Δικιά του επιλογή...

Ο Ολυμπιακός είχε δυο δρόμους να ακολουθήσει, για να δώσει το  παρόν στην Κωνσταντινούπολη. Την Παρασκευή  το βράδυ λοιπόν, επέλεξε να ακολουθήσει τον δύσκολο, δωρίζοντας το διπλό στην (εξαιρετικά μαχητική) Εφές.  Πλέον με τις πιθανότητες τουλάχιστον μοιρασμένες και σίγουρα όχι με το μέρος  του, καλείται να κάνει "διπλό" στο Αμπντί Ιμπεκτσί για να μην μείνει εκτός f4... Ο Αντιδραστικός αρθρογραφεί για την ήττα σοκ αλλά και για την συνέχεια της σειράς...

Μετά από ένα ποδοσφαιρικό διήμερο (με την οριστικοποίηση του τίτλου από την ομάδα του ΤΑΚΗ ΛΕΜΟΝΗ αλλά και με την μυθική  παράσταση του ΜΕΣΙ) και αφότου ηρεμήσαμε (και εμείς κι ελπίζω κυρίως η ομάδα) από το brake σοκ της Εφές στο ΣΕΦ, μπαίνουμε σε μια κομβική μπασκετική εβδομάδα. Την πιο κομβική βασικά όλης της σεζόν...

Ο υπνωτισμένος Ολυμπιακός δώρισε την προηγούμενη Παρασκευή την νίκη/brake στην εξαιρετικά μαχητική (εγώ σας τα λέω όλη τη σεζόν...) Εφές και πλέον είναι υποχρεωμένος να κάνει διπλό στο Αμπντί Ιμπεκτσί  για να μην αποχαιρετήσει άδοξα την διοργάνωση. Κοινώς αυτή την εβδομάδα ο Ολυμπιακός βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και κυριολεκτικά με το μαχαίρι στα δόντια, ώστε να μην χύσει την καρδάρα με το γάλα και να μην πάνε στράφι οι κόποι (του) μια ολόκληρης  χρονιάς.

Τα τελευταία χρόνια η ομάδα έχει αποδείξει πως με την πλάτη στον τοίχο, στα δύσκολα, όταν οι πιθανότητες ΔΕΝ είναι με το μέρος της, αντιδρά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ. Μένει να δούμε αν θα το κάνει και φέτος λοιπόν. Αρχικά λοιπόν  επιζητά ένα τουλάχιστον διπλό στην δυάδα αγώνων στην Πόλη ώστε να ξανακάνει δικό του, το πλεονέκτημα έδρας. Αν δεν το κάνει θα έχει αποκλειστεί σε μιά (ας είμαστε ειλικρινείς) έκπληξη μεγατόνων. Αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Δεν έχει αποκλειστεί ο Ολυμπιακός και ούτε θα αποκλειστεί...

Αρχής γενομένης από το ματς της Τετάρτης, ο Ολυμπιακός καλείται καταρχήν να ξαναβρεί την ηρεμία του, το μυαλό του και την ισορροπία του. Τα στοιχεία λοιπόν που δεν είχε ούτε για 1' στο δεύτερο ματς του ΣΕΦ! Σας έχω τονίσει αμέτρητες φορές εδώ σε αυτό το blog δυο λέξεις: σοβαρότητα και συγκέντρωση. Όλος τυχαίως λοιπόν, ο Ολυμπιακός δεν είχε τίποτα απο αυτά τις προάλλες.

Πρέπει λοιπόν να κάνει το δικό του παιχνίδι. Να παίξει την δικιά του άμυνα. Να τρέξει. Να ελέγξει τα ριμπάουντ (άρα και τον ρυθμό). Να βάλει ΟΛΟΥΣ του τους παίχτες στην εξίσωση. Πέντε απλά πραγματάκια είναι. Αν τα κάνει λοιπόν, από την Εφές των 7 παιχτών ΔΕΝ αποκλείεται.

Πολλοί λένε πως η Εφές είναι τρομερα αθλητική. Η πιο αθλητική θα έλεγα εγώ (με Χάνεϊκατ, Γκρέιτζερ, Μπράουν, Ντάνστον ακόμα και ο Μπαμπάι). Οπότε σε μια σειρά έχει περισσότερη ενέργεια και ανάσες! Ισχύει και μάλιστα 100%. ΑΛΛΑ. Παίζει με 7 παίχτες. Ας την χτυπήσει ο Ολυμπιακός στο βάθος ρόστερ. Ο Ολυμπιακός έχει αυτη τη στιγμή 11 παίχτες rotation (με τον Λοτζέσκι θα ταν 12). Οπότε τα περί αθλητικότητας εγώ τα ακούω βερεσέ. Αθλητικότητα vs βάθος ρόστερ. Στο κάτω κάτω και ο Ολυμπιακός είναι αθλητικός. Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Μπιρντς, Γιανγκ. Δεν πάνε πίσω οι ερυθρόλευκοι λοιπόν.

Το ζουμί όλο δεν είναι λοιπόν στην ενέργεια. Το ζουμί όλο για τον Ολυμπιακό  είναι στο μυαλό και στην τακτική. Στο μυαλό σας ανέφερα και παραπάνω πως η ομάδα αυτή στα δύσκολα αντιδρά εξαιρετικά. Επιπλέον παρουσιάζεται συνήθως σοβαρή και συγκεντρωμένη (για αυτό τερμάτισε 3η στη regular season). Άρα τι μας μένει; Η τακτική...

Στο πρώτο ματς ο Σφαιρό θριάμβευσε τακτικά, στο δεύτερο όμως ο πανέμπειρος Περάσοβιτς τον έδεσε κόμπο. Οπότε η δική του μάχη στα πινακάκια τακτικών αναμένεται με ενδιαφέρον. Σίγουρα ο Ολυμπιακός προχθές, αμυντικά είχε μεγάλο θέμα στην ρακέτα. Επίσης το παιχνίδι με αλλαγές δεν τσούλησε καθώς οι Τούρκοι εκμεταλλεύτηκαν άριστα τα miss match. Σε αυτά τα δυο, αρχικά θεωρώ πως η συμμετοχή του Μιλουτίνοφ θα δώσει λύσεις. Κι όμως ο Νίκολα πλέον είναι ΚΟΜΒΙΚΟΣ για την ομάδα αυτή. Δίνει οντότητα στην ρακέτα, κουράζει στις επαφές τα αντίπαλα center, ενώ όταν παίζει ο Ολυμπιακός δεν παίζει με αλλαγές αλλά με hedge outs (έχει καλό πλαϊνό βήμα και κάνει βυθίσματα στην ρακέτα, ενώ συμμετέχει πολύ στα deflections με τα μακριά  του χέρια).

Βέβαια στο χαμένο παιχνίδι ο Ολυμπιακός είχε πολύ μεγάλο θέμα κυρίως επιθετικά. Σούταρε περισσότερα τρίποντα από δίποντα. Αυτό τα λέει όλα νομίζω. Επιθετικά προς θεού πρέπει να μπουν όλοι στην εξίσωση. Αν τα περιμένουν  όλα μόνο Σπανούλη και Πρίντεζη και με όλους τους άλλους κρυμμένους, τότε η ομάδα δεν έχει τύχη. Ο Περάσοβιτς το πήρε χαμπάρι αυτό και στο β' ημίχρονο απλά έριξε άπειρο ξύλο στον Σπανούλη και τέλος η δουλειά. Από τον Πρίντεζη άλλωστε, ΜΟΝΟ δεν έχανε. Οπότε στο Αμπντί Ιμπεκτσί  πρέπει να βγουν όλοι μπροστά. Θεωρώ αρχικά πως ο Μάντζαρης πρέπει να παίξει πολύ περισσότερο  (ήταν λάθος η εμμονη σε σχήμα Σπανούλη- Γκριν στο 1-2) καθώς ο Βαγγέλης ακόμα και άστοχος αν είναι, βοηθά πολύ στην δημιουργία (και βέβαια και στην άμυνα όπου Γκριν και κυρίως ο Γουότερς αποτελούν μαύρες τρύπες). Από κει και πέρα, οι Παπανικολάου και Γκριν (που πχ προχθές ήταν εκνευριστικά άστοχοι) πρέπει να σουτάρουν ξανά (όπως και ο Γουότερς), οι Παπαπέτρου-Αγραβάνης επίσης πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες, ενώ πρέπει να υπάρξει (επιτέλους) και παιχνίδι pick n roll από τους Μπιρντς και Γιανγκ.

Συμπέρασμα: για να γίνει διπλό και να ξαναγίνει ο Θρύλος κυρίαρχος της σειράς, χρειάζονται ΟΛΟΙ οι παίχτες του σε άμυνα και επίθεση. Πάμε λοιπόν στο Αμπντί Ιμπεκτσί με όπλα την βαριά φανέλα, την ιστορία της ομάδας και βέβαια με "ιεροτελεστική" συγκέντρωση και βέβαια σωστή τακτική και πνευματική προετοιμασία... Όλα για το διπλό...

Υγ: από τις 8 ομάδες των προημιτελικών ο Ολυμπιακός διαθέτει το μικρότερο budget. Ακόμα και απο της Μπασκόνια που νομίζω πως τους NBAers τύπου Μπαρνιάνι, Μπάτζινγκερ, Μπομπουά κτλ τους πληρώνει αδρά... Ο Ολυμπιακός λοιπόν τον μικρότερο προϋπολογισμό. Πχ ο Ολυμπιακός έχει στον άσσο τον Γουότερς των 100 χιλ. Δολαρίων ενώ ο Γκρέιτζερ της Εφές είναι του εκατομμυρίου... Όλα παίζουν το ρόλο τους. Να τα λέμε κι αυτά...