Ισπανία λοιπόν… Ο κακός δαίμονας της Εθνικής μας βρίσκεται ξανά στο δρόμο μας, και μάλιστα νωρίς. Τι κι αν έχουμε το απόλυτο ρεκόρ νικών, τι και αν έχουν μείνει στην διοργάνωση Τσεχίες και παρ’ ολίγον …Γεωργίες, εμείς κατ’ ευθείαν πάνω στους Ισπανούς!
Έχω κατ’ επανάληψιν, άλλωστε, τονίσει ότι το σύστημα διεξαγωγής είναι κακό και πρέπει να ξαναδούνε οι αρμόδιοι το παλιότερο σύστημα στο οποίο μετέφερες νίκες σε νέο όμιλο.Η Ελλάδα μέχρι τώρα, με δεδομένο το επίπεδο του ρόστερ της, είναι απλά σοβαρή και συγκεντρωμένη. Παίζει με πλουραλισμό, τέσσερις παίκτες της έχουν πάνω από 10 πόντους ανά παιχνίδι (Κουφός Σπανούλης, Μπουρούσης και Πρίντεζης) και έξι πάνω από 8.5, πράγμα σπανιότατο για ομάδα σε αυτό το επίπεδο. Αμυντικά πάμε καλά, είμαστε δεύτερη καλύτερη άμυνα πίσω από τη Γαλλία με μ.ο. 66 πόντους ανά παιχνίδι. Στο ριμπάουντ είμαστε στη μέση της κατάταξης των ομάδων με μ.ο. 35, όσο και η Ισπανία.
Στα τρίποντα είμαστε από τις πιο αδύναμες ομάδες, πράγμα που είναι κακό γιατί η Ισπανία έχει τη χειρότερη περιφερειακή άμυνα του τουρνουά, και θα μπορούσαμε να δώσουμε έμφαση. Το μπάσκετ που παίζει η Ελλάδα δεν είναι θεαματικό, αλλά εχει πληθώρα επιλογών, μεγάλη εμπειρία, και ένα Σπανούλη από τους καλύτερους που θυμάμαι τα τελευταία χρόνια.
Η Ισπανία, από την άλλη, ζει τα τελειώματα μιάς μεγάλης φουρνιάς, μιάς από τις μεγαλύτερες φουρνιές που είχε ποτέ το μεσογειακό μπάσκετ. Παραμένει η καλύτερη επίθεση και σε αυτή την διοργάνωση (88.5 μ.ο.) αλλά αυτή τη φορά έχει και την δεύτερη χειρότερη άμυνα ανάμεσα στις 20 ομάδες. Βάζει περισσότερα τρίποντα από εμάς, στις ασίστ και τα δίποντα είναι περίπου στα ίδια, στις βολές λίγο καλύτερη. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι η Ισπανία έχει τον πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης, τον Πάου Γκασόλ. Αυτό είναι και κακό για αυτούς, γιατί ο αντίπαλος έχει πάντα έναν σαφή αμυντικό στόχο, ενώ στην Ελλάδα δεν ξέρεις ποιόν να ..πρωτοκλείσεις. Βέβαια, από την άλλη ο Γκασόλ είναι πρώτος σκόρερ ακριβώς γιατί λίγοι καταφέρνουν να τον περιορίσουν.
Λογικά, βλέπω να προσαρμόζουμε το παιχνίδι μας στο μαρκάρισμα του με βοήθειες από τον Καιμακόγλου, που έχει έφεση σε τέτοιες αποστολές. Η συνολική στατιστική (αλλά και η γενικότερη) είκόνα δείχνει ότι μπορούμε να κερδίσουμε αυτή την Ισπανία. Χρειάζεται συγκέντρωση, επιστροφές, και κυρίως αυτοσυγκράτηση, γιατί θεωρώ βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν να μας εκνευρίσουν και να μας προκαλέσουν. Κομβικό επίσης θεωρώ το να μπουν κάποια μακρινά σουτ, γιατί θα δοθούν ευκαιρίες από πλευράς ισπανικής άμυνας. Τέλος, πρέπει να δοθεί ρόλος στον Μάντζαρη, ο οποίος έχει πολλές εμπειρίες παίζοντας κόντρα στους ισπανούς επιθετικούς.
Καλή επιτυχία στην ομάδα μας, και εδώ είμαστε …
Δεν χαίρομαι που επιβεβαιώθηκα.Τη στιγμή που όλοι έβλεπαν μετάλια και τελικούς, εγώ έβλεπα ....μία από τα ίδια, αδυναμία στο σκοράρισμα και τα γνωστά κενά στην επίθεση. Κυρίως, όμως, έβλεπα την έλλειψη του ματιού που ...γυαλίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πούμε και μιά μεγάλη αλήθεια. Η ομάδα αυτή στερείται επιθετικού ταλέντου.
Τέλος, όσοι με διαβάζουν, ας δούνε το πρόβλημα με το σύστημα διεξαγωγής που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω. Οι Ισπανοί με δύο ήττες προχώρησαν, ενώ εμείς με μία πάμε γιά ...βρούβες! Μόνη ελπίδα ο συγκηνιτικός Αντετονκούμπο.....
paratiritis