Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2018

There is a new dawn...


Καλο φθινόπωρο σε όλους με υγεία και μπόλικες μαζώξεις σε σπίτια για μπάλα αλλά και γήπεδο για τους ρομαντικούς.


Όπως έχετε διαπιστώσει όσοι λίγοι με διαβάζετε, είμαι μπασκετικός. Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν ασχολούμαι με την ποδοσφαιρική ομάδα του Ολυμπιακού, απλώς έχω επιλέξει, τα χρήματα που έχω θέσει ως μπατζετ για τον Ολυμπιακό μου, να τα επενδύω στο μπασκετ. Ο λόγος είναι πως , μακροχρόνια, ειναι το άθλημα που έχει βιώσει το μεγαλύτερο γύρισμα πλάτης απο Ολυμπιακούς. De facto.

Σηκώναμε Ευρωπαικο back2back και στο πρωτάθλημα μαζευόμασταν στο κεντρο του σεφ σαν να θέλουμε να χωρέσουμε σε κάδρο οικογενειακής φωτογραφίας. Για τον λόγο αυτό λοιπον, η ομάδα αυτή πάντα με τράβαγε πιό κοντά της, πάντα έβγαζε απο μέσα μου αυτη τη στοργή, που οταν μας δικαίωνε με τα αποτελέσματα,γινόντουσαν δάκρυα χαράς αλλά και λύπης ταυτόχρονα, γιατι ήξερα οτι ο συσπείρωση και μάζωξη ήταν προσωρινή,θέμα λίγων εβδομάδων.

Θα κάνω τη διαφορά και θα μιλήσω για ποδόσφαιρο σήμερα. Όχι γιατί μετα απο 4 χρόνια, βλέπω κάτι που μου αρέσει. Όχι γιατι πήραμε τον Γιαγια Τουρε, ούτε γιατι ο Λάζαρος κάθε παιχνίδι που κάνει με την ερυθρόλευκη , νιώθει οτι αντιμετωπίζει 11 Μελισανίδηδες. Αλλα γιατί νιώθω οτι ξαναβγαίνει στον αφρό κάτι που έχω να δω απο την ομάδα που κέρδισε την Γιουναιτεντ 2-0. Όρεξη για μπάλα. Διάθεση για πόδια στη φωτιά.
Και επιτέλους , ένα κίνητρο.

Κίνητρο να δείξει η ομάδα ότι το γεγονός πως δεν πήρε το πρωτάθλημα πέρυσι, ειναι καθαρά συγκυριακό. Είναι κάτι που περισσότερο απο κατόρθωμα των αντιπάλων της, (και των 2, αν κρίνουμε οτι βγήκαμε τρίτοι) είναι δική της αυτοκτονία. Πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν αρνέισαι να κερδίσεις τον χειρότερο ΠΑΟ όλων των εποχών, όταν δέχεσαι 2 ανατροπές απο την ΑΕΚ σε 2 παιχνίδια, μέσα σε 25 και 8 λεπτά αντίστοιχα. Θα ρωτήσετε, μα πως έχουν κίνητρο, αφού πανω απο 20 παίκτες είναι διαφορετικοί. 

Σε αυτό , πιστώνω τη διοίκηση. Η σύμπνοια που υπάρχει στην επιστροφή στο θρόνο είναι υπερ του δέοντος αρκετή ώστε να μυήσει τον κάθε νεοεισελθόντα αθλητή στην ομάδα,να αντιληφθεί που έχει έρθει και ότι μόνος στόχος είναι νταμπλ και επιτυχημένη ευρωπαικη παρουσία.

Και φέτος, περισσότερο κατ εμε απο άλλες σεζον, η διοίκηση το απέδειξε μεταγραφικά. Το κερασάκι της τούρτας, η μεταγραφή Τουρε, έχει πολλαπλή ερμηνεία. Είναι ενας παίκτες, που αν το δεις καθαρά ποδοσφαιρικά, ίσως να μην ήταν τοσο απαραίτητος αν κρίνεις το ποσο που θα δαπανηθεί για αυτόν. Και μόνο όμως η παρουσία του, προκαλεί φοβο. Φόβο στο τι μπορεί να κάνει αυτή η ομάδα. Φόβο ως προς το τι σημαίνει για τον οργανισμο Ολυμπιακό και τι αξία έχει να μπορεί να πείθει έναν Τουρέ ,να αφήσει μεγαλύτερες οικονομικά προτάσεις για να έρθει εδώ να παίξει.

Αντιληφθείτε λίγο. Κάποτε πλήρωνες υπεραξία τους παίκτες για να τους πείσεις να έρθουν στην Ελλάδα να παίξουν. Τώρα το brand name σου τους πείθει να έρθουν εδώ για λιγότερα: Με 1 λέξη, εκπληκτικό.

Δηλώνω αισιόδοξος για φέτος, πιστέυω πως η ομάδα έχει ενισχυθεί σημαντικά, ουσιαστικά, πως φυσικά θέλει χρόνο, και θα έρθουν και άσχημα αποτελέσματα, η διαχείριση των οποίων θα δείξει κατα πόσο ειμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε στο παρελθόν τις τάσεις διαλυσης με την πρώτη ευκαιρία, και να στηρίξουμε έμπρακτα το project, βλέποντας απο τώρα μπροστά, εννοώντας να θέσουμε στόχο του χρόνου τέτοια εποχή, να μιλάμε για μονοψήφιο αριθμό αλλαγών, έτσι ώστε στα οπλα της ομάδας ,να μην είναι μόνο ένα δυνατό ροστερ ως μονάδες, αλλά και ένα σύνολο με μεγαλύτερη ομοιογένεια και αυτοματισμούς.

Καλή σεζον με υγεία.

Vykodin1931

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου