Το μαύρο κουτί της καθίζησης...

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε αγωνιστική "ελεύθερη πτώση" και στον Red Philosopher, αναζητούμε τις αιτίες που οδήγησαν στην καθίζηση αυτή...

Γράφει ο Αντιδραστικός

Το ημερολόγιο γράφει 4/1/2019. Ο Ολυμπιακός συντρίβει τον Παναθηναϊκό με ωραίο μπάσκετ και φτάνει σε ρεκόρ 10-6, στον πρώτο αγώνα του νέου έτους. Από τότε η πορεία της ομάδας είναι καθοδική... Σε έξι αγώνες, δύο μόλις νίκες και τέσσερις ήττες. Ήττες σε Μαδρίτη-Πόλη, ήττα σοκ εντός από Μπαρτσελόνα και βέβαια η χθεσινή στο Τελ Α Βιβ. Οι δε νίκες είναι κόντρα στην... μισή Κίμκι και κόντρα στην Μπασκόνια, με την ψυχή στο στόμα.

Το βαθμολογικό κατακρύλισμα (12-10 ρεκόρ) δεν έχει τελειωμό και από την 4η θέση και την μάχη του πλεονεκτήματος, η ομάδα μας βρίσκεται πλέον 6η, να παλεύει σχεδόν για την οχτάδα. Στο σημερινό blog αναλύουμε όλους αυτούς τους λόγους που οδήγησαν στην μεγάλη αυτή κοιλιά. Ανοίγουμε το "μαύρο κουτί" της αγωνιστικής καθίζησης του Θρύλου.

Τα προβλήματα δύο σημαντικών παιχτών

Την στιγμή που ήταν ανεπιφύλακτα οι δύο πιο φορμαρισμένοι παίχτες της ομάδας και την οδηγούσαν εκ του ασφαλούς, βγήκαν προβλήματα που τους πήγαν πολύ πίσω. Ο λόγος για τον οδοστρωτήρα Νίκολα Μιλουτίνοφ και τον Κώστα Παπανικολάου. Ο μεν Σέρβος ψηλός, έμεινε εκτός σχεδόν δύο βδομάδες από βαριά γρίπη και από τότε δεν γύρισε στην ίδια δαιμόνια κατάσταση. Ο δε Έλληνας SF, έμεινε επίσης δύο βδομάδες εκτός με αιμάτωμα στο γόνατο, χάνοντας τον ρυθμό που είχε αποκτήσει.  Πάνω στο τρομερό μομέντουμ που είχαν και οι δύο, αυτά τα μικροπροβλήματα τους πήγαν πίσω και το κυριότερο πήγαν πίσω την ομάδα.

Το ντεφορμάρισμα των δύο rookie...

Στην πρώτη τους σεζόν στην Euroleague, οι Γκος και Λεντέι είχαν μπει με σπασμένα τα φρένα... Με το νέο έτος όμως, ήρθε το φυσιολογικό και αναμενόμενο ντεφορμάρισμα τους... Με μια ματιά στα στατιστικά και τα PIR τους, φαίνεται η πτώση της απόδοσής τους... Βέβαια δεν είναι τυχαίο πως και αυτοί, πέρασαν ίωση που τους πήγε πίσω... Αν και νέοι, ο Μπλατ είχε βασίσει πολλά πάνω τους...

Η κόπωση των αρχηγών και του βιωνικού Λετονού

Μέσα σε όλα τα προβλήματα των παραπάνω, ήρθε και η φυσιολογική κόπωση των δύο αρχηγών. Πρίντεζης και Σπανούλης, δεν είναι "παιδαρέλια" πια. Στα 34 και 36 έτη αντίστοιχα, δεν έχουν τις ίδιες ανάσες. Έτσι παρά την σχετικά καλή διαχείριση τους στην Basket League (παίζουν ελάχιστα σε κάποια ματς), στην Ευρωλίγκα μάζεψαν αρκετά 30λεπτα και αυτό τους οδήγησε σε κόπωση. Ειδικά ο Γιώργαρος, παίζει τον τελευταίο καιρό κυριολεκτικά με τη γλώσσα έξω. Τα κάκιστα ποσοστά του στο χαμηλό post το αποδυκνείουν περίτρανα, όπως και τα ποσοστά του Βασίλη έξω από τα 6.75m.
Μαζί με τους αρχηγούς συνέπεσε και η κούραση του βιωνικού Στρέλνιεκς. Ο πιο σταθερός ερυθρόλευκος, δεν μπορεί να κάνει τα πάντα στο γήπεδο. Να οργανώνει, να σκοράρει και αισίως να παίζει και άμυνα... Λογική λοιπόν η κάμψη του (χθες είχε 1/7 σουτ).

*Κοινώς μιλάμε για ταυτόχρονη κάμψη των 7 ΒΑΣΙΚΩΝ παιχτών... Των 7 παιχτών με τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής και με τον σημαντικότερο ρόλο. Πάμε παρακάτω.

Η ανυπαρξία των Τουπάν-Τίμα

Παίρνουν χρόνο και ευκαιρίες. Το θέμα είναι ως πότε. Δυο βασικά μέλη του καλοκαιρινού σχεδιασμού, είναι ΑΠΟΝΤΕΣ σχεδόν όλη τη σεζόν, έχοντας μόνο κάποιες αναλαμπές. Ο λόγος για τους SF Τουπάν και Τίμα. Και αν ο Γάλλος έχει δείξει έστω κάποια καλά δείγματα γραφής (αξιόπιστο spot σουτ και βέβαια προσωπική άμυνα), για το "φάντασμα Τίμα" δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ. Ο Λετονός όχι μόνο δεν βοηθά αλλά είναι και τρομερά αρνητικός για την ομάδα. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως κάνει τα πάντα λάθος πάνω στο παρκέ.
Όταν στήνεται ένα ολόκληρο καλοκαιρινό project πάνω σε ένα ρόστερ φορτωμένο με πολλά Small Forward και εκείνα απουσιάζουν, είναι λογικό ο προγραμματισμός να πέφτει έξω...

Τα ΛΑΘΗ του Μπλατ

Όσο και να στηρίζω τον coach Μπλατ, σίγουρα έχει κάνει κι αυτός λάθη. Και μάλιστα μεγάλα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως θα πάψω να τον στηρίζω και να τον εμπιστεύομαι μέχρι τέλους! Είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αυτής της ομάδας ο Μπλατ, είναι εκ των κορυφαίων προπονητών της Ευρώπης, αλλά λάθη κάνουν ΟΛΟΙ.
Δείχνει ανεξήγητες εμμονές. Ειδικά με τους Βεζένκοφ και Μάντζαρη (δεν λέω πως έχουν προσφέρει τα αναμενόμενα αλλά τουλάχιστον παλεύουν κάθε λεπτό που βρίσκονται στο παρκέ). Αλλά ας μην σταθώ σε ονόματα. Έχει μικρύνει σε ανεξήγητα μεγάλο βαθμό το rotation της ομάδας. Το γεγονός πως παίζει με 6-7 παίχτες τους αγώνες (ακόμα και στην Basket League!), έχει αφενός προκαλέσει συσσωρευμένη κόπωση κι αφετέρου έχει κάνει την ομάδα προβλέψιμη. Γενικά δείχνει ακόμα... κάτι να ψάχνει μέσα στο παρκέ. Κάτι δεν του κολλάει καλά. Κάτι δεν του έχει βγει/πετύχει, μέχρις στιγμής...

Το συμπέρασμα

Το φετινό εγχείρημα και η καλοκαιρινή αλλαγή σελίδας, όλοι γνωρίζαμε πως θα ναι δύσκολο και θα χρειαστεί χρόνο. Παρ' όλα αυτά, η δυνατή αρχή της ομάδας στη σεζόν, μάλλον μας αποπροσανατόλισε...
Ο στόχος παραμένει δύσκολος και είναι το χτίσιμο της νέας ομάδας που θα συνεχίσει τα (πολλά) πεπραγμένα της παλιάς. Χωρίς λοιπόν να χαϊδεύω αυτιά, θεωρώ πως οι δυσκολίες αυτές, ίσως να ήταν μπροστά μας και να μην τις βλέπαμε.
Το γεγονός πάντως πως υπάρχουν συγκεκριμένες και ξεκάθαρες αιτίες των προβλημάτων (σας τις ανέφερα παραπάνω αναλυτικά νομίζω), σημαίνει πως μπορούν και πιο εύκολα να προσδιοριστούν και οι λύσεις! Οπότε ας μείνουμε ψύχραιμοι και πάνω από όλα αισιόδοξοι.

Δουλειά ασταμάτητη και σκληρή,  εμβάθυνση βεβαίως στα προβλήματα της ομάδας και ο Θρύλος θα την γυρίσει την εις βάρος του κατάσταση (το χει κάνει πολλάκις στο παρελθόν...). Πίστη πάνω από όλα. Πίστη στον Βασίλη, τον Γιώργο, τον Κώστα, τον Βαγγέλη, τον Σάσα, τον Νίκολα, τον Ζακ, τον Νάιτζελ, τον Γιάνις, τον Άξελ... Και βέβαια πίστη στον Ντέιβιντ... ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ και όπου μας βγάλει!

Πηγή: fosonline.gr