Football Philosopher: ο τελευταίος των Μοϊκανών

Η σημερινή στήλη του football philosopher, είναι αφιερωμένη -ως ελάχιστος φόρος τιμής- στον μεγάλο Capitanno. "Στον τελευταίο των Μοϊκανών"... Φραντσέσκο Τότι πέρασες στην αιωνιότητα... Επιμελείται ο Αντιδραστικός

Η αποχώρηση του Τότι, μετά από 24 χρόνια (!) από την Ρόμα είναι σίγουρα το ποδοσφαιρικό γεγονός του καλοκαιριού. Έτσι ο football philosopher δεν θα μπορούσε να μην πάρει θέση.

ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΟ ΤΟΤΙ λοιπόν. Ένα αμούστακο παιδί κάποτε, εξελίχθηκε σε υπερπαίχτη (στα καλά του υπήρξε η επιτομή του faulse 9, του "δεύτερου επιθετικού") που αρνήθηκε τους πάντες και τα πάντα, μένοντας ΠΙΣΤΟΣ στην ομάδα ΤΟΥ. Πίστη λοιπόν. Μια λέξη, που στον καπιταλισμό και την εμπορευματοποίηση του σύγχρονου ποδοσφαίρου σπανίζει. Για αυτό και χαρακτήρισα τον μεγάλο Capitanno των Τζιαλορόσι της Αιώνιας Πόλης, σαν τον... Τελευταίο των Μοϊκανών.

Ο Τότι απέρριψε πολλές προσφορές από μεγαλύτερες ομάδες και βέβαια πιο μεγάλα συμβόλαια  (όχι ότι πληρωνόταν άσχημα στην Ρόμα βέβαια). Η καριέρα του θα μπορούσε να ναι μεγαλύτερη. Αλλά εκείνος επέλεξε να μείνει. Από μερικά εκατομμύρια και  ίσως μερικούς ακόμα τίτλους, εκείνος επέλεξε απλά να γίνει ο βασιλιάς της Ρώμης.

Το ιστορικό πρωτάθλημα του 2001, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, τα 2 Κύπελλα Ιταλίας και βέβαια μια χρυσή μπάλα του 2007 (νομίζω) είναι η φτωχή  τροπαιοθήκη του... Παρόλα αυτά στην Ρώμη όλα αυτα τα χρόνια κέρδισε πολύ περισσότερα από αυτά. Κέρδισε εκτός από μια θέση στο πάνθεον της Ρόμα, ΣΕΒΑΣΜΟ. Σεβασμό από τους πάντες. Τότι ο αρχηγός. Τότι ο πιστός στρατιώτης. Ακόμα και οι οπαδοί της μισητής Λάτσιο τον αποχαιρέτησαν. Χειροκροτήθηκε σε όλα τα γήπεδα της Ευρώπης. Γιατί ήταν πολύ απλά, ο Τότι!

Θριαμβευτής λοιπόν αποχώρησε. Αλήθεια έχει ξαναγίνει τέτοια αποχώρηση από την ενεργό δράση;;; Νομίζω ποτέ! Παίχτες να κλαίνε σαν μικρα παιδιά (πχ Ντε Ρόσι, Μανωλάς), ο ίδιος προφανώς  εμφανώς λυγισμένος, αλλά ρε παιδιά και 70.000 κόσμος στις κερκίδες άλλοι βουρκωμένοι κι άλλοι να σπαράζουν;! Η μεγαλύτερη "αποχώρηση" ever στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο  έγινε προχθές! 

Και δυστυχώς πολύ αμφιβάλλω αν θα υπάρξει άλλη τέτοια. Οι "πραγματικοί αρχηγοί" στο σύγχρονο ποδόσφαιρο πέθαναν. Ο Ρούνεϊ πχ αντιμετωπίζεται άσχημα στην United που προτιμά να δίνει 80 και 100 εκ. Ευρώ για Γάλλους τύπου Μαρσιάλ και Πογμπά. Ίσως ο Τέρι και ο Τζέραρντ (τον πρόλαβαν για λίγο τον Τότι) να ταν κάποιοι τελευταίοι. Δύσκολα όμως θα υπάρξουν κι άλλοι. Πλέον το ποδόσφαιρο είναι μπίζνα. Λεφτά και μόνο λεφτά. Οπότε ρομαντικές ιστοριούλες σαν του σημερινού μας πρωταγωνιστή,  ξεχάστε τις στο μέλλον...

Αντίο λοιπόν μεγάλε Φραντσέσκο! Αντίο από το χορτάρι. Γιατί στο ποδόσφαιρο σίγουρα θα παραμείνεις... Να βοηθήσεις την μεγαλύτερη ομάδα της Ιταλίας, να ξαναστεφθεί Πρωταθλήτρια. Όπως το 2001, όταν με τον Μπατιστούτα, τον Μοντέλα, τον Καφού, τον Αλνταίρ, τον Ζάγκο, τον Ντελβέκιο, τον Τομάσι και τα άλλα παιδιά μας κάνατε περήφανους, έτσι και τώρα από άλλο πόστο, πρέπει να βοηθήσεις την δικιά σου Ρόμα να ανέβει ξανά στον θρόνο της...

Υγ: προς θεού να φύγει και να μην ξανάρθει ο Σπαλέτι. Σας μιλώ σαν οπαδός αυτης της ομάδας. Καταστροφικός. Και η ασέβεια του για τον Τότι δεν μπορεί να περάσει στα ψιλά...