Βαρέθηκα, κουράστηκα, αηδίασα...

Κάποιες φορές ίσως είχε και πλάκα, να βλέπεις αντιπάλους να ωρύονται για ένα πέναλτι ή ένα οφσάιντ και να είναι μονίμως κλαμμένοι. Αυτή η "πλάκα" όμως έχει τελειώσει για μένα προ πολλού. Δεν ξέρω πόσο ενοχλητικό (ή αντιολυμπιακό) ηχεί στα αυτιά σας, αλλά η κατάσταση της διαιτητικής εύνοιας του Ολυμπιακού πλέον με αηδιάζει. Stouk

Αρχικά δεν μπορώ να καταλάβω ποια ακριβώς είναι η αιτία. Φοβούνται οι διαιτητές να δώσουν το κανονικό 50-50; Και αν ναι τι; Και ποιον;

Κάποιον. Περίπτωση 1 λοιπόν: Φοβούνται να διακινδυνεύσουν την απώλεια βαθμών του Ολυμπιακού και κάνουν τα πάντα για να την αποτρέψουν.

Αν δεν φοβούνται, απλά είναι ανίκανοι;;; Περίπτωση 2: Δεν είναι όμως περίεργο, που αυτή η ανικανότητα τους βγαίνει μόνο (ή σε συντριπτική πλειοψηφία) με τον Ολυμπιακό; Η μοναδική φορά που βγήκε σε βάρος του ήταν στην Τούμπα. Εκεί έγινε ένα βαρβάτο 0-2, στην πιο εχθρική έδρα για τους ερυθρόλευκους, με κόντρα διαιτησία.

Και τώρα πείτε μου: Δεν προτιμάτε 1000 φορές μια Τούμπα, παρά μια Βέροια, έναν Παναιτωλικό ή έναν Πλατανιά;;;;; Δεν έχει πιο πολύ πλάκα να σε πολεμάνε με όσους τρόπους μπορούν για να σε ξεπεράσουν, αλλά εσύ να τους αποστομώνεις στο ρελαντί, όπως έγινε με τον ΠΑΟΚ;;; Για μένα έχει. Και μάλιστα πολύ πλάκα...

Οκ, πείτε με ανώμαλο που γουστάρω να αδικούμε και να κερδίζω. Αλλά ρε παιδιά, εδώ μιλάμε ότι σε κάθε ματς ο Ολυμπιακός παίρνει σφυρίγματα που αλλάζουν τη ροή του ματς. Σε κύπελλο και πρωτάθλημα.

Βαρέθηκα στ αλήθεια. Δεν θέλω να βλέπω βούτες του Φορτούνη να δίνονται πέναλτι, δεν θέλω να βλέπω επιθετικά φάουλ του Ιντέγιε να μετατρέπονται σε κόκκινες κατά του αντιπάλου, δεν θέλω να βλέπω να εκμηδενίζονται οι πιθανότητες του μικρού να ελπίζει. Σιχάθηκα. Και ξέρετε γιατί; Γιατί μου στερείται η δυνατότητα να χαρώ την ανωτερότητά μου ως ομάδα. Την χαοτική μου ανωτερότητα.

Όπως σιχάθηκα και τις στρατιές ερυθρόλευκων δημοσιογράφων, οι οποίοι είτε για να γίνουν αρεστοί είτε επειδή φοβούνται, δεν εκφέρουν ποτέ μια αντίθετη άποψη. Και βγάζουν στοπ καρέ φωτογραφίες, λες και το ποδόσφαιρο είναι... ιππόδρομος ή στίβος.

Για να σας δώσω να καταλάβετε ακόμα καλύτερα το σκεπτικό μου, δείτε τι γίνεται στο μπάσκετ. Στην back to back κατάκτηση της Ευρωλίγκας ή πέρυσι που ο Ολυμπιακός πήγε Final 4 κερδίζοντας την Μπάρτσα 3 φορές σε μια εβδομάδα και στη συνέχεια πήγε και τελικό, ενώ σκούπισε και τον ΠΑΟ, όλοι (και όταν λέμε ΟΛΟΙ εννοούμε ΟΛΟΙ, Αεκτσήδες, Παναθηναϊκοί, Παοκτσήδες, Αρειανοί, ΟΛΟΙ) χειροκρότησαν και είπαν ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ μπράβο, χωρίς "ναι μεν, αλλά". Αυτή η περηφάνια ήταν πρωτοφανής.

Αντίθετα, στην μπάλα μας φτύνουν όλοι. Ως ένα σημείο, αυτό γινόταν για να καλύψουν τη δική τους ανυπαρξία. Αλλά όταν παίρνεις μούφα πέναλτι ακόμα και με τον Πλατανιά ή τον Παναιτωλικό ή όταν οι επόπτες παθαίνουν αγκύλωση στις επιθέσεις των αντιπάλων, ακόμα και των πιο αδύναμων, καλά κάνουν και μας φτύνουν. Και μεις το ίδιο θα κάναμε.

Γιατί, για παράδειγμα,εδώ και χρόνια, συζητάμε ακόμα για το αίσχος του Ζερλάν το 2001 ή το χέρι του Κάρλος το 1999 ή για το Μονακό και την κεφαλιά του Οκκά που είχε περάσει τη γραμμή;;; Ή ακόμα και φέτος, μας πείραξε το εύκολο πέναλτι που σφύριξε ο Ριτσόλι στο χέρι του Ομάρ. Στην Ελλάδα, όμως, όταν παίρνουμε τα πέναλτι για πλάκα, σπεύδουμε να τα δικαιολογήσουμε.

Οκ, κάποιοι θα σπεύσετε να πείτε ότι το ένα ή το άλλο ήταν καθαρό πέναλτι ή ότι "γίνετε τόση συζήτηση για 1-2 οφσάιντ;;" ή "έτσι κι αλλιώς είμαστε καλύτεροι". Ή μπορεί κάποιοι να μου πείτε να αλλάξω και ομάδα αν δεν μου αρέσει (το άκουσα σε ραδιοφωνικές εκπομπές, όταν εκφράστηκαν παρόμοιες απόψεις). Εγώ δεν το βλέπω έτσι.

Δεν βάζω Ολυμπιακόμετρο. Όλοι την ίδια αρρώστια έχουμε. Και εγώ που σιχαίνομαι την οποιαδήποτε διαιτητική εύνοια και αυτός που αδιαφορεί ή την δικαιολογεί. Βάζω, όμως, θέμα περηφάνιας.

Με το ξεκάθαρο 50-50 (ή ένα λογικό 55-45 ως μεγάλη ομάδα) κλείνεις τα στόματα. Με την παρούσα κατάσταση τα ανοίγεις διάπλατα.

Ναι, ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα και παίρνει τα πρωταθλήματα. Αναρωτηθείτε, όμως: Αν τα πέναλτι που παίρνει η ομάδα ήταν κατά μας και αν τα οφσάιντ που σηκώνουν οι επόπτες κατά των αντιπάλων ήταν κατά του Ολυμπιακού, ποια θα ήταν τα συναισθήματά σας;

Κρατήστε την απάντηση για τον εαυτό σας. Αρκεί βέβαια να απαντήσετε ειλικρινά και όχι νομίζοντας ότι έχετε απέναντι κάποιον προκλητικό βάζελο, που θα σας κάνει αμέσως "επίθεση". Σκεφτείτε, απλά, τι θα του λέγατε, αν στη θέση του Φορτούνη ήταν ο Καλτσάς...

ΥΣ: Όλο αυτό το σκηνικό έχει ήδη αρχίσει να στρέφετε κατά του Ολυμπιακού. Κάθε αγωνιστικό εμπόδιο εκμηδενίζεται από 1-2 σφυρίγματα, οι νίκες έρχονται, αλλά μαζί τους δεν υπάρχει αγωνιστικός προβληματισμός. Και αυτό φέρνει χαλάρωση και χάσιμο του ρυθμού, που φάνηκε με την Άρσεναλ. Αν αποκλειστούμε από την Άντερλεχτ, μην αναρωτηθείτε το γιατί, ούτε να ψάχνεται ευθύνες στον Σιόβα και στον Μαζουακού... Όταν δεν έχεις ρυθμό και δεν είσαι σε εγρήγορση, οι αποκλεισμοί είναι φυσικό επακόλουθο. Ειδικά σε διπλά ματς...

ΥΣ2: Η συζήτηση για τη διαιτησία, είναι εντελώς ξεχωριστή για μένα με το ότι ο ΠΑΟ, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ δεν έχουν ικανή ομάδα να διεκδικήσει τίτλο. Δεν σχετίζεται το ένα με το άλλο. Εκεί έχουν γίνει οικονομικά εγκλήματα και πάνε να καλυφθούν με πρόσχημα τη διαιτησία. Ακούγεται συνέχεια η καραμέλα ότι ο Ολυμπιακός παίρνει τα χρήματα του champions league, αλλά δεν είναι αυτή η αιτία της χρηματικής τους κατάρρευσης. Και το ξέρουν και οι ίδιοι. Άλλο, όμως, αυτό και άλλο το να ζητούν ένα 50-50. Αυτό το δικαιούνται.