Το να βάζεις το κεφάλι κάτω σε μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό δεν αρμόζει. Το απόλυτο ξεγύμνωμα σε Βιτόρια και Μόσχα, ίσως είναι καλύτερο που συνέβη τώρα στο μέσον της χρονιάς παρά στο τέλος, καθώς έδειξε ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας μας-για τα οποία προφανώς υπάρχει χρόνος να διορθωθούν.
Πλέον βασιζόμενος στο τρίπτυχο αυτοκριτική-ηρεμία και αλλαγές, ο Θρύλος μας είναι υποχρεωμένος να συνεχίσει παρακάτω, με μοναδικό στόχο το triple crown (είναι μέσα ΚΑΙ στους 3 στόχους του να σας θυμίσω).
Ο Αντιδραστικός δίνει ενωτικό έναυσμα ενόψει της συνέχειας, βασιζόμενος στην πραγματικότητα που πλέον είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ.
Ας μην κουράζουμε και ας μην κουραζόμαστε. Η κατάσταση του Ολυμπιακού είναι τόσο μπερδεμένη (πιο πολύ από ποτέ βασικά) που κανείς (ούτε μέσα από την ομάδα, ούτε από "εμάς") δεν έχει την εμπειρία ούτε να την διαχειριστεί ούτε να την κρίνει. Είναι μια πρωτόγνωρη φάση, οπότε ας μην βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα.
Το μόνο δεδομένο αυτής της κατάστασης είναι πως ο Ολυμπιακός αγωνιστικά έχει σοβαρά προβλήματα και μεγάλη αστάθεια.
Σε αυτό το κρίσιμο κομμάτι, θεωρώ πως η ομάδα πρέπει να αντιδράσει ψύχραιμα. Διοίκηση, τεχνικό stuff, παίχτες και ΚΟΣΜΟΣ, άπαντες ας κρατήσουμε χαμηλά το κεφάλι και ότι θέλει ας φέρει το μέλλον. Για να φέρει κάτι καλό το μέλλον, ο Ολυμπιακός πρέπει να εκτιμήσει σωστά τα τωρινά του προβλήματα. Στο κάτω κάτω ακόμα έχει πολύ δρόμο η σεζόν. Ίσως να είναι "καλύτερο" που η κρίση βγαίνει τώρα και όχι στο τέλος-όπως πέρυσι.
Αρχικά θέλει λοιπόν ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ. Τι γίνεται λάθος, τι μπορεί να συμβεί από δω και στο εξής, πως μπορεί να αλλάξει η κατάσταση αυτή. Ο προπονητής και οι παίχτες πρέπει να τα βάλουν κάτω και να δουν τι -και γιατί- πάει στραβά. Το γεγονός πως η ομάδα έφτασε να έχει την ΧΕΙΡΌΤΕΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ από τις 16 ομάδες σε 19 ματς, είναι νομίζω το πρώτο και βασικότερο θέμα προς ανάλυση στα αποδυτήρια. Εδώ θεωρώ πως ΠΡΩΤΑ η ευθύνη ανήκει στον Σφαιρόπουλο.
Το χουμε πει επανηλλειμένα πως έχει εμμονή με το σετ παιχνίδι και την άμυνα. Παράλληλα έχει πολύ μικρή γκάμα στα επιθετικά του plays... Το σύγχρονο μπάσκετ απαιτεί το ακριβώς αντίθετο... Αλλά σκοπό σε αυτό εδώ το blog δεν έχω να σταυρώσω τον προπονητή, ούτε να τον κρίνω. Την κρίση ας την κάνουν στο κάτω κάτω οι πρόεδροι...
Ότι αποφάσεις κι αν παρθούν για το αγωνιστικό τμήμα, πρέπει πάντως να παρθούν με ΗΡΕΜΙΑ και όχι εν θερμώ. Σίγουρα όμως κάποιες ΑΛΛΑΓΕΣ θα χρειαστούν... Δυστυχώς αυτό είναι πια κατηγορηματικά αναγκαίο.
Δεν θεωρώ απαραίτητα αλλαγή προπονητή* (Φεβρουάρη μήνα είναι αθέμιτο και δύσκολο) αλλά μια συμπληρωματική κίνηση αντί του Ρόμπερτς, χρειάζεται στα σίγουρα. Ο Ρόμπερτς όχι μόνο δεν βοηθά, αλλά αποτελεί και τροχοπέδι για την ομάδα. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό δεν αλλάζει πια. Η επιλογή Ρόμπερτς ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΓΗΚΕ. Αν η ομάδα θέλει να χει τύχη, θέλει έναν παίχτη στα guard. Δεν ονειρεύομαι Λάνγκφορντ και Ράις αλλά έναν παίχτη "έτοιμο" (και όχι Γουίλτζερ) να μπει να βοηθήσει. Ο ενδεχόμενος νέος guard σε συνδυασμό με την αναμενόμενη επιστροφή Τιλί, ίσως βοηθήσουν στην αλλαγή της εικόνας.
Το μόνο βέβαιο είναι πως ο Ολυμπιακός είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να συνεχίσει. Είναι υποχρεωμένος απέναντι στον κόσμο του και στην ιστορία να μην βάλει το κεφάλι κάτω. Η ομάδα είναι μέσα και στους τρεις στόχους της θα σας ξανατονίσω. Με το παραπάνω τρίπτυχο, με εμπιστοσύνη στις αποφάσεις των προέδρων και βέβαια με τον αιώνιο σεβασμό και πίστη προς του Έλληνες παιχταράδες της ομάδας μας, συνεχίζουμε...
*Την τύχη του προπονητή νομίζω πως θα την αποφασίσουν οι παίχτες. Είναι σίγουρος ότι οι πρόεδροι θα ζητήσουν την άποψη των παλιοσειρών για το θέμα Σφαιρόπουλου... Επιτρέψτε μου να έχω πλέον τις αμφιβολίες πλέον για την πίστη των παιχτών προς τον coach...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου