Με τον τρόπο που αυτοί γνωρίζουν

Ο Court Central επανέρχεται στα δύσκολα, έπειτα από αρκετό καιρό, και θυμίζει ότι οι Αγγελοπουλοι βαδίζουν πάντα τον δικό τους δρόμο: αυτόν που σε εννιά χρόνια έχει φέρει δυο Ευρωλίγκες, πέντε τελικούς, έξι Final Four, ένα Διηπειρωτικό και πέντε εγχώριους τίτλους...

Πόνεσε πολύ η ήττα από την ΑΕΚ. Χάθηκε ένας τίτλος, τον οποίο έχει να κερδίσει από το 2011 η ομάδα, αλλά κυρίως χάθηκε η εμπιστοσύνη που μετά την διάλυση της Φενέρ στο ΣΕΦ και το μεγάλο διπλό στη Μαδρίτη είχε εμπεδωθεί ως προς το ότι η κοιλιά της ομάδας ήταν οριστικά παρελθόν. 

Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για την έλλειψη αμυντικού εξολοθρευτή στην περιφέρεια, για την αδυναμία του Ρόμπερτς να ανταποκριθεί στον ρόλο του, για το γεγονός ότι ο σούπερ σουτέρ Τόμπσον δείχνει να είναι αλλού, για τα κολλήματα που μερικές φορές φαίνεται να υπάρχουν στον πάγκο, για τον Σπανούλη που περπατά στα 36 και δεν μπορεί μόνος να βγάζει το φίδι από την τρύπα, για τις απουσίες κλπ κλπ. Δεν σκοπέυω να κουράσω με άλλες αναλύσεις, όσοι βλέπουν μπάσκετ έχουν καταλάβει τί γίνεται και δεν χρειάζονται μεσάζοντες.

Θέλω μόνο να σταθώ σε δύο πράγματα:

Πρώτον, στο ότι αυτή η ήττα από την ΑΕΚ, αυτή η απώλεια τίτλου πλήγωσε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τους Αγγελόπουλους! Επειδή οι Πρόεδροι δεν μιλούν μέσω social, επειδή οι Πρόεδροι δεν κάνουν κάθε λίγο και λιγάκι δηλώσεις, επειδή δεν φτιάχνουν κλίμα στα sites και τις εφημερίδες και ούτε κάνουν καψόνια στους παίκτες τους, ίσως είναι δύσκολο για όλους εκείνους που στις νίκες αποθεώνουν και στις ήττες αναθεματίζουν να καταλάβουν το πόσο μπορεί να έχει ενοχλήσει αυτή η εξέλιξη τους ιδιοκτήτες της ΚΑΕ. Όμως, στο κάτω-κάτω, οι ίδιοι είναι εκείνοι που έχουν βάλει εκατοντάδες εκατομμύρια από την τσέπη τους για να έχει ο μπασκετικός Ολυμπιακός μια μεγαλειώδη πορεία την τελευταία δεκαετία και να αναγνωρίζεται ως η πιο επιτυχημένη ομάδα της Ευρώπης στο διάστημα αυτό.

Και δεύτερον, ότι οι Αγγελόπουλοι ακολουθούν πάντα τον δικό τους τον δρόμο! Αυτό που δήλωσε ο Γιώργος Αγγελόπουλος μετά τη νίκη επί της Ρεάλ για το ότι ο Ολυμπιακός δεν διοικείται από το Facebook, προφανώς δεν δηλώθηκε για να δώσει τίτλο στους δημοσιογράφους, αλλά γιατί έτσι είναι. Και αν αυτό για τους έχοντες κοινό νου μοιάζει αυτονόητο, ας συνειδητοποιήσουμε όλοι μας και το εξής: οι Αγγελόπουλοι δεν παίρνουν αποφάσεις όταν κάποιος συνεργάτης τους τις εισηγείται, αλλά όταν οι ίδιοι είναι σίγουροι ότι πρέπει να τις πάρουν. Φυσικά, το αλάθητο του Πάπα δεν το έχει κανείς, αλλά αν οι ίδιοι δεν πειστούν ότι κάτι πρέπει να γίνει, δεν θα το πράξουν, ακόμη κι αν το λέει ο ίδιος ο ...Πάπας! 

Κοντολογίς, μην έχετε καμία αμφιβολία ότι οι Πρόεδροι έχουν πικραθεί, θυμώσει, τσαντισθεί (αλλά όχι "απογοητευθεί') με τα όσα έγιναν το Σάββατο στο Ηράκλειο ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από τον καθένα μας, όσο και να αγαπούμε την ομάδα. Αλλά και μην έχετε την αμφιβολία ότι θα αλλάξουν παίκτη ή παίκτες μόνο αν είναι σίγουροι ότι μπορούν να βρουν κάποιον ή κάποιους που θα λειτουργήσουν καλύτερα από αυτούς που είναι προβληματικοί και, βεβαίως, ότι θα ταιριάξουν στη νοοτροπία αυτής της ομάδας.

Είναι ο δικός τους τρόπος διοίκησης που, συχνά, μπορεί να φαίνεται σε όλους εμάς από τα court seats ως την πιο απομακρυσμένη θέση στην εξέδρα ως "αφύσικος", όταν η ομάδα έχει προβλήματα!

Αλλά και είναι αυτός ο τρόπος που έχει οδηγήσει σε δύο Ευρωλίγκες, πέντε τελικούς, έξι Final Four, ένα Διηπειρωτικό και πέντε εγχώριους τίτλους (που θα ήταν παραπάνω, αν δεν υπήρχαν οι Τανατζήδες, οι Αναστόπουλοι, οι Παναγιώτου, οι Καρακατσούνηδες, οι Μάνοι και οι Ψαριανοί...) σε λιγότερα από δέκα χρόνια.

Αν μη τί άλλο, αυτή η συγκομιδή κερδίζει εμπιστοσύνη! Stop, λοιπόν, στην μουρμούρα, γεμάτο ΣΕΦ με την Βαλένθια γιατί δεν είναι ώρα για γκέλες και ...ΠΑΜΕ ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ!

Court Central