Δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο...

Καθώς τα ποσά στην Euroleague έχουν ξεφύγει τελείως, φαίνεται πως κι ο κόσμος του Ολυμπιακού παρασύρεται περιμένοντας  "ονόματα" και... διπλασιασμούς budget. Ο Αντιδραστικός σπεύδει να θυμίσει σε όλους αυτό που διδάσκει και πρεσβεύει ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια.  Για να χτίσεις ομάδα δεν θέλει κόπο... αλλά τρόπο!

Τα παμε και χθες,  με αφορμή την "προκλητική" μεταγραφική πολιτική της Μπάρτσα. 7 εκ/ετησίως (καθαρά-όχι μεικτά) στον Μίροτιτς, 2 στον Χίγκινς,  2 στον Ντέιβις,  σχεδόν 4 (!) στον Ερτέλ,  οι Μπλαουγκράνα ξεκίνησαν και οι υπόλοιποι χαραμοφάηδες ακολουθούν... Ρεάλ,  ΤΣΣΚΑ,  Φενέρ,  Εφές σπαταλούν (κι αυτές) σε ανανεώσεις και μεταγραφές,  μυθικά ποσά. Το οικονομικό όριο έχει χαθεί εντελώς.

Η παραπάνω "νέα πραγματικότητα" στην Euroleague, σε συνδυασμό με τα κερδισμένα οικογενειακά δικαστήρια των προέδρων (γεγονός που σημαίνει πως η "ομαλότητα πληρωμών" επανέρχεται) δημιουργούν νομίζω έναν λανθασμένο τρόπο σκέψης στον κόσμο του Θρύλου. Διπλασιασμός μπάτζετ,  ονόματα που προκαλούν φόβο και τρόμο, ο κόσμος έχει σχετικά "ξεφύγει"... Καλό λοιπόν είναι να ξεκαθαρίσουμε λίγο τι συμβαίνει...

• Fact 1: Ο Ολυμπιακός ναι, θα ανεβάσει το μπάτζετ του ενώ η οικονομική του κατάσταση θα είναι σαφώς καλύτερη από πέρυσι.
• Fact 2: Στον άσσο θα δοθεί το μεγαλύτερο συμβόλαιο, το οποίο θα είναι άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ το χρόνο... Άρα ναι, όντως θα αποκτηθεί παίχτης από το πάνω ράφι.
• Fact 3: και πάλι, ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να ακολουθήσει/συναγωνιστεί οικονομικά τις πάμπλουτες αυτές ομάδες. Ειδικά όσο η εφορία παραμένει στο Θεό, οι ερυθρόλευκες σπατάλες θα είναι συγκεκριμένες και ελέγξιμες... Οπότε μάγκες ας μην τρελαινόμαστε.

Που καταλήγουμε.. ; Προς θεού, στον αθλητισμό (αλλά και γενικά στη ζωή) δεν είναι όλα θέμα χρημάτων. Προφανώς τα budget παίζουν... ρόλο, αλλά ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ... ΜΠΑΣΚΕΤ. Ο Ολυμπιακός με το περίφημο myway του, δίδαξε τα τελευταία χρόνια την Ευρώπη, πως δεν θέλει κόπο (κοινώς χρήμα) αλλά τρόπο (σωστό scouting και τεχνογνωσία). Όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται είναι πέρα για πέρα αληθινό...

Οι περιπτώσεις, τα παραδείγματα  άπειρα. Ο Χάινς κάποτε (2012) έπαιρνε 250.000 ευρώ και τα έβαζε με τον Κρίστισιτς των 4 εκ.  ευρώ... Ο Σερμαντίνι των 100 χιλιάδων,  τα έβαζε με τον Μπέγκιτς του εκατομμυρίου,  στις μάχες των δεινοσαύρων το 2013... Ο Ντάνστον τα έβαζε με τον Αγιόν και ο Λοτζέσκι με τον Ρούντι,  το 2015. Ο Μπιρντς με τον Ουντόχ και ο Μιλουτίνοφ με τον  Βέσελι και  το 2017... Ο Ολυμπιακός όλα αυτά τα χρόνια υπολειπόταν οικονομικά,  σε σχέση με τους ανταγωνιστές του κι όμως τους είχε γίνει κακός μπελάς,  σημειώνοντας ένα σωρό επιτυχίες!

Έτσι λοιπόν καλείται να κάνει και φέτος... Άλλοι θα έχουν combo τον Χίλιαρντ,  τον Μίτσιτς,  τον Χίγκινς ή τον Κοζέρ (άπαντες με εφταψήφια συμβόλαια) και ο Ολυμπιακός τον MVP του BCL F4,  Πάντερ,  των 350 χιλιάδων... Άλλοι θα έχουν ψηλούς τον Μοερμάν,  τον Βέσελι,  τον Ράντολφ ή τον... Μίροτιτς και ο Ολυμπιακός τον Βεζένκοφ και τον ταπεινό... Λεσόρτ (ή τον κάθε Λεσόρτ τελοσπάντων). Κι όμως η πίστη και η ελπίδα δεν πεθαίνουν ποτέ. Ειδικά η ομάδα αυτή μας έκανε να πιστέψουμε πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και αδύνατο... 

Ο Ολυμπιακός καλείται λοιπόν να ξαναβρεί τον τρόπο. Έναν τρόπο που αποδεδειγμένα ξέρει. Δεν ειναι  ζητούμενο το budget,  το τονίζω, το φωνάζω -βασικά ουρλιάζω.  Σωστές επιλογές παιχτών (η πίστη στον Μπλατ παρά τα περσινά λάθη εξακολουθεί να υπάρχει,  ο ερυθρόλευκος προπονητής θεωρείται από τα καλύτερα "μάτια" της διοργάνωσης,  ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα),  τεχνογνωσία (αυτή και αν την κατέχουν οι Πειραιώτες αλλά και ο προπονητής),  ψυχολογία-πάθος και άγνοια κινδύνου (τρία χαρακτηριστικά μέρος του ερυθρόλευκου dna) είναι νομίζω η ενδεδειγμένη συνταγή... 

Οι πρόεδροι, ο προπονητής (και το team του) και όλοι οι παίχτες (από τον Σπαν και τον Πριντ,  μέχρι τον Ποκουσέφσκι και τον Αρσενόπουλο) καλούνται να τα δώσουν ΟΛΑ,  να παλέψουν,  να σκυλιάσουν,  να ΓΙΝΟΥΝ ΕΝΑ. Κυρίως καλούνται να δουλέψουν και να ιδρώσουν...

Ας γίνουν όλα τα παραπάνω και προσωπικά ΠΑΝΤΑ θα είμαι αισιόδοξος για αυτήν την ομάδα και θα κάνω όνειρα... Όχι τίποτα άλλο, άλλα έτσι με έμαθε ο Θρύλος από το 2011 και μετά...