγω του κακού αγώνα του Τζαμέλ Μακλίν, αλλά και της άσχημης (μικρής) συμβολής του Μπόγρη. Ο Μακλίν μέχρι να προσαρμοστεί στον νέο του ρόλο στην ομάδα (κυρίως αμυντικός σας τα λέμε από το καλοκαίρι), έχει τα θεματάκια του. Πρέπει να παίζει άμυνα από μπροστά στους ψηλότερους αντιπάλους ενώ λόγω ταχύτητας πρέπει να μπαίνει ΠΡΩΤΟΣ στα ριμπάουντς όπου κι αν βρίσκεται στο παρκέ την ώρα του αντίπαλου σουτ. Την ίδια ώρα χθες ο Μπόγρης μπήκε και στα 2-3'  που έπαιξε ήταν αρνητικός κι έτσι ο coach  δεν τον ξαναέβαλε. Και αυτός πρέπει να δίνει έστω και 5'-6' ποιοτικά στην ομάδα...

Transition game: χωρίς Σπανούλη, με τους Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς ακόμα να μην έχουν προσαρμοστεί, ήταν δεδομένο πως ο Ολυμπιακός έπρεπε να μην μπλέξει σε αργό σετ ρυθμό στον οποίο αφενός η Μάλαγα είναι μετρ και αφετέρου ο Θρύλος έχει δεδομένο πρόβλημα δημιουργίας (το οποίο προφανώς θα λυθεί μέσα στη σεζόν). Ε λοιπόν εχθές, η ομάδα όποτε κατέστη δυνατό έτρεξε. Και δεν είναι μόνο θέμα αιφνιδιασμών αλλά γενικά γρήγορων επιθέσεων! Με τον Παπανικολάου, με τον Παπαπέτρου στην αρχή του ματς, με τον Τόμσον, με τον Πρίντεζη ακόμα και με τον Αγραβάνη και κυρίως με τον ταχύτατο Ρόμπερτς ο Ολυμπιακός προσπάθησε και σε κάποιες  στιγμές έτρεξε! Αυτό του έδωσε τις 3-4 διψήφιες διαφορές που πήρε μες τον αγώνα. Προφανώς θα μπορούσε να τρέξει ακόμα πιο πολύ (τον κοίμισαν αρκετές φορές οι Ισπανοί) αλλά εμείς κρατάμε σαν θετικό την διάθεση που έδειξε η ομάδα.

Το ψηλό σχήμα της Μάλαγα: σας το χα γράψει στο pre game. Θα δούμε πολλά ψηλά σχήματα από τους Ισπανούς. Με δυο βαριά κορμιά λοιπόν καταρχήν φάνηκε ΈΝΤΟΝΑ η απουσία των 210 cm του Τιλί. Χθες έλειψε πολύ ο Γάλλος  (ο Πρίντεζης  δεν μπορεί να παίζει εύκολα κορμιά πολύ ψηλότερά του,  ενώ ο Αγραβάνης  χθες δν "μπήκε στο ματς") κι αυτό νομίζω πως το σημείωσαν στο μπλοκάκι τους στο τεχνικό team (αναζητείται αντικαταστάστης μην ξεχνάμε). Οι Ισπανοί γύρναγαν συνέχεια στο ματς με ψηλά σχήματα (ειδικά ο Μούσλι στο 4 έκανε πάρτι) καθώς ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Παρόλα αυτά με το βαρύ τους  σχήμα, ο Ολυμπιακός κατάφερε στην επίθεσή του και βρήκε πολλά ελεύθερα μακρινά σουτ, εκ των οποίων  έβαλε αρκετά (7/20 είναι ικανοποιητικό ποσοστό), ενώ στο τέλος όλα τα μεγάλα καλάθια της ομάδας (δυο τρίποντα από Μάντζαρη και Πρίντεζη και το κάρφωμα του Μιλουτίνοφ) προήλθαν λόγω της εμφανής  έλλειψης ταχύτητας στην βαριά  άμυνα της Ουνικάχα. Για αυτό σας έγραψα και παραπάνω. Το σχήμα αυτό τους γύρισε στο ματς αλλά εν τέλει από αυτό έχασαν.

Υγ: πολύ σημαντικό το 2/2... Δουλειά τώρα πάνω στα λάθη και στην προσαρμογή των νέων παιχτών. Συνεχίζουμε...

Υγ2: στα δύσκολα οι χθεσινοί αρχηγοί βγήκαν μπροστά και οδήγησαν την ομάδα στη νίκη. Πολλά μπράβο στους Πρίντεζη και Μάντζαρη λοιπόν...