Με μεγάλο όπλο την ψυχολογία (videos)

Τρεις μέρες πριν τον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ η ανυπομονησία έχει χτυπήσει κόκκινο! Άλλη μία μάχη για τον Ολυμπιακό των Αγγελόπουλων, του Σπανούλη, του Πρίντεζη, του Μάντζαρη και του Σλούκα. Την ομάδα των υπερβάσεων… Stouk

Ως προς τα αγωνιστικά και δεδομένου ότι δεν θέλω να σας κάνω τον… ειδικό, διάβασα μία εκτενέστατη ανάλυση του Νίκου Βαρλά στο Eurohoops, που εμπεριέχει όλες τις παραμέτρους και σας παραπέμπω σ’ αυτή.

http://www.eurohoops.net/el/2015/05/one-on-one-el/92183/

Φαίνεται ξεκάθαρα ότι, μπασκετικά, ο αγώνας με την ΤΣΣΚΑ φαντάζει όχι απλά ως Γολγοθάς, αλλά ως Έβερεστ! Μην το μπερδεύουμε με το ματς του ΣΕΦ. Εκεί έλειπε ο Κιριλένκο, ενώ ο Ουίμς προερχόταν από τραυματισμό, ήταν εντός έδρας και δεν ήταν παιχνίδι do or die. Το ίδιο ήταν και το αντίστοιχο της Ρωσίας. Έκρινε πλεονέκτημα και όχι πρόκριση σε τελικό…

Όμως, σε ένα Final 4, το στοιχείο που διαφοροποιεί την αγωνιστική κατάσταση υπέρ ή κατά των ομάδων είναι η ψυχολογία. Αν είναι εύθραυστη σε καταστρέφει, αν είναι θετική σε απογειώνει!

Ο Ολυμπιακός υπερέχει σε αυτό το κομμάτι, κάτι που το χει αποδείξει τα τελευταία χρόνια και το έκανε και στα playoffs με την Μπαρτσελόνα.

Ερωτηματικό; Στη θέση των Λο, Παπανικολάου και Χάινς έχουν μπει ο Λαφαγιέτ, ο Λοτζέσκι (+ τον Παπαπέτρου) και ο Ντάνστον (+τον Χάντερ).

Τόσο στην Κωνσταντινούπολη, όσο και στη Μαδρίτη, οι τρεις (3) αυτοί παίκτες ήταν αναπόσπαστα κομμάτια του γνωστού σε όλους refuse to lose, σήμα κατατεθέν του Ολυμπιακού σε αυτά τα 2 final 4.

Ο Λο έπαιξε στον τελικό της Πόλης με 1 πόδι, ενώ στο Λονδίνο ήταν για πολλούς ο MVP. Ο Παπανικολάου το 2012 ήταν… άχαστος και το 2013 ήταν εκεί όταν ο Ολυμπιακός κολλούσε και ο Χάινς ήταν απλά ο… Χάινς!!!

Όμως η αγωνιστική τους εικόνα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την ψυχολογία νικητή που είχαν. Ποιος θα ξεχάσει την αλήστου μνήμης διπλή τάπα από Χάινς και Παπανικολάου στον αιφνιδιασμό στον… κακομοίρη τον Μίροτιτς και στη συνέχεια το coast to coast του Λο; (η κάμερα της ροής αγώνα δεν έπιασε την εκπληκτική προσποίηση που έκανε ο Αμερικανός, πριν τελειώσει με lay-up)…

Και οι Ιταλοί είχαν τρελαθεί...

Άρα, λοιπόν, και με τη σιγουριά ότι ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Μάντζαρης και ο Σλούκας θα εμφανιστούν όπως όλοι ξέρουμε, μένει να δούμε αν θα ανταποκριθούν στο ψυχολογικό κομμάτι όλοι οι υπόλοιποι. Συνήθως είναι… κολλητικό (μέχρι και ο Σερμαντίνι είχε κολλήσει!). Ας ελπίσουμε το ίδιο να γίνει και τώρα.

Νο1 φάση των ημιτελικών το 2013 το 2πλό επιθετικό ριμπάουντ του Γεωργιανού, που τελείωσε με καλάθι και φάουλ. Δείτε επίσης στο βάθος πώς το πανηγυρίζει ο Λο...

Κακά τα ψέματα. Ο Ολυμπιακός έγινε ο back to back πρωταθλητής Ευρώπης, όχι επειδή ήταν μπασκετικά ο καλύτερος. Ήταν πολύ καλός, αλλά όχι ο καλύτερος. Η επιτυχία ήρθε επειδή ήταν ο πιο έτοιμος πνευματικά και ο πιο θωρακισμένος ψυχολογικά, την ίδια στιγμή που οι αντίπαλοί του έτρεμαν μπροστά στο φάσμα της αποτυχίας.

Και ως γνωστόν, όταν φοβάσαι μην αποτύχεις, δεν επιτυγχάνεις ποτέ…