Κόουτς, δικό σου ήταν το λάθος...

Δύο (2) χρόνια μετά το "αντίο" του, επιστρέφει ως αντίπαλος στο ΣΕΦ και ο Stouk θυμάται το τότε, μετράει τα πολλά λάθη του Γιώργου Μπαρτζώκα, καταλήγοντας στο ότι είναι αποκλειστικά δική του ευθύνη που δεν είναι ακόμα προπονητής στον Ολυμπιακό.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν είναι από τις περιπτώσεις αυτών που κρίθηκαν σκληρά και τώρα που είναι μακριά, εκτιμάμε την αξία του.

Όχι γιατί δεν έχει αξία, αλλά επειδή έκανε σοβαρά και σκληρά λάθη όταν ήταν στο τιμόνι του Ολυμπιακού, που λίγο έλειψε να αποσταθεροποιήσουν την ανοδική πορεία από το 2011 και μετά...

Τη μεγάλη επιτυχία του Λονδίνου την πιστώνεται και ο ίδιος. Όσοι λένε ότι πήρε την κούπα με την ομάδα του Ίβκοβιτς, είτε εθελοτυφλούν είτε δεν κατέχουν και πολύ το άθλημα.

Το 2013 το ευρωπαϊκό ήρθε με 1,5 σέντερ (Σερμαντίνι και Πάουελ ούτε κατά διάνοια για top επίπεδο Ευρωλίγκας) και 1,5 Playmaker (μόνος του ο Λο με λίγο από Κατσίβελη, αφού ο Μάντζαρης είχε χιαστό) και όλα αυτά με το καλύτερο μπάσκετ που έχουμε δει σε final4, απέναντι σε πανίσχυρους και πιο πλήρεις αντιπάλους (ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ).

Και όλα αυτά επειδή υπήρχε (και) ο Μπαρτζώκας, που έβγαλε το 100% από κάθε παίκτη που χρησιμοποιούσε. Που έδωσε φιλοσοφία γρήγορου και εντυπωσιακού πολλές φορές μπάσκετ, 3-4 χρόνια πριν αυτό γίνει μόδα.

Πάμε, όμως, στη συνέχεια. Ό, τι έγινε στους τελικούς του 2013 στιγματίστηκε, κατά την προσωπική μου άποψη, από τα καραγκιοζιλίκια των κάφρων στο 3ο ματς. Όταν στο γήπεδο πέφτουν από κροτίδες, καπνογόνα και κέρματα, μέχρι σιφώνια και σίδερα δεν έχω να συζητήσω κάτι άλλο. Σχέδιο που σαφώς ήταν προαποφασισμένο από τους κάφρους, αφού όποιος ήταν στο γήπεδο το είδε, το διαισθάνθηκε, το κατάλαβε. Συνεπώς, δεν περίμενε κάποιος τα βήματα του Διαμαντίδη σχεδόν 2 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα για να ξεσπάσει.

Ο Μπαρτζώκας στηρίχθηκε. Φυσιολογικό, λόγω της τεράστιας επιτυχίας (του) στο Λονδίνο. Πώς ξεκίνησε το καλοκαίρι;; Με την παραμονή του Σπανούλη και κάποιες αμφιλεγόμενες μεταγραφές ξένων. Λοτζέσκι, Ντάνστον, Πέτγουεϊ, Σίμονς, Μπέγκιτς και στη συνέχεια Κόλινς, Τζαμάριο Μουν, Σερμαντίνι.

Και αν ο Ματ και ο Ντάντστον απέδειξαν τι παίκτες είναι, οι υπόλοιποι δεν άξιζαν να παίζουν στον Πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό.

- Ο Μπαρτζώκας διάλεξε έναν παίκτη με διαλυμένη μέση (τον Πετγουέι) να αντικαταστίσει τον χαλκέντερο Άντιτς (με τον οποίο δεν είχε καλές σχέσεις), με τη λογική να υπάρχει παίκτης να ματσάρει τον Γκιστ. Κάτι που δεν αποδείχθηκε ιδιαίτερα σοφό. Ο Μπεντ ήταν μια μέσα και 2 έξω, ο Πρίντεζης επιβαρυνόταν, ήρθε και έφυγε ο Μουν (μεταγραφή τραγέλαφος...) και κάπως έτσι κύλησε το πράγμα στη θέση 4. 

- Ο Μπέγκιτς ήταν μεταγραφή μακριά από τη σύγχρονη μπασκετική λογική (δεινόσαυρος και αργός), αλλά ακόμα και έτσι, δεν επιχείρησε ποτέ να εκμεταλλευτεί τα 2-3 καλά του στοιχεία, στέλνοντάς τον να κυνηγάει στα hedge out και μην "ταίζοντάς" τον στην επίθεση, ταλαιπωρόντας έτσι την ψυχολογία του, τα γόνατα και τη μέση του. Μέχρι που ήρθαν οι μπουνιές με τον Μπενσά - Μπονσού και αναγκάστηκε να πάρει ψηλό,επενδύοντας στον Σερμαντίνι, η επιτομή δηλαδή της φράσης "τέτοια ώρα τέτοια λόγια".

Σε αυτό προσθέστε και ότι για τρίτος Αμερικάνος του Ολυμπιακού επιλέχθηκε ο Σίμονς, ήταν περιορισμένης μπασκετικής (τουλάχιστον) ευφυίας.

- Στη θέση του άσου άλλος ένας τραυματισμός ήρθε να αποπροσανατολίσει το (όποιο) πλάνο του Μπαρτζώκα. Ο αγαπημένος μας Έισι Λο έχασε από σχετικά νωρίς τη σεζόν και για αντικαταστάτης του επιλέχθηκε ο Μάρντι Κόλινς. Οκ, Λο δεν ήταν και ίσως κρίθηκε σκληρά, αλλά αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν μπορούσε να βρεθεί ένας καλύτερος παίκτης για να αντικαταστήσει τον πολύ κομβικό για το παιχνίδι του Ολυμπιακού Έισι Λο. Memorable οι αποδοκιμασίες του ΣΕΦ στο ματς με την (τρομερή τότε) Αρμάνι των Χάκετ, Λάνγκφορντ, Τζεντίλε, Τζέρελς και Σάμιουελς, όπου ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ, το ΣΕΦ φλεγόταν και μόλις μπήκε ο Μάρντι το momentum γύρισε ως δια μαγείας...

Πολλές λάθος επιλογές, λοιπόν, αλλά παρόλα αυτά ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα έφτασε στο game5 τη σειρά με τη Ρεάλ, αλλά έχασε με ψηλά το κεφάλι την πρόκριση στο f4 του Μιλάνο.

Ερχόμαστε στους τελικούς. Ο Ολυμπιακός ήταν ανώτερος του ΠΑΟ και στα 3 πρώτα ματς. Αποκορύφωμα το brake του ΟΑΚΑ στο game 3, όπου, ακόμα και εκεί, ήταν μπροστά σε όλο το ματς, στο τέλος ο ΠΑΟ πλησίασε σε απόσταση αναπνοής αλλά η νίκη ήρθε.

Στο 4ο ματς του ΣΕΦ, ο μέχρι πρότινος συντριπτικά καλύτερος Ολυμπιακός (θυμηθείτε ότι στα 2 ματς του ΟΑΚΑ το γήπεδο ήταν μισογεμάτο! Ούτε οι ίδιοι δεν πίστευαν στην ομάδα τους!) δεν κατέβηκε καν στο γήπεδο, ήταν άνευρος, αποπροσανατολισμένος και έχασε. Περιττό να θυμίσω ότι ο 5ος τελικός δεν υπήρχε περίπτωση να κερδηθεί από τον Ολυμπιακό του Μπαρτζώκα....

Το αν κάποιοι επιλέγουν να πάνε τη συζήτηση στη διαιτησία, διαψεύδονται από τον Ολυμπιακό της τελευταίας 2ετίας, που παίζει με αρ...δια (συγχωρήστε μου την έκφραση, αλλά αυτό συμβαίνει), σπάει το ΟΑΚΑ όποτε θέλει και πολλές φορές και με κόντρα διαιτησία και παίρνει πρωταθλήματα.

Πολύ περισσότερο, όμως, διαψεύδονται από αυτό που ζήσαμε στο ΟΑΚΑ στο κύπελλο τον Οκτώβρη του 2014....

Δεν ξέρω αν το θυμάστε, αλλά  εκείνος ο αγώνας ήταν σε έναν άδειο κεκλεισμένων των θυρών ΟΑΚΑ, ενώ ο ΠΑΟ έπαιζε χωρίς Γκιστ, Μαυροκεφαλίδη, Νέλσον, Χαραλαμπόπουλο!!!!!!

Και όσο το ματς φαινόταν στα χέρια του Ολυμπιακού, τόσο η ομάδα δεν μπορούσε να πιστέψει ότι θα αποκλείσει τον ΠΑΟ. Τον χειρότερο ΠΑΟ των τελευταίων ετών. Αυτόν που στους τελικούς της ίδιας χρονιάς ο Ολυμπιακός, προερχόμενος από ένα εξαντλητικό F4, εξαντλημένος τον σκούπισε ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ...

Μην ψάχνουμε, λοιπόν, φαντάσματα και μην λέμε ότι αδικήσαμε τον Μπαρτζώκα, επειδή πήγε στην Κουμπάν και προκρίθηκε στο f4. Ίσα, ίσα, αυτό αποδεικνύει ότι για τα λάθη του ευθύνονται οι δαίμονές του. Το γεγονός ότι είναι άρρωστος γαύρος ή ότι δεν άφησε τους παίκτες να παίξουν μπάσκετ, αλλά τους πότιζε με το άγχος, τις διαμαρτυρίες, την τρέλα του.

Κάτι από όλα αυτά ή κάτι άλλο. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν φταίει ο κόσμος, οι παίκτες ή οι Αγγελόπουλοι. Στηρίχθηκε μετά από δύο χαμένα πρωταθλήματα και δε δικαίωσε τη στήριξη. Δική του είναι η ευθύνη, γιατί δεν υποστήριξε την πολύ καλή ικανότητα που έχει ως coach.  Σε κάθε άλλη περίπτωση θα ήταν ακόμα προπονητής του Ολυμπιακού...