Η χρονιά των Ζωντανών Νεκρών

Τρίτο σερί ντέρμπι μετά από τις ήττες από ΑΕΚ και ΠΑΟΚ που ο Ολυμπιακός χάνει ξανά (και μάλιστα πολύ πιο εύκολα από το τελικό 1-0) αυτήν την φορά από τον ΠΑΟ, χωρίς να κάνει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ευκαιρία για γκολ, χωρίς να διεκδικήσει δευτερόλεπτο τον αγώνα, χωρίς καμία σπίθα και όρεξη για νίκη από τους τελευταίους μισθοφόρους (ή ανίκανους) που φορούν πλέον την τιμημένη ερυθρόλευκη. Γράφει ο spanios

Όχι δεν με ενοχλεί η ήττα. Εξάλλου αυτή είναι που δίνει αξία στην επόμενη μεγάλη νίκη.

Ούτε είμαι από τους "απίθανους" που λένε πως δεν θα πανηγυρίσουν τον τίτλο, εγώ θα πανηγυρίσω τίτλο ακόμα και στο πινγκ πονγκ αν είναι να προστεθεί στην ένδοξη ιστορία του συλλόγου.

Ούτε φέρνω την καταστροφή ότι ο Πρόεδρος ξεπουλάει και πάει στην Νότιγχαμ και παρατάει την ομάδα στους Κινέζους.

Εξάλλου κατά το τεκμήριο της αθωότητας, μέχρι κάποιος να αποδειχθεί ένοχος είναι αθώος.

Δεν έχω καν το σθένος να σχολιάσω τις πωλήσεις των Μιλιβόγεβιτς και Ιντέγιε, την τρομερή παρασπονδία "Μπέντο" που ισοπέδωσε την ήδη καμμένη γη, ούτε να αναπολήσω τον... Ρομπέρτο και τον.. Μελμπεργκ,

Αλλά δεν μπορώ να να αφήσω ασχολίαστο το αίσθημα του Ολυμπιακού των τελευταίων εβδομάδων που μοιάζει με περιφερόμενο θίασο που ξαμολάει το κόμπλεξ του ο κάθε ανύπαρκτος, μιας ομάδας συνώνυμο της δύναμης να έχει γίνει βορά των SDNA και του κάθε Κόλκα, του κάθε Ίβιτς και του κάθε στερημένου.

Δεν μπορώ να συγχωρέσω στον εαυτό μου πως χθες σκέφτηκα στο 60', "αν μου έλεγαν να λήξει εδώ και τώρα το ματς και να χάσουμε μόνο 1-0, θα απαντούσα ναι".

Δεν μπορώ να πιστέψω πως αυτό το ρόστερ είναι ο Ολυμπιακός που με μεγάλωσε.

Ακόμα και όταν η ομάδα βγήκε πέμπτη στο Κύκνειο άσμα του Κόκκαλη, ο ΠΑΟ μας περίμενε για φιέστα στο ΟΑΚΑ των 70.000, την αποστολή την σημάδευαν στυλό με φωτοβολίδες για.. αντίποινα της Ριζούπολης (ποιος ξεχνά τον Ντάτολο που φοβόταν να κατέβει από το πούλμαν και τον πήρε αγκαλιά ο Ζεβλάκοφ με τον Πάντο) και ο Ολυμπιακός πήγε και κέρδισε 0-1 με το γκολ του Ντάρμπισιρ, που έδειχνε τα αυτιά του!

Και χθες με τον Νεϊμάρ απέναντι μας (ναι κύριοι, ο Εμποκού έμοιαζε με τον Νεϊμάρ) ψιθυρήσαμε μέσα μας πως η ήττα ήταν τιμητική!

Ποτέ άλλοτε τα τελευταία 20 χρόνια (αντιλαμβάνεστε το νούμερο) δεν υπήρχε Ολυμπιακός τόσο ανυπόληπτος!

Ακούει κανείς; Ασχολείται κανείς; Πόσο παρακάτω θα πάει;

Μήπως να είχαμε αποκλειστεί από τον Ατρόμητο στο Κύπελο, δεν ξέρω πόσες ακόμα σκέψεις ηττοπάθειας είμαι αναγκασμένος να κάνω.

Η χρονιά των Ζωντανών Νεκρών φτάνει στο τέλος της και το ξαναλέω ΜΑΚΑΡΙ η ερυθρόλευκη οικογένεια να πάρει ένα ακόμα και νταμπλ.

Αλλά από εδώ και πέρα, με την ομάδα στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και με μια μικρή παρακαταθήκη από νιάτα, ας σεβαστούν τον κόσμο του Ολυμπιακού και μην μας εκθέσουν άλλο.

Το ταμείο είναι γεμάτο Διάολε, ας φτιάξουμε μια ομάδα αντάξια της ιστορίας μας.

Εξάλλου κάθε καλοκαίρι η διοίκηση διαλύει πλήρως τον κορμό, ας το κάνει και φέτος.

ΥΓ. Στην Τούμπα ο Πανιώνιος έχασε το 95΄από τον ΠΑΟΚ και σε ακόμη ένα ματς είδαμε τον Γιαννιώτη και τον Σιώπη να βγάζουν μάτια. Τέτοιους παίκτες φέτος  ο Ολυμπιακός δεν έχει όυτε αν γυρίσει το σύμπαν ανάποδα.

ΥΓ2. Από τους ξένους της ομάδας τουλάχιστον τα 3/4 πρέπει να αποχωρήσουν.. χθες.