Φτωχό σκορ, πλούσια συμπεράσματα...

Ο Ολυμπιακός μπορεί να δυσκολεύτηκε να νικήσει τον ταμπουρωμένο Λεβαδειακό αλλά η πραγματικότητα πίσω από το φτωχό αυτό 1-0, είναι πολύ διαφορετική.
Ο Αντιδραστικός αρθρογραφεί για τα πολύτιμα συμπεράσματα στο μπλοκάκι του coach Μάρτινς...

Φτωχό 1-0 λοιπόν χθες... Παρόλα αυτά ο coach Μάρτινς γέμισε το μπλοκάκι του, με πολλές και πολύτιμες σημειώσεις... Φτωχό σκορ, πλούσια όμως τα συμπεράσματά του!
Για αυτά τα συμπεράσματα θα μιλήσουμε στο σημερινό blog.

Συμπέρασμα 1ο: Τον Ολυμπιακό έτσι ακριβώς θα τον αντιμετωπίζουν οι αντιπάλοι του.

Με φουλ άμυνα. Με "λεωφορεία" μπροστά από την περιοχή. Ε λοιπόν απαιτείται συγκέντρωση, υπομονή, καλή και γρήγορη κυκλοφορία και όχι βιασύνη. Όλα αυτά τα στοιχεία τα είχε ο Ολυμπιακός χθες. Το ματς δεν το "φοβήθηκε" κανείς στο Καραϊσκάκης (ομάδα και κόσμος). Κι ας ήταν 0-0 μέχρι το 62'. Κι αυτό γιατί ο Ολυμπιακός είχε το μυαλό του μες το κεφάλι του επί 90'.

Με την ταχύτητα που χαρακτηρίζει τον φετινό Ολυμπιακό (ειδικά από τις πτέρυγες), την γρήγορη κυκλοφορία και με παίχτες που μπορούν να κάνουν προσωπικές ενέργειες κι να αναλάβουν πρωτοβουλίες, πιστεύω πως ο Ολυμπιακός θα τα πάει πολύ καλύτερα φέτος σε αυτά τα κλειστά ματς. Οι Λάζαρος-Φορτούνης έπαιρναν συνέχεια πρωτοβουλίες, οι Καμαρά, Τσιμίκας και Γκερέρο ακόμα πρέπει να τρέχουν, ενώ οι Βούκοβιτς-Μεριά και Γιαννιώτης ενέπνεαν ΣΙΓΟΥΡΙΑ. Ο δε Μπουχαλάκης, όσο έπαιξε άλλαξε άρδην την κυκλοφορία της μπάλας καθώς οργάνωνε από χαμηλά σαν τρίτο στόπερ, με τα πλάγια Μπακ να ανεβαίνουν ψηλά.

Ο Μάρτινς πήρε λοιπόν μια πρώτη γεύση των μικρομεσαίων ελληνικών ομάδων. Και για πρώτο ματς, τα πήγε εξαιρετικά...

Συμπέρασμα 2ο: πιο ορατό από ποτέ, σε ποιους παίχτες... δεν μπορεί να βασιστεί ο coach.

Στην  κατηγορία αυτή, ανήκει προφανώς ο Πάρντο. Πήρε μια τελευταία ευκαιρία. Και την πέταξε. Φιλότιμος αλλά δεν κάνει ο Κολομβιανός. Η ομάδα θέλει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ έναν ακόμα εξτρέμ. Προς Θεού δεν μπορεί ο Πάρντο, όσο και να προσπαθεί.

Ο 2ος της λίστας είναι ο... Μιράντα. Μα αφού δεν έπαιξε χθες θα μου πείτε. Ναι αλλά έπαιξε ο Μεριά... Και το παλικάρι έδειξε τρομερά στοιχεία εν αντιθέσει με τον έμπειρο αλλά έχοντα το εύκολο λάθος, Πορτογάλο. Οπότε  ο συμπαθής Μιράντα λογικά υποβιβάζεται σε αλλαγή στα στόπερ.

Τέλος νομίζω πως το πείραμα... με τον Τοροσίδη αμυντικό χαφ απέτυχε. Τουλάχιστον στα εντός έδρας ματς η ομάδα θέλει μέσο ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ. Ο Τόρο άλλωστε, μπορεί κάλλιστα να παίξει δεξί φουλ μπακ (ανάσες έχει, υπεραθλητής ήταν πάντα), αντί του παραδοσιακά ασταθή Ομάρ. Επίσης ο αρχηγός μπορεί να παίξει και ως στόπερ μην ξεχνάμε. Για αμυντικό χαφ, προσωπική άποψη, μπορεί ΜΟΝΟ σε δύσκολα ματς (ντέρμπι και Ευρώπη), όπου ειδικά τις πρώτες μπάλες δύσκολα τις χάνει (σκύλος και ταχύς γαρ). Σε ένα ματς όμως με την Λιβαδειά για παράδειγμα δεν υπάρχει λόγος να παίζει στο κέντρο...

Συμπέρασμα 3ο: χωρίς rotation δεν βγαίνει.

Τσιμίκας, Φορτούνης, Γκερέρο και Λάζαρος χθες στο τέλος του ματς έδειχναν ΣΚΑΣΜΕΝΟΙ. Ήρθε η ώρα παίχτες όπως ο Κούτρης, ο Φετφατζίδης, ο Χασάν (θα αναφερθώ παρακάτω σε αυτόν..!), ο Βρουσάι και βέβαια οι (πολυαναμενόμενοι) Νάτχο και Γκιγιέρμε να μπουν (και αυτοί) στην ενδεκάδα!  Σίγουρα είναι ακόμα νωρίς στη σεζόν (ακόμα υπάρχουν βαριά πόδια για παράδειγμα) αλλά ειδικά οι Λάζαρος-Φορτούνης (οι ηγέτες...) χρειάζονται και ανάσες. Ο Φέτφα μπορεί να παίξει στις πλευρές ενώ ο Νάτχο μπορεί να καλύψει τον Φορτούνη στο δημιουργικό σκέλος!

Γενικά ο coach, πιστεύω μετά την Μπέρνλι, θα ανοίξει αισθητά το rotation. Δεν υπάρχει λόγος άλλωστε σε ένα τόσο καλό και γεμάτο ρόστερ, να χρησιμοποιούνται μόλις 13-14 παίχτες...

Συμπέρασμα 4ο: κι εγένετο 4-4-2 ρόμβος!

Μετά από χρόνια είδαμε την ομάδα να παίζει με 4-4-2! Και η αλήθεια είναι ότι το πείραμα πέτυχε! Ο Μπουχαλάκης κατέβαινε τρίτο στόπερ, τα πλάγια μπακ ανέβαιναν ψηλά (σε μια διάταξη που χρησιμοποιούσε και ο Μίτσελ!), ενώ στο κέντρο οι Φορτούνης-Λάζαρος έμεναν κλειστά και δίπλα στον Καμαρά! Περισσότερο με ρόμβο έμοιαζε λοιπόν, η διάταξη του κέντρου! Η κυκλοφορία ήταν καλή και έτσι ήρθε το 30λεπτο ΣΦΥΡΟΚΟΠΗΜΑ του Θρύλου στο β' μέρος!

Μπροστά δε, οι Χασάν-Γκερέρο συνεργάστηκαν πολύ όμορφα. Ο Χασάν έσπαγε μπάλες (κλασικός φορ), ο Γκερέρο (κλασικός περιφερειακός κυνηγός) έπαιρνε πλάτος και έπαιζε στην πλάτη της άμυνας. Μοιάζουν να κολλάνε σαν δίδυμο, καθώς ο καθένας έχει διαφορετικά στοιχεία!

Σε πολλά εντός έδρας ματς, αυτό το σχήμα μπορεί να δώσει λύσεις ενώ μην ξεχνάμε πως παραδοσιακά αρέσει και στον κόσμο το σύστημα αυτό...

Υγ: πραγματικά ενθουσιάστηκα με τον Χασάν. Έκανε το δοκάρι, έπιασε το ΤΡΟΜΕΡΟ ψαλίδι ενώ έσπασε πολλές μπάλες και πήρε κεφαλιές (1.90 είναι...). Για ντεμπούτο πήρε άριστα! Βέβαια θα αργήσει να μπει ενδέκαδα. Ο Γκερέρο αν και άστοχος, κάνει ΠΑΠΑΔΕΣ...