«Ωχ… Πάλι αυτοί;;;»

Ναι, ο  Ολυμπιακός θα ταξιδέψει στη Μαδρίτη. Όμως, πιο πολύ… πλάκα απ’ όλα έχει ότι για μια ακόμη φορά θα βρίσκεται σε F4 απαλλαγμένος από «πρέπει», απολαμβάνοντας το άγχος των υπολοίπων... Stouk

Πέρα από τις προκρίσεις και τις κούπες, η μεγαλύτερη (για μένα) επιτυχία αυτής της «φουρνιάς», της ομάδας των Αγγελόπουλων, του Σπανούλη, του Πρίντεζη, του Μάντζαρη και του Σλούκα είναι άλλη.

Όσοι θα μελετούν στο μέλλον την μπασκετική ιστορία και δεν έχουν δει με τα μάτια τους αυτή την ομάδα, θα βλέπουν απλά μαθηματικά.

Ευτυχώς, όλοι εμείς που το ζούμε από κοντά ξέρουμε ότι η συνταγή κρύβεται αλλού.

Τα συστήματα, η μπασκετική ικανότητα και τα φυσικά προσόντα παίζουν το ρόλο τους, αλλά το αλατοπίπερο είναι το περιβόητο «refuse to lose» που στο λιμάνι έχει γίνει επιστήμη.

Και σχεδόν με μαγικό τρόπο μεταφέρεται σε όλους όσους προστίθενται στην παρέα του 2012, ως αναπλήρωση αυτών που αποχώρησαν.

Για παράδειγμα, ο Χάντερ δεν είναι καλύτερος του Χάινς ούτε ο Λοτζέσκι του Παπανικολάου. Κι όμως φαντάζουν ισάξιοί τους, απλά και μόνο γιατί τους μεταφέρθηκε το «μικρόβιο».

Ή ο Μπαρτζώκας και ο Σφαιρόπουλος δεν είναι οι καλύτεροι Ευρωπαίοι προπονητές, ίσως ούτε καν οι καλύτεροι Έλληνες, και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνονται με τον Ντούντα. Βλέπουμε, όμως, ότι και αυτοί έβγαλαν χαρακτηριστικά που σε κανένα άλλον πάγκο δεν θα έβγαζαν.

Χωρίς, λοιπόν, να έχω υπάρξει ποτέ επαγγελματίας του χώρου, μπορώ να θέσω το προφανές για όλους δίλημμα σε κάθε παίκτη ή προπονητή, που θα του ζητηθεί να προστεθεί σε αυτή την ομάδα:

Όποιος θέλει περισσότερα χρήματα στον λογαριασμό του, ας πάει Τουρκία, Ρωσία ή Ισπανία. Όποιος όμως, θέλει καλά χρήματα και ΣΤΙΓΜΕΣ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, που μόνο στον Πειραιά μπορεί να ζήσει, ας κοπιάσει στο λιμάνι. Γρήγορα, όμως, γιατί μπορεί να προλάβει κάποιος άλλος…

ΥΣ1: Είναι προφανές ότι στη Μαδρίτη το άγχος θα το έχουν (για μια ακόμη φορά) οι άλλοι. Η Ρεάλ, που ως διοργανώτρια θέλει να σηκώσει την κούπα μπροστά στο κοινό της και να μην αποτύχει για 3^η συνεχόμενη χρονιά. Η Φενέρ, που είναι η 1^η της συμμετοχή. Και φυσικά η ΤΣΣΚΑ, που είναι πάντα εκεί και αποτυγχάνει συστηματικά, και οι παίκτες της σίγουρα δεν ήθελαν αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Έχουν ζήσει από πρώτο χέρι όλα όσα ανέφερα στο Post, οπότε χθες το βράδυ (έστω και ενδόμυχα) θα αναφώνησαν: «Ωχ… Πάλι αυτοί;;;»

ΥΣ2: Είμαι πια πεπεισμένος ότι αν δεν υπήρχαν οι τραυματισμοί, η ομάδα πέρυσι θα είχε πάει Μιλάνο…

ΥΣ3: Η γιούχα και τα σφυρίγματα στις βολές του Ναβάρο είναι ότι πιο εκκωφαντικό έχω ζήσει Live στη ζωή μου και όσα χρόνια πηγαίνω στο ΣΕΦ…

ΥΣ4: Μιας και είπα ΣΕΦ, χθες ήταν η καλύτερη βραδιά της «ολυμπιακής» ιστορίας του. Με μεγάλη διαφορά από την προηγούμενη… Τουλάχιστον στα 20 χρόνια που το επισκέπτομαι…