Με δουλειά και οδηγό - δάσκαλο τον Πρίντεζη θα πετύχουν

Όσο και αν μπερδευτήκαμε με τον φετινό μεταγραφικό σχεδιασμό του Ολυμπιακού, η κατάληξή του μπορεί να αποβεί όχι απλά θετική, αλλά και ιστορική. Υπερβολικό; Όχι, αν σκεφτούμε το παρελθόν. Stouk

Πολλοί ανησυχούν για το πώς θα βγει η χρονιά χωρίς ξένο back up του Πρίντεζη. Έχουν και αυτοί τα δίκια τους, γιατί η περσινή περιπέτεια  με τη μη απόκτηση παίκτη στη συγκεκριμένη θέση έφερε τον Υπαρχηγό σε σημείο... σκασμού! "Τι θα γίνει αν ο Γιώργαρος τραυματιστεί;;;"

Καταρχήν, καμία ομάδα στον κόσμο δεν στήνεται με δεδομένο ότι θα υπάρξουν σοβαροί τραυματισμοί. Πουθενά δεν γίνεται αυτό. Ούτε καν στον Ολυμπιακό,που είναι το πιο γνωστό νοσοκομείο της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια.Ζητούμενο, λοιπόν, είναι οι ρόλοι.

Πριν αναφερθούμε σε αυτό, μιλήσαμε για μπερδεμένο σχεδιασμό. Ας πούμε λοιπόν τις απορίες μας και καλό είναι στην media day του Ολυμπιακό πριν την έναρξη της σεζόν ο Σφαιρόπουλος να ερωτηθεί ξεκάθαρα. Όχι τίποτα άλλο, για να μάθουμε αν όντως υπήρξε κωλοτούμπα στα πλάνα ή πέσαμε όλοι θύματα αρβύλας.

Έχουμε και λέμε:

1) Με το που τελείωσε το πρωτάθλημα, αυτό που διαβάζαμε και ακούγαμε παντού, είναι ότι ο Ολυμπιακός θα κινηθεί για πρωτοκλασσάτο 5άρι που να ξέρει να παίζει με πλάτη, για να αλλάξει λίγο η φυσιογνωμία του τρόπου παιχνιδιού στη ρακέτα. Εν τέλει ήρθε ο Μπίρτς και πήγαμε πάλι σε δίδυμο αθλητικών ψηλών.

2) Από την αρχή δόθηκε Γη και ύδωρ για τον Ουάιτ. Ο Σφαιρόπουλος ήταν στο summer league, προσπαθούσε να τον πείσει, αυτός ήταν με το 1 πόδι στο λιμάνι αλλά βρήκε συμβόλαιο στο ΝΒΑ. Τι θα γινόταν αν τότε είχε υπογράψει; Ο Παπαπέτρου θα ήταν τότε το 2ο τριάρι και ο Λοτζέσκι θα πήγαινε στο 2, κάτι που σημαίνει ότι δεν θα ερχόταν ο Γκρίν; Ή θα έμενε στο 3, αλλά δεν θα ήταν 1η επιλογή (πάλι) πίσω από τον Παπανικολάου; Ή μήπως θα ήταν το 3ο 4άρι μας;

Όλα αυτά δείχνουν ότι το πλάνο δεν ήταν εξαρχής "πίστη στους Έλληνες". Τα γεγονότα αυτό δείχνουν. Αυτό ήρθε στο προσκήνιο την τελευταία βδομάδα, μετά και τις διαπραγματεύσεις με τον Γκάμπριελ. Και είτε ήταν αλλαγή πλάνων του Σφαιρόπουλου, είτε είχε να κάνει με επαναπροσδιορισμό του budget, είτε και με τα 2 μαζί.

Αυτό που δεν θα ήθελα να δω είναι ξανά τον Παπαπέτρου ή τον Αγραβάνη μπαλάκι μεταξύ 3 και 4 ο ένας, 4 και 5 ο άλλος. Έτσι δεν πρόκειται να βελτιωθούν ποτέ.

Παίρνουμε, όμως, ως δεδομένο ότι και οι 2 θα είναι τα 4άρια πίσω από τον Πρίντεζη και ειδικά στην Ελλάδα σε πολλά ματς μπορεί να είναι και δίδυμο. Άλλωστε στο 3 θα είναι οι Παπανικολάου και Λοτζέσκι και στο 5 έμεινε και ο Μιλουτίνοφ.

Ξεκινάμε, λοιπόν, από το οφθαλμοφανές: Θέλουν βελτίωση.

Ο Παπαπέτρου έχει καλό σουτ, ήδη έχει την ντρίπλα, μένει να βελτιώσει την προσωπική άμυνα και το παιχνίδι στο χαμηλό post. Το πρώτο μάλλον είναι θέμα εμπειρίας (γιατί το κορμί το έχει) και το δεύτερο θέμα τεχνικής.

Από την άλλη ο Αγραβάνης, που πέρυσι έμεινε (λογικά με προσωπική του ευθύνη) σχετικά στάσιμος, παίρνει περισσότερες βελτιώσεις. Καλό σουτ έχει για ψηλός, αλλά εκεί που υστερεί σοβαρά είναι στα πόδια. Είναι πολύ αργός σε αυτό το κομμάτι και πρέπει να το δουλέψει. Επίσης, επειδή είναι 2,08, δηλαδή αρκετά ψηλός για τη θέση, απαγορεύεται να μην παίζει με πλάτη. Γιατί σίγουρα θα είναι πιο ψηλός από τα περισσότερα 4άρια που θα αντιμετωπίζει και οφείλει να το εκμεταλλεύεται.

Ανάλογα, λοιπόν, από το βαθμό που θα βελτιώσουν τις αδυναμίες τους θα εξαρτηθεί και το αν θα καθιερωθούν.

Ταλέντο έχουν, χωρίς συζήτηση. Μένει η δουλειά. Πλάι μάλιστα σε άνθρωπο, που αποκλειστικά και μόνο με την προσωπική του θέληση έγινε ο καλύτερος στην Ευρώπη. Τον Γιώργο Πρίντεζη.

Αλήθεια, θυμάστε ποιος ήταν το Πρίντεζης στην ηλικία τους; Ή ακόμα ακόμα και πιο μετά, πριν το 2012 που εκτοξεύτηκε; Τίποτα το τρομερό, τίποτα το σπουδαίο, Και τώρα είναι σχεδόν ανίκητος.

Και δούλεψε μόνος του. Με τη λογική ότι δεν βρήκε κάποιο... legendary 4άρι να έχει ως οδηγό - πρότυπο. Ο Παπαπέτρου και ο Αγραβάνης θα έχουν την τύχη και την ευκαιρία να μάθουν από αυτόν. Όχι μόνο για τεχνικά ζητήματα. Αλλά και θέματα χαρακτήρα.

Όσοι λοιπόν ανησυχείτε, να θυμάστε το εξής: Ο σύγχρονος Ολυμπιακός, ο Ολυμπιακός των Αγγελόπουλων, πέτυχε γιατί έδωσε την μπαγκέτα στους Έλληνες. Τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη, τον Μάντζαρη, τον Παπανικολάου (και μέχρι πέρυσι τον Σλούκα).

Άρα το ρίσκο δεν είναι τόσο μεγάλο όσο νομίζουμε...