Ο ήρωας πίσω από τα φλας...

Ο Βαγγέλης Μάντζαρης δεν είναι αυτός που ξέραμε. Είναι πλέον, μόλις στα 25 του, ένας ολοκληρωμένος παίκτης. Και μάλιστα χωρίς κανείς να αγοράζει φανέλες με το όνομά του ή να τον κάνει σύνθημα. Αθόρυβα, αλλά αποτελεσματικά.  Stouk

Όλος αυτός ο ντόρος που έγινε για την ανανέωση του συμβολαίου του πριν δυο καλοκαίρια άξιζε τον κόπο. Η ομάδα επένδυσε σε αυτόν, ο ίδιος το κατάλαβε και σε συνεργασία με τον Σφαιρόπουλο και το team του εξελίσσεται σε βαθμό που ίσως λίγοι περίμεναν.

Ας αρχίσουμε από το ψυχολογικό κομμάτι. Είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε έναν Μάντζαρη... άνιωθο! Με τη λογική ότι δεν έβγαζε νεύρο στο παιχνίδι του, που πολλές φορές είναι απαραίτητο. Αυτό είναι πια παρελθόν. Ειδικά φέτος, είδαμε όμως ότι σε κρίσιμα ματς βγήκε μπροστά, ιδιαίτερα σε βραδιές που ο Σπανούλης είτε έλλειπε είτε ήταν κακός.

Χαρακτηριστικά θυμάμαι τα ματς με την Εφές στην Τουρκία ή με την Λαμποράλ στο ΣΕΦ, μετά από τρίποντα πανηγύριζε με την ψυχή του, χτυπώντας γροθιά στο στήθος. Μπορεί να φαίνεται ανούσιο ως παρατήρηση, πιστέψτε με όμως ότι δεν είναι. Στο μπάσκετ το 50% (ειδικά στην επίθεση) είναι η ψυχολογία... 

Αμυντικά παραμένει ο ίδιος "εξολοθρευτής". Πολλοί πέρυσι πίστεψαν ότι αδικήθηκε από την επιλογή του Ντάνστον ως τον καλύτερο αμυντικό της σεζόν. Πέρα, όμως, από τέτοιους τυπικούς τίτλους, ο Μάντζαρης συνεχίζει να μην φοβάται ακόμα και τον πιο ταλαντούχο αντίπαλο. Τον βοηθά και το ύψος του (1,96).

Άλλωστε, όσον αφορά τις top ομάδες τις Ευρωλίγκας αυτή τη στιγμή (Ολυμπιακό, ΠΑΟ, ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ, Μπάρτσα, Φενέρ, Εφές, Κουμπάν) είναι ο τέταρτος ο πιο ψηλός στη θέση του, πίσω από τον Σατοράνσκι (2,01), τον Χάκετ (1,99) και τον Καλάθη (1,98).

(Για την ιστορία, Ερτέλ-Γρέιντζερ 1,89, Τεόντοσιτς-Ντε Κολό 1,95, Αρόγιο 1,88, Σλούκας 1,90, Ντίξον 1,78, Καλάθης 1,98, Γιούλ-Σέρχιο 1,90, Ντιλέινι 1,91, Ντρέιπερ 1,81)

Μιας και μιλήσαμε για το ύψος του, έχει ήδη αρχίσει και το εκμεταλλεύεται επιθετικά. Αν έχετε παρατηρήσει, το πρώτο play (σύστημα κατά το κοινώς λεγόμενον!) σε κάθε ματς του Ολυμπιακού είναι να ποστάρει ο Μάντζαρης τον αντίπαλο Playmaker. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων μάλιστα, τα καταφέρνει, είτε σκοράροντας, είτε κερδίζοντας φάουλ, είτε δίνοντας πάσα σε ελεύθερο παίκτη για σουτ από την περιφέρεια.

Επίθεση λοιπόν. Αυτό έλειπε ουσιαστικά από τον Βαγγέλη για να τον ανεβάσει επίπεδο. Πέρα λοιπόν από το παιχνίδι στο χαμηλό Post (που όπως είπαμε έχει μπει στο ρεπερτόριό του), βλέπουμε ότι χρόνο με το χρόνο επιχειρεί όλο και περισσότερες προσπάθειες.

2011-2012: 32 προσπάθειες σε 18 ματς (1, 7 μ.ο.)

2012-2013: 43 προσπάθειες σε 15 ματς (2,8 μ.ο.)

2013-2014: 111 προσπάθειες σε 29 ματς (3,8 μ.ο.)

2014-2015: 120 προσπάθειες σε 29 ματς (4,13 μ.ο,)

2015-2016: 64 προσπάθειες σε 10 ματς (6,4 μ.ο.)

Φέτος στα τρίποντα και στις βολές, προς το παρόν τουλάχιστον, έχει ήδη προσωπικό ρεκόρ σε ποσοστό ευστοχίας. Συγκεκριμένα, στα τρίποντα έχει 46,2 % (18/39) και στις βολές 76,9 % (10/13).

Θέλετε κι άλλα;;; Την πρώτη του χρονιά επιχείρησε 10 δίποντα και 22 τρίποντα, πέρυσι 35 και 85 και φέτος έχει ήδη 25 και 39!!!

Και όλα αυτά, έχοντας σταθερά ποσοστά στη δημιουργία, που κυμαίνεται από 2 έως 3 ασίστ σε κάθε αγώνα.

Με άλλα λόγια, ο Βαγγέλης Μάντζαρης έχει ήδη γίνει ένας ολοκληρωμένος παίκτης, που δεν του λείπει απολύτως τίποτα. Και η εικόνα του αυτή συνδέεται άμεσα με όσα έγιναν με τον Σλούκα το καλοκαίρι.

Δεν το πάω στην ίντριγκα, αλλά καθαρά στο αγωνιστικό κομμάτι. Καταλαβαίνουμε όλοι πια, βλέποντας τον Κώστα στην Φενέρ, ότι θέλησή του ήταν να είναι βασικός playmaker.

Αυτό το ρόλο έχει στην ομάδα του Ομπράντοβιτς, αυτό προφανώς είχε ζητήσει και από τον Σφαιρόπουλο, για αυτό επαναλάμβανε συνεχώς ότι έφυγε γιατί δεν τον κάλυπτε ο ρόλος που του προσφέρθηκε.

Ο Σλούκας θα ήταν ο ιδανικός αντι-Σπανούλης, τόσο σε κάθε ματς, ερχόμενος από τον πάγκο, όσο και όταν ο Kill Bill σταματούσε την καριέρα του. Και μαζί με τον Μάντζαρη θα έχτιζαν ένα ιδανικό δίδυμο. Ο Κώστας όμως, ουσιαστικά ήθελε να πάρει τη θέση του Βαγγέλη, ως βασικός "άσσος".

Ε, με αυτόν τον Μάντζαρη που βλέπουμε, καταλαβαίνουμε όλοι ότι αυτό θα ήταν λάθος να γίνει. Όλα τα παραπάνω (συν το ότι στην άμυνα ο Μάντζαρης είναι άκρως καλύτερος από τον Σλούκα και ένας από τους καλύτερους στην Ευρώπη) ξεδιαλύνουν τις όποιες αμφιβολίες.

Έχουμε να κάνουμε με έναν παίκτη που έχει τα φόντα να γίνει ένα νέο σύμβολο της ομάδας. Ένας αφανής, μεν, αλλά πάντα ήρωας, με το δικό του τρόπο...

ΥΣ: Φυσικά τα ποσοστά αναφέρονται μόνο στην Ευρωλίγκα...