Η φετινή χρονιά κατέδειξε με τον πιο πειστικό τρόπο ότι το μπάσκετ έχει αλλάξει επίπεδο και ο Ολυμπιακός δεν το ακολούθησε. Από αύριο οι Αγγελόπουλοι καλούνται να πάρουν κάποιες κρίσιμες αποφάσεις, που θα βοηθήσουν την ομάδα να πάει μπροστά με επιτυχία. Από προπονητή, παίκτες μέχρι και... αλλαγή γηπέδου! Γράφει ο Stouk
Αυτά που ζήσαμε απόψε στο ΟΑΚΑ ήταν λίγο πολύ αναμενόμενα. Η κακή εικόνα της ομάδας από Απρίλη και μετά, αλλά και η αποτυχία του να γίνει το 0-2 στο ματς του ΣΕΦ, μετά το πρώτο break, έδειχναν ότι ο Ολυμπιακός δεν θα τα κατάφερνε.
Πέρα από τη χειρουργική διαιτησία που αντιμετώπισε (αυτό θα το θίξουμε στο τέλος), έχασε επειδή δεν είχε να επιδείξει κάτι όμορφο μπασκετικά. Και το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο, επειδή έχασε από έναν ΠΑΟ που παίζει μπάσκετ της προσωπικής έμπνευσης 2-3 παικτών του. Μπάσκετ αλάνας.
Να μαστε λοιπόν στη 2η συνεχόμενη σεζόν χωρίς τίτλο. Ακριβώς δηλαδή 10 χρόνια πίσω πήγαμε. Τελευταία σεζόν που ο Ολυμπιακός έμεινε άτιτλος 2 σερί χρονιές ήταν αυτή του 2008-2009. Αυτό από μόνο του είναι σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά.
Ειδικά δε φέτος, δεν υπήρχε ούτε παρουσία στο F4, για να απαλύνει τις κακές εντυπώσεις, αλλά χάθηκε και ο τελικός κυπέλλου, όχι από τον ΠΑΟ, αλλά από την ΑΕΚ του Σάκοτα.
Είναι πια φανερό ότι το "our way" Αγγελόπουλων πέθανε. Το τρίπτυχο "Σπανούλης-Πρίντεζης"- κόουτς χωρίς σύγχρονες ιδέες- συμπληρωματικοί ξένοι δεν μπορεί να υποστηριχθεί πια.
1ος λόγος είναι ότι οι 2 ΜΥΘΙΚΟΙ και ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ αρχηγοί δεν μπορούν να δώσουν αυτό που μπορούσαν 2, 3 και 4 χρόνια πριν. Ο χρόνος χτυπάει πισόπλατα και το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωσή τους (αυτό δεν τους κάνει αυτομάτως άχρηστους ή αχρείαστους. Προς θεού)
2ος λόγος είναι ότι το μπάσκετ προχωράει και δεν στηρίζεται πια σε "μαχητές" και "ψυχάρες", αλλά στο ταλέντο. Πρωταγωνιστικό ρόλο δεν έχει το μπάσκετ που καταστρέφει, αλλά το μπάσκετ πυο δημιουργεί. Ο σφαιρόπουλος είναι του δόγματος "ας κερδίζω και ας βάζω 50 πόντους". Δυστυχώς αυτό πια δεν σε πάει πουθενά.
3ος λόγος είναι ότι εδώ και 3 χρόνια επιλέγονται ξένοι - λαχεία, που δεν είσαι σίγουρος αν θα σου βγουν, δεν έχουν πρωταγωνιστική στόφα και όταν οι Έλληνες ¨κολλάνε", δεν υπάρχει κανείς να βγει μπροστά.
4ος λόγος οι τραυματισμοί που όλο και αυξάνονται σε κρίσιμα σημεία της σεζόν. Λάθος διαγνώσεις, κακή αποκατάσταση, ε δεν μπορεί κάθε χρόνο να φταίει η ατυχία.
Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά που θέλοντας και μη θα γίνουν:
ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΣΠΑΝΟΥΛΗ: Φυσικά και πρέπει να ανανεώσει, φυσικά και έχει ακόμα να δώσει. Όχι όμως ως πρωταγωνιστής. Αυτό πρέπει να το καταλάβει και η διοίκηση και φυσικά και ο ίδιος. Δε νομίζω ότι ο Αρχηγός έχει την αίσθηση ότι αντέχει να κουβαλάει μια ομάδα στα 36 του (προς 37), παίζοντας 30λεπτά και το ίδιο Pick n roll που πια με ένα Γκιστ ή έναν Ντέιβις αντιμετωπίζεται εύκολα. Μπορεί κάλλιστα να παίξει και 1 και 2 και 3 σεζόν, αλλά όχι ως πρώτο βιολί. Ο Ρέγιες στα 38 του παίρνει Ευρωλίγκες, αλλά όχι ως βασικός, αλλά ως παγκίτης. Να ένα καλό παράδειγμα.
ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ: Φυσικά και πρέπει να μείνουν. Αυτό έλειπε. Δεν βρίσκεις συχνά τέτοιο δίδυμο Ελλήνων στο 3 και θεωρώ ότι παίζει ρόλο και η καλή σχέση που έχουν οι δυο τους. Μπορούν να κρατήσουν τη θέση για ΧΡΟΝΙΑ, με μια σημαντική προυπόθεση: ΒΕΛΤΙΩΣΗ! Ο Παπανικολάου έχει μείνει στα στάνταρ του 2013 (όταν ήταν 24) και έχει βελτιώσει ελάχιστα τομείς που υστερούσε. Δηλαδή τρίπλα-παιχνίδι στο ποστ- παιχνίδι ενας εναντίων ενός. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Παπαπέτρου, αλλά όχι με ευθύνη μόνο δική του. Όταν επί 3 χρόνια είναι μπαλάκι από το 3 στο 4 και τούμπαλιν, αυτό είναι αναμενόμενο. Plus μερικοί τραυματισμοί που τον κράτησαν πίσω.
Οπότε ανανέωση άμεσα, αλλά και να καταλάβουν και οι δύο ότι η προσφορά πρέπει να είναι ανάλογη της στήριξης που τους παρέχουν οι διοικούντες και των καλών συμβολαίων που θα πάρουν.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Εδώ σε θέλω κάβουρα. Ο Ολυμπιακός πήγε μετά τον Ίβκοβιτς σε επιλογές Ελλήνων προπονητών, που από τη μια ήταν φθηνοί και από την άλλη μπορούσαν να στηρίξουν το πλάνο με την αμέριστη εμπιστοσύνη στους Έλληνες παίκτες. Τώρα πια τέτοιος Έλληνας δεν υπάρχει που να μπορεί να σηκώσει το βάρος. Η ομάδα προέρχεται από 2 αποτυχημένες σεζόν και δεν είναι ώρα για επιλογές τύπου Πρίφτη ή Αγγέλου. Υπάρχουν βέβαια 2 Έλληνες που ταιριάζουν στην περίσταση και υπηρετούν το σύγχρονο μπάσκετ, αλλά πλέον εκτός του ότι είναι ακριβοί, ο ένας έχει κακές αναμνήσεις από Ελλάδα και ο άλλος δεν αρέσει στους οπαδούς. Οπότε κατά τα φαινόμενα θα πάμε σε ξένο. Δεν ξέρω ποιος μπορεί να είναι, αλλά σίγουρα θα παίρνει περισσότερα λεφτά από τον Σφαιρό και σίγουρα θα θέλει και καλύτερους (και ίσως πιο ακριβούς) ξένους.
ΞΕΝΟΙ: Αυτό το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να ψάξει για κάποιον "που θα συμπληρώνει τον Σπανούλη" ή για κάποιον "που θα συμπληρώνει τον Πρίντεζη". Ειδικά σε αυτές τις δύο θέσεις, επιβάλλεται να έρθουν παικταράδες. Που θα έχουν αθλητικότητα και θα δίνουν τη δυνατότητα στους 2 Αρχηγούς να προσφέρουν λιγότερα μεν αλλά πιο ποιοτικά λεπτά και να τελειώνουν όσες σεζόν τους μένουν γεμάτοι ενέργεια και όχι σκασμένοι.
Από τους παρόντες σίγουρα θέση έχουν ο Στρέλνιεκς και ο Μιλουτίνοφ, αν τελικά δεν πάει ΝΒΑ. Οι Μακλίν και Ρόμπερτς ήταν ή του ύψους ή του βάθους, ο Μπράουν πέρασε και δεν ακούμπησε, ο Τιλί είχε τους τραυματισμούς και σε καμία περίπτωση, ακόμα και υγιής, δεν μπορεί να κουβαλήσει την ομάδα στο 4. Οπότε πάμε για 4+1 νέους ξένους, που επιβάλλεται να είναι ποιοτικοί.
Από αυτούς, είναι λογικό οι 2-3 να μην είναι απαραίτητα ονόματα, αλλά επιλογές που θα προκύπτουν από το scouting. Ωστόσο, οι υπόλοιποι είναι αναγκαίο να είναι από το πάνω ράφι.
ΓΙΑΤΡΟΙ-ΓΥΜΝΑΣΤΕΣ: Μόνο κάποιος που έχει ειδικές γνώσεις σε τέτοια θέματα μπορεί να τοποθετηθεί αν για τους τραυματισμούς φταίνε ΜΟΝΟ οι γιατροί, ΜΟΝΟ η εκγυμναση ή και τα δύο. Σε κάθε περίπτωση, και επειδή είναι κρίμα να γίνουν όλα καλά με προπονητές και παίκτες και πάλι να χαλάσει η συνταγή στους τραυματισμούς, ας αντικατασταθούν αυτοί που πρέπει με καλύτερους.
Θέλετε να αναφερθούμε και στο θέμα διαιτησία; Ας το κάνουμε. Με τις ανακοινώσεις, τις καταγγελίες, τις αποχωρήσεις που γίνονται επιστροφές όπως φαίνεται το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Κάθε χρόνο σφαγείο. Οπότε ας βρουν οι Αγγελόπουλοι άλλους τρόπους. Και για μένα η αποχώρηση δεν είναι λύση. Μένεις και πολεμάς μέχρι να τους νικήσεις ολοκληρωτικά. Δεν γίνεται να χάνεις χρήμα και χρόνο και να σου στερούν τη χαρά κάποιος Αναστόπουλος, κάποιος Μάνος και κάποιος Καρακατσούνης επειδή φοβούνται μην δυσαρεστήσουν το αφεντικό τους και χάσουν το μισθουλάκο τους.
Και για το τελείωμα κάτι σημαντικό: Νιώθω ότι οι Αγγελόπουλοι έχουν χάσει πλήρως την επαφή (αν είχαν ποτέ τέτοια) με το πιο δυναμικό κομμάτι της κερκίδας: τους οργανωμένους. Για μένα επιβάλλεται μια συνάντηση μαζί τους, μια συζήτηση εφ΄όλης της ύλης, που θα οδηγήσει στην σύμπλευση. Ο κόσμος χρειάζεται τους Αγγελόπουλους για να κρατούν την ομάδα σε τοπ επίπεδο, αλλά και αυτοί χρειάζονται τον κόσμο και δη τους οργανωμένους, όχι επειδή είναι στρατός, κάφροι ή οτιδήποτε άλλο τους καταλογίζουν πολλοί, αλλά επειδή έχουν τέτοια δυναμική, που μπορούν κάλλιστα να εκτοξεύσουν την ομάδα.
ΥΣ1: Είναι ώρα να πέσει στο τραπέζι και η αλλαγή της έδρας. Το ΣΕΦ μας κούρασε όλους και σαν γήπεδο και συνειδησιακά. Δεν εμπνέει πια κανέναν. Ούτε τον κόσμο, ούτε την ομάδα.
ΥΣ2: Ό, τι είπα παραπάνω για δουλειά και βελτίωση, μιλώντας για τους Παπ,ισχύει επί 10 για τον Μάντζαρη. Εδώ και χρόνια έχει απεριόριστη στήριξη από διοίκηση και προπονητές, σε αντιστρόφως ανάλογο ποσοστό με τη βελτίωση του παιχνιδιού του και της ψυχολογίας του. Ώρα λοιπόν να αρχίσει να δουλέψει, έστω και στα 29 του, για να συμβαδίσει με αυτά που του προσφέρονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου