Μόλις τελείωσε το 1ο ματς του ΣΕΦ, αυτό που μας έκανε αισιόδοξους δεν ήταν η εύκολη νίκη, αλλά το ότι και οι 11 παίκτες που πάτησαν παρκέ ήταν με το μαχαίρι στα δόντια. Το σκηνικό άλλαξε άρδην, ο Σπανούλης παίζει μόνος του και ο Ολυμπιακός της ψυχής και του πείσματος, μοιάζει με φοβισμένο σχολιαρόπαιδο. Γράφει ο Stouk
Το μπάσκετ παιδιά είναι το πιο δίκαιο άθλημα. Με διαφορά από το 2ο. Ειδικά σε σειρά αγώνων best of 5. Δεν μπορείς να κρυφτείς, ούτε να "κοροϊδέψεις" κανέναν, εννοώντας ότι όσα ματς και να "κλέψεις" στο τέλος παίρνεις αυτό που αξίζεις.
Αγωνιστικά θα πούμε τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη μετά το τέλος των αγώνων. Ας μιλήσουμε όμως για το ψυχολογικό, για το πνευματικό κομμάτι. Τουλάχιστον όπως αυτό διαγράφεται στα μάτια μας μέχρι στιγμής.
Βλέπαμε επί 30 αγώνες (άντε να πούμε 25 και ας αφήσουμε τους 5 τελευταίους κατά μέρος, μιας και ήταν ουσιαστικά άνευ βαθμολογικής σημασίας και η ομάδα χαλάρωσε) 12+ παίκτες να προσφέρουν όλοι. Αυτό που μπορεί ο καθένας. 6; 6. 9; 9. Ότ,ι μπορούσε το έδινε.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Ολυμπιακός ήταν σταθερός. Είχε επιλογές, είχε ανάσες, είχε θέληση, είχε πείσμα, είχε πάθος.
Αυτό που βλέπουμε στα 2 τελευταία ματς, συγγνώμη, αλλά δεν είναι ο Ολυμπιακός που συνηθίσαμε. Όχι στη φαντασία μας, αλλά στο παρκέ. Ή μάλλον ΣΤΑ παρκέ όσων κλειστών έπαιξε μέχρι σήμερα.
Τι άλλο να πούμε πέρα από τα 18 λάθη;;;;; Σε ματς Playoff αυτό το νούμερο είναι καταδικαστικό από μόνο του. Για να σας δώσω να το καταλάβετε καλύτερα, στην σειρά με την Μπαρτσελόνα πριν 3 χρόνια, στα 3 συνεχόμενα ματς που κέρδισε ο Ολυμπιακός δεν έκανε σε ούτε 1 πάνω από 9 λάθη.
Με την Εφές το 2013 στα 3 ματς του ΣΕΦ που κέρδισε ο Ολυμπιακός είχε 11, 8 και 9 λάθη αντίστοιχα. Με τη Σιένα 17, 7 και 7 αντίστοιχα.
Η Εφές χθες έκανε 5. Το καταλαβαίνετε; 5!!!! Απόλυτη συγκέντρωση από τους Τούρκους και από τους ερυθρόλευκους απόλυτο πέλαγος...
Δεν είναι, όμως, μόνο τα λάθη. Είναι και τα χαζά φάουλ, οι τάπες που δέχεσαι, η ανοιχτή πάσα που δε βλέπεις. Αυτά δεν καταγράφονται ως λάθη, αλλά ουσιαστικά λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο...
Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα. Πίστευα ότι η συγκέντρωση θα χτυπήσει κόκκινο, αλλά έγινε το αντίθετο.
Τα πράγματα είναι απλά. Ο Σφαιρόπουλος θα αναγκαστεί είτε να μικρύνει το rotation (Μάντζαρης, Σπανούλης, Παπαπέτρου, Παπανικολάου, Πρίντεζης 30 λεπτά ο καθένας) είτε να "πλακώσει στις σφαλιάρες" ορισμένους παίκτες (καταλαβαίνετε ότι το λέω μεταφορικά), για να ξυπνήσουν και να κάνουν αυτά που έκαναν επί 6 μήνες.
Επειδή μένει ένα ακόμα ματς (και ας ελπίσουμε και 2ο) δεν θα αναφερθούμε ονομαστικά, αν και σίγουρα μπορείτε να καταλάβετε (μάτια έχετε και βλέπετε) για ποιους χτυπάει η καμπάνα.
Ελπίζουμε να δούμε πολλά διαφορετικά πράγματα σε λίγες ώρες. Είναι το πιο σημαντικό (ευρωπαϊκό) ματς της τελευταίας 5ετίας και πιστεύω ότι το έχουν συνειδητοποιήσει άπαντες.
Stouk, συμφωνώ απόλυτα ότι ο Ολυμπιακός φάνηκε τρομερά κουρασμένος πνευματικά, τόσο στο court όσο και στον πάγκο. Τα 18 λάθη, πολλά από τα οποία αβίαστα, η απίθανη αστοχία στα δίποντα (12/32) με διαδοχικά χαμένα εύκολα post up, η αδυναμία αντίδρασης στην επίθεση στο κλείσιμο της ρακέτας της Έφες πάνω στο pick'n'roll, αλλά και η έλλειψη συγκέντρωσης στο block out στην άμυνα αυτό δείχνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επική προσπάθεια από το 51-34 στηρίχθηκε και πάλι στην άμυνα: άμυνα με αλλαγές σε όλα τα σκριν και ψηλό σχήμα, ακόμη και με τους δύο Παπ, όπως το είχαμε δει με ΤΣΣΚΑ. Αυτό έβγαλε εκτός ρυθμού την Έφες και έφερε και δυο-τρεις καλές συνεργασίες στην επίθεση.
Όμως:
-Όπως και στο 2ο παιχνίδι, έτσι και τώρα, η ομάδα βρέθηκε κοντά στη νίκη χάρις στο επιθετικό ξέσπασμα έξω από τα 6,75 μ. του μεγάλου αρχηγού και όχι με ένα "συντεταγμένο" μπασκετικό τρόπο.
-Η άμυνα του Ολυμπιακού έχει κατεβάσει την τουρκική επίθεση από τους 84 πόντους της κανονικής περιόδου στους 71, 73 και 64 πόντους. Κι όμως έχει χάσει τα δύο από τα τρία παιχνίδια. Και πήρε το πρώτο, στο οποίο η επίθεσης του έφτασε κοντά στους 90...
-Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει τα ριμπάουντ και στα τρία ματς: συντριπτικά στο 1ο (47-31), οριακά στο 2ο (36-35), άνετα στο τρίτο (43-35). Κι όμως στο τρίτο ματς η Εφές είχε 12 επιθέσεις περισσότερες!!! Γιατί; πολύ απλά επειδή τα λάθη ήταν 5-18...
-Πριν τη σειρά, γράφαμε ότι λείπει περισσότερο ο Χάκετ παρά ο Ματ για την άμυνα στα Γκαρντ της Έφες. Όμως, το βάρος το έχει ρίξει ο Περάσοβιτς από το "3" και πάνω, με πολύ κλειστή άμυνα στη ρακέτα, απαγορεύοντας το pick'n'roll και το κόψιμο του Σπανούλη βαθιά (dive) στη ρακέτα, ενώ στην επίθεση έχει θυσιάσει τον επιθετικό οίστρο της περιφέρειας ακριβώς για να εγκλωβίζει τον αρχηγό είτε με τον αμυντικό Μπαλμπάι είτε με τον αθλητικό, περισσότερο αμυντικό από τον Ερτέλ, Γκρέιντζερ. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, ο Ματ ΛΕΙΠΕΙ, τελικά, ΠΟΛΥ, πολύ απλά γιατί θα έβγαζε την τουρκική άμυνα έξω από τη ρακέτα και όλα θα γίνονταν πιο απλά και για τους ψηλούς μας.
-Άρα, ο Ολυμπιακός πρέπει να κρατήσει τα θετικά στοιχεία της άμυνας με αλλαγές, να είναι συγκεντρωμένος για να αποφύγει τα λάθη και στην επίθεση να βρει σουτ από έξω ορθολογικά, όχι μόνο ηρωικά. Καθοριστική θα είναι η παρουσία του Γκριν και των δύο Παπ, αλλά πιστεύω ότι πρέπει και ο Πριντ να απειλήσει περισσότερο από έξω, τραβώντας τον Μπράουν προς το τρίποντο. Να αδειάσει το ζωγραφιστό και για τα pick'n'roll του Kill Bill αλλά και για να βρει χώρο για isolation ο Μιλουτίνοβ απέναντι στον Ντάνστον που είναι ως τώρα ο MVP της σειράς. Και, παράλληλα, να ζητήσει ΑΥΤΟΣ να τρέξει (προϋπόθεση το αμυντικό ριμπάουντ), καθώς φαίνεται ότι η Έφες είναι απόλυτα έτοιμη για set παιχνίδι, παρόλο που περιμέναμε το αντίθετο!
Πάμε λοιπόν την Παρασκευή για ένα μεγάλο τελικό - ελπίζω να έχουμε την ενέργεια! Και ίσως, αν χρειαστεί πάλι το τελευταίο σουτ για να καθορίσει το αποτέλεσμα, το κακό των δύο προηγούμενων ματς να μην τριτώσει...
Court Central
Court,συμφωνώ με όσα γράφεις, κυρίως δε ότι λείπει ο Ματ. Χωρίς πολλές αναλύσεις, οι 10 πόντοι του θα έκαναν τη διαφορά. Απλό είναι το μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός χωρίς τον Ματ έχει άμυνα που τρώει λίγους πόντους, αλλά η επίθεση πλέον είναι κάτω από τη ..βάση. Φρεσκάδα δεν βλέπω, τα κενά είναι χιλιοειπωμένα. Ουσιαστικά φτάσαμε τόσο μακρια κυρίως λόγω της εκπληκτικής εξέλιξης του Μιλουτίνοφ (μπράβο σε όσους τον πίστεψαν, εγώ δεν ανήκα σε αυτούς).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγάλο κέρδος της ομάδας, για το οποίο πάλι κανείς δεν αναφέρθηκε είναι τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν στον αιωνιο αντίπαλο ΠΑΟ. Τη στιγμή που γράφω μόλις επέστρεψε το πούλμαν μετά από 16 ώρες ταξιδιού, προπονητής και ξένοι (πλην Γκιστ) είναι στον αέρα, και το στραπατσάρισμα στο γόητρο των άλλοτε κυρίαρχων του ελληνικού μπάσκετ είναι πλέον εμφανέστατο.
Θα μπορέσει αυτό το σωματείο να εμφανιστεί έτοιμο στα πλέυ οφ? Αυτό είναι για μένα το μεγάλο ερώτημα. Παρακαλώ σχολιάστε...
paratiritis
Όντως και εγώ αυτό σκέφτηκα.James,Singleton,Gabriel είναι αυτοί που δημιούργησαν τα περισσότερα προβλήματα στον Ολυμπιακό φέτος.Μόνο ο Rivers τους ξεπερνά στους αγώνες με εμάς.Τώρα θα πρέπει να παίξει περισσότερο ο Feldeine,ο Gist θα έχει περισσότερο χρόνο(μόνος ουσιαστικά θα παίξει),καθώς δεν υπάρχει πια Gabriel,ίσως πάρει χρόνο συμμετοχής και ο Χαραλαμπόπουλος,κάποια μεγάλα σουτ του Singleton και του James θα λείψουν,ενώ είναι ένα θέμα εάν τελικά θα μείνει ο Πασκουάλ.Σίγουρα τους έχεις.Άν γίνουν τα πράματα όπως έγραψα,θα είναι αποτυχία εάν δεν τους πάρεις 3:0
ΑπάντησηΔιαγραφή