Ντέιβιντ Μπλατ, η αρχή των πάντων για τον Ολυμπιακό του 2019.
Ένας κόουτς που προσθέτει ειδικό βάρος, επιθετικό πλάνο και όραμα στο να αναδειχθούν νέα γρανάζια στην Ολυμπιακή μηχανή.
Πάμε να δούμε αναλυτικά το "κόψε ράψε" σε σχέση με την περσινή ομάδα:
Μπράιαν Ρόμπερτς vs Νάιτζελ Ουίλιαμς Γκος
Πέρσι ο Σφαιρόπουλος έψαχνε παίκτη να κάνει πολλές δουλειές.
Να οργανώνει, να πιέζει στην μπάλα, να σκοράρει. Πήγε στον Άαρον Τζάκσον, μετά στον Γκρέιτζερ και εν τέλει κατέληξε στον Ρόμπερτς.
Ο Μπράιαν άκουσε πολλά, εν τέλει ο Σφαιρό έτρεξε και πήρε τον Μπόμπι Μπράουν, όπου ΠΟΤΕ δεν πίστεψε αλλά η ζημιά είχε γίνει.
Ο Ρόμπερτς κατ' εμέ ήταν ο πιο συνεπής σκόρερ από όλους αλλά μόνο αυτό.
Αγκομαχούσε να κατεβάσει την μπάλα, δεν μάρκαρε και δεν πίεζε αξιόπιστα, τον πόσταραν συστηματικά.
Ο Γκος μοιάζει να έχει όλο το πακέτο.
Είναι καλός στο 1 εναντίον 1 και πιέζει πολύ καλά στην μπάλα. Μπορεί να σκοράρει με floater, με τρίποντο, να κάνει drive.
Προφανώς και του λείπει η εμπειρία αλλά και του.. Πάνγκος κάποτε του έλειπε.
Πρόσημο: Θετικό
Χόλις Τόμπσον vs Άξελ Τουπάν
Κι εκεί ο Σφαιρόπουλος μας κατά μπέρδεψε. Έψαχνε σπότ σουτέρ και instant σκόρερ και πήγε στον Χόλις της μηδενικής ευρωπαϊκής εμπειρίας.
Ο Τόμπσον ξεκίνησε καλά, έδειξε πως έχει στοιχεία, αλλά όντας άχρωμος και άοσμος κατέληξε την εξέδρα.
Ο Τουπάν προέρχεται από την περσινή έκπληξη της Euroleague, Ζαλγκίρις και είναι ένα αντίπαλο δέος στον Θανάση Αντετοκούνμπο.
Πολύ μακριά χέρια, άμυνα δαγκάνα από το 1 μέχρι το 4 και ένας παίκτης που θα κάνει το ντουμπλάζ του Παπανικολάου στην άμυνα και θα προσθέσει αθλητικότητα που τόσο έλειψε.
Πρόσημο: Θετικό
Κιμ Τιλί vs Αλέξανδρος Βεζένκοφ
Το back up του Πρίντεζη, κάθε χρόνο έρχεται και πότε δεν το βλέπουμε στο παρκέ.
Ο Γάλλος μετά από μια γεμάτη διετία στην Μπασκόνια, ήρθε με περγαμηνές, αλλά ο τραυματισμός του τον άφησε εκτός όλη την χρονιά, οπότε ορθώς αποχώρησε και ποτέ δεν θα μάθουμε τι μπορούσε να έχει προσφέρει ή να αλλάξει.
Ο Βεζένκοφ αποκτήθηκε χωρίς τυμπανοκρουσίες (εν αντιθέσει με τον Ιωάννη) παρόλο που είναι ουσιαστικά ελληνόπουλο (έχει διαβατήριο, μεγάλωσε στην Κύπρο, αναδείχθηκε στην Ελλάδα) και προήλθε από την Μπαρτσελόνα.
Μπορεί να μην έχει τα γρήγορα πόδια του Γάλλου και να μην είναι τόσο αθλητικός αλλά μπορεί να δώσει τρίποντο και pick n pop.
ΥΓ Μην ξεχνάμε και την επιστροφή Αγραβάνη, ο οποίος πλέον θα κινείται υπό τις οδηγίες του Μπλατ.
Πρόσημο: Ουδέτερο
Ioannis Παπαπέτρου vs Γιάνις Τίμα
Ο άνθρωπος που δίχασε το φετινό καλοκαίρι. Αν λεγόταν.. Χόλις Τόμπσον ή με κάποιο ξενικό όνομα, τότε δεν θα ενοχλούσε κανέναν η κατά συνείδηση απόφαση του να φύγει για τον ΟΠΑΠ ΠΑΟ (ex Superfoods). Σε θέμα αξίας και προσφοράς, ο Λοτζέσκι "πόνεσε" σαφώς περισσότερο.
Απλά ο Παπαπέτρου, έδειχνε μέλος μιας παρέας, μέλος μια κουμπαριάς, μέλος ενός οράματος, προφανώς και δεν ήταν. Παικτικά τον περιμέναμε πέντε χρόνια. Άλλοτε τραυματίστηκε, άλλοτε αδικήθηκε, δεν φάνηκε να δούλεψε, δεν φάνηκε να βελτιώθηκε.
100% αδιάφορη, παικτικά η φυγή του.
Στην θέση του ο Τίμα. Και αυτός βάζει την μπάλα στο παρκέ και τρέχει (στοιχεία που αγαπάει ο Μπλατ), έχει μεγαλύτερο και πιο γυμνασμένο κορμί, βάζει τρίποντο με καλύτερα νούμερα, οπότε πλην της ελληνικής mentality που "πιάνει" στον Ολυμπιακό, ο Τίμα σαν μπασκετικό prospect είναι μεγαλύτερο.
Πρόσημο: Θετικό
Τζαμέλ Μακ Λιν vs Ζακ ΛεΝτέι
Σε μια πρώτη ανάγνωση ο Μακ Λιν ήταν ένας τίμιος παίκτης που πάλευε και έδωσε την ψυχή του.
Επιθετικά ήταν μετρ του γκολ φάουλ, ξεκίναγε από το μηδέν τις επιθέσεις του και αμυντικά ήταν υποφερτός. Ψυχή πάντως είχε.
Τι δεν είχε; Δεν ήταν ο ορισμός του undersized, όπως τον μάθαμε από Χάινς, Ντάνστον, Χάντερ, Μπιρτς. Δεν έκανε pick n roll (έλειψε εντελώς από το παιχνίδι μας πέρσι), δεν έπαιζε "βόλεϊ" πάνω από την στεφάνη, δεν αλλοίωνε μπάλες και δεν έκανε τάπες.
Μπορεί να τα κάνει αυτά ο άσημος ΛεΝτέι; Μήπως ο Μπλατ ξέρει καλύτερα;
Αν εξαιρέσουμε και εδώ την απειρία αλλά και το στυλ στο σουτ του, που θυμίζει Τζος Τσίλντρες (ναι ο Ζακ έχει και τρίποντο), ο "νέος" πιθανώς να είναι και ωραίος.
Σε θέμα μπασκετικής φιλοσοφίας, ο ΛεΝτει είναι περισσότερο απαραίτητος.
Πρόσημο: Ουδέτερο
Συμπέρασμα: Ο φετινός Ολυμπιακός έχοντας τον Μπλατ, ξεκινάει από θέση ισχύος σε σχέση με την περσινή, πλήρως αποτυχημένη σεζόν.
Ο Αμερικανός μπορεί να αναστήσει τον Μάντζαρη (όπου έκανε την χειρότερη σεζόν της καριέρας του), να εξελίξει τον Μιλουτίνοφ κι άλλο, να πάρει 1-2 πραγματάκια από τον Μπόγρη και να αφήσει κληρονομιά, κάποιον (ή κάποιους) από τους Αγραβάνη, Τολιόπουλο, Αρσενόπουλο, Ποκουσέφκσι.
Πιθανόν να χρειαστεί και έβδομο ξένο, όπως εξάλλου έκανε πάντοτε και ο Σφαιρό (κυρίως λόγω τραυματισμών) με Ουότερς, Ουίλτζερ, Μπράουν κτλ.
Απλά με τον Σφαιρόπουλο όλοι οι ξένοι προσθήκες μέσα στην σεζόν, δεν βοηθούσαν ποτέ ουσιαστικά στα δικά μου μάτια.
ΥΓ. Τζέημς, Σίγκλετον, Ρίβερς out και δεν ανοίγει ΜΥΤΗ.
ΥΓ2. Περιμένω με τεράστια αγωνία την εικόνα του Στρέλνιεκς, ο οποίος θεωρώ πως θα κάνει την διαφορά. Εδώ είμαστε.
ΥΓ2. Περιμένω με τεράστια αγωνία την εικόνα του Στρέλνιεκς, ο οποίος θεωρώ πως θα κάνει την διαφορά. Εδώ είμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου