Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018

Οι αργές, αλλά εύστοχες αλλαγές και ο... Μπουχαλάκης



Μέσα στα τόσα θετικά σχόλια, έχει αρχίσει και μια μικρή... μουρμούρα για τον Μαρτίνς, με αντικείμενο κυρίως το χρονικό σημείο που κάνει τις αλλαγές, αλλά και την (δήθεν) εμμονή του στον Μπουχαλάκη. Γράφει ο Stouk

Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι περίμεναν το εντυπωσιακό ξεκίνημα του φετινού Ολυμπιακού. Και είναι όντως εντυπωσιακό, όχι μόνο για το τερπνό που απολαμβάνει το μάτι. Είναι πραγματικά άξιο λόγου το πόσο γρήγορα έγινε αυτό εφικτό.

Οι συνδυασμοί, ο τρόπος ανάπτυξης, η αμυντική συμπεριφορά, αλλά και η γενικότερη αφομοίωση των ρόλων έχουν βγει γρηγορότερα στο χορτάρι. Αυτό οφείλεται τόσο στην ποιότητα των παικτών, αλλά δεν γίνεται να μην έχει βάλει το χεράκι του ο προπονητής. Πόσο μάλλον όταν οι 9/11 βασικούς είναι νέα αποκτήματα.

Άρα ο Μαρτίνς έχει μερίδιο σε αυτό το επίτευγμα. Αλλά επειδή βρισκόμαστε στην Ελλάδα, ήδη έχουμε βρει το ψεγάδι του: Ότι κάνει αργά τις αλλαγές.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και κριτική τόσο εκτός πραγματικότητας. Πράγματι ο Πορτογάλος προτιμάει να κάνει τις διορθωτικές του κινήσεις λίγο πριν ή λίγο μετά το 70΄. Ίσως δεν θέλει ή φοβάται να χαλάσει τον ρυθμό της ομάδας (που ομολογουμένως είναι αρκετά καλός σε όλο το ματς). Βέβαια, ειδικά προχθές με τον Αστέρα, όπου τα σημάδια κόπωσης των Φορτούνη και Λάζαρου ήταν φανερά από νωρίς, θα μπορούσε να επέμβει πολύ νωρίτερα απ' ό, τι το έκανε. Ή ακόμα θα μπορούσε να μην τους ξεκινήσει καν.

Ωστόσο, για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι και ο Χασάν και ο Φετφατζίδης και πόσο μάλλον ο Νάτχο ήταν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις. Τα πήγαν άριστα και εξαιτίας αυτών των αλλαγών κέρδισε ο Ολυμπιακός ένα ματς που στράβωσε.

Αν ακούγατε την περιγραφή του ματς ή αν παρατηρήσατε όσοι ήσασταν γήπεδο, πριν το 1-1 ο Μαρτίνς ήταν έτοιμος να βγάλει τον Μπουχαλάκη και να βάλει τον Γκιγιέρμε. Ήρθε, όμως, η ισοφάριση και τα πλάνα άλλαξαν.

Για τον Μπουχαλάκη δε, το μένος ορισμένων είναι τρομερό! Και τα ακούει και για αυτό το θέμα ο Μαρτίνς.

Ας ξεκαθαρίσουμε όμως τα πράγματα. Η προετοιμασία του Ολυμπιακού άρχισε 15 Ιουνίου. Τότε, τα 6ρια της ομάδας ήταν τρία. Ο Μπουχαλάκης, ο Σιώπης και ο Ρομαό. Μέσα σε λίγες μέρες ο Σιώπης μπήκε στον πάγο, ενώ ένα περίπου μήνα μετά, ο Ρομαό πήρε μεταγραφή στη Γαλλία. Ο Μαρτίνς έμεινε λοιπόν να δουλεύει με μοναδικό 6ρι τον Μπουχαλάκη.

Ο Γκιγιέρμε θυμάστε πότε ήρθε; 17 Αυγούστου!!!! Πριν ακριβώς ένα μήνα δλδ! Ορθώς λοιπόν ο Μπουχαλάκης τόσο καιρό ήταν βασικός και ορθώς ο Γκιγιέρμε δεν μπήκε με την πρώτη στην ομάδα, γιατί αφενός μεν ο παίκτης δεν ήταν έτοιμος, αφετέρου υπήρχε και ζήτημα χημείας.

Τώρα, το αν ο Γκιγιέρμε έπρεπε να ξεκινήσει με τον Αστέρα είναι μια κουβέντα που δεν έχει κάποιο νόημα. Ο Ολυμπιακός πιέστηκε να κερδίσει λόγω της συνολικής κούρασης και όχι λόγω του... Μπουχαλάκη. Το παιδί δέχεται υπερβάλλουσα κριτική, ενώ έβγαλε ένα ξεκίνημα με επιτυχία. Κανείς δεν είπε ότι είναι υπερπαίκτης, αλλά αυτό που του ανατέθηκε να κάνει το έκανε. Και έβαλε και ένα κρίσιμο γκολ με την Μπέρνλι. Ξέρουμε όλοι ότι ο Γκιγιέρμε θα μπει στην ενδεκάδα και με βάση τη λογική αυτός θα γίνει ο βασικός.

Αν θα  ξεκινούσα με την Μπέτις τον Γκιγιέρμε; Ναι, θα το έκανα. Γιατί έτσι όπως είδα τους Ισπανούς, μπορείς να τους αντιμετωπίσεις μόνο με πίεση στα 3/4 και με πνευμόνια. Και ο Μπουχαλάκης σε αυτό υστερεί.

Άλλο αυτό όμως και άλλο να τον κρεμάμε κιόλας...

ΥΣ: Ο Μαρτίνς γλίτωσε επί του παρόντος το πρώτο μεγάλο εμπόδιο. Την διαχείριση του κακού αποτελέσματος. Και της ψυχολογίας των παικτών μετά από αυτό. Κάποια στιγμή θα έρθει και αυτό και τότε θα δούμε αν θα είναι ικανός (και) σε αυτό ο Πορτογάλος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου