Είχε μικρό μπάτζετ ή το χρησιμοποίησε λάθος;
Γιατί έδιωξε το περσινό σχήμα ξένων; Γιατί η πρόοδος του Γουίλτζερ "θάφτηκε" και γιατί ο Μπόμπι Μπράουν εξαφανίστηκε όταν κατάφεραν και μπήκαν στο rotation παίκτες όπως οι Ουότερς και Τζόνσον Όντομ; Ο spanios απαντά στα ρητορικά ερωτήματα του μπασκετικού Ολυμπιακού.
Πέρασαν δυο μέρες από τον αποκλεισμό από την Ζαλγκίρις, η οποία ΝΙΚΗΣΕ τον Ολυμπιακό κατά κράτος (δεν έχασε αυτός).
Ούτε το μπάτζετ της τύφλωσε, ούτε η φήμη των ξένων της, αλλά παίκτες όπως οι Ντέιβις, Ουάιτ (Αυστραλό τον βάφτισε ο Καρύδας πάνω στην τρέλα του για τον Σάρας και την Ζαλγκίρις και μας μπέρδεψε όλους), Τουπάν και Πάνγκος, φάνηκαν παίκτες του 1 εκ (τόσα πιθανόν θα πάρουν του χρόνου).
Με συνταγή Ολυμπιακού, η Ζαλγκίρις κατατρόπωσε την αυθεντία.
Πίκρα, στενοχώρια, θυμός αλλά και απεριόριστος σεβασμός για την ομάδα μας.
Στις προκείμενες περιπτώσεις το εξιλαστήριο θύμα είναι πάντα ο προπονητής, αλλά θεωρώ ότι ο κόουτς δεν είναι και τόσο... θύμα αλλά μάλλον είναι ο θύτης.
Ο Αντιδραστικός έκανε το ταμείο του αποκλεισμού και του κόουτς, οπότε στο σημερινό post θα μπούμε στο μυαλό του Σφαιρόπουλου, για να ανακαλύψουμε τους εσωτερικούς του δαίμονες.
Παντού διαβάζουμε για τους ξένους. Ότι φταίνε, ότι δεν μπήκαν στο rotation, ότι γενικώς είναι λίγοι.
Προφανώς και δεν φταίνε που επιλέχθηκαν.
Αν ο Ρόμπερτς δεν παίζει άμυνα, ποτέ δεν έπαιζε.
Ο Ρόμπερτς όμως βάζει βολές, βάζει τρίποντο, έχει κρύο αίμα και πήρε τα διπλά σε ΟΑΚΑ, Φενέρ, Μακάμπι και με την Ζαλγκίρις βγήκε μπροστά. Ψέματα;
Αν έπαιζε με το χρονόμετρο του rotation στο χέρι και ήξερε ότι θα βγει στα 7΄ότι και να κάνει δεν φταίει αυτός.
Ο Ρόμπερτς σε έναν Ολυμπιακό που θα τον έκρυβε σε κατέβασμα μπάλας και σε άμυνα θα έκανε σπουδαία πράγματα. Αλλά δεν του ζητήθηκε σκορ, του ζητήθηκαν άλλα πράγματα.
Ο Τόμπσον επιλέχθηκε υπό πέπλο μυστηρίου αφού η ομάδα έψαχνε spot σουτέρ και παρόλο που είδαμε μακριά χέρια και drive, ο λιπόψυχος Αμερικανός βγήκε εκτός ομάδας και τσακώθηκε με τον κόουτς (δεν έχει και το καλύτερο ιστορικό ο Σφαιρό).
Πάντως όταν η ομάδα τον χρειάστηκε (στον τραυματισμό του Παπ) είχε ήδη θαφτεί πολύ βαθιά.
Ο Στρέλνιεκς, ο Τιλί και ο ΜακΛιν δεν είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο ΟΥΤΕ στις προηγούμενες ομάδες τους. Πως περιμέναμε να έχουν στον Ολυμπιακό της βαρύτερης φανέλας;
Αυτοί οι παίκτες είναι καλοί και πρέπει να στηριχτούν γιατί του χρόνου θα είναι διπλά καλύτεροι και να το θυμηθείτε.
Σε ένα ιδεατό ρόστερ όπου θα υπήρχαν τα πρώτα βιολιά θα ήταν σούπερ, αλλά μάλλον φέτος δεν υπήρξαν τα πρώτα βιολιά.
Ο Ουίλτζερ πάλι, που φάνηκε να είναι μια λύση ανάγκης, είναι μια περίπτωση, επιτομή της αδικίας.
Το παιδί έβαλε σκορ και τρίποντο χωρίς λογική στο παιχνίδι της ομάδας, προσπάθησε και εξέλιξε σε λίγους μήνες, άμυνα και παιχνίδι με πλάτη, έβαλε δύναμη στα πατήματα και τις επαφές του και.. θάφτηκε στον ίδιο λάκκο με τον Τόμπσον.
Τι είδους κίνητρο μπορεί να έχει ο λευκός Αμερικανός όταν στο τελευταίο ματς με την Ζαλγκίρις την τελευταία αγωνιστική της Regular Season έπαιξε μόνος του την ομάδα του Σάρας και στα play off μένει εκτός αποστολής και τον θυμάται ο κόουτς πάλι προχθές;;;;;;
Μην μιλήσουμε δε για την περίπτωση του Μπόμπι Μπραόυν, που είναι ένας ξεκάθαρος εγωισμός του κόουτς (ο μύθος λέει ότι τον πήρε υπό πίεση, λόγω του χαμένου τελικού με ΑΕΚ) και δεν τον στήριξε καθόλου, όταν είχε πράξει το αντίθετο με τον Τζόνσον Όντομ και τον Ουότερς (!!!) που τους είχε φέρει ο ίδιος.
Πως μπορεί ο Μπραόυν να παίζει ΣΤΑΘΕΡΑ από το 18΄μέχρι το 20' και να βρει ρυθμό;
Όλα αυτά πιθανόν θα ήταν στην σφαίρα της φαντασίας, αν ο περσινός κορμός των ξένων είχε παραμείνει!
Τον Χάκετ δεν τον πίστεψαν λόγω τραυματισμού και δεν βρέθηκε κανείς να τρώει το ξύλο στην άμυνα και να βγάζει πάθος.
Ο Γκριν κρίθηκε ακριβός την στιγμή που η ομάδα ήξερε ξεκάθαρα τι μπορεί να πάρει από αυτόν, ο Μπιρτς δεν πήρε εμπιστοσύνη, τσακώθηκε ΚΑΙ αυτός με τον κόουτς και έκτοτε χάθηκε, δεν έγινε έγκαιρη προσέγγιση στον παίκτη, οπότε στράφηκε στο NBA (οι παίκτες έχουν μυαλό και ατζέντηδες, άλλο ένα γεμάτο χρόνο σε πρωταγωνιστική ομάδα της Euroleague θα ανέβαζε τις μετοχές του).
Μάλιστα η ομάδα ΔΕΝ πήρε Rim Protector στα center για πρώτη φορά μετά το 2012 και ξαφνικά χάσαμε παιχνίδι πάνω από την στεφάνη, pick n roll και άμυνες.
Σκεφτείτε να είχαν μείνει αυτοί οι τρεις. Πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα. Ακόμα και ο Λοτζέσκι στην θέση του Τόμπσον περισσότερα πράγματα θα έδινε λόγω εμπειρίας και δεσίματος με την ομάδα.
Ένας εντελώς ασαφής προσανατολισμός, που αδίκησε τους πρώην και έθαψε τους νυν.
Και προσοχή: ο Ολυμπιακός ήταν η ΜΟΝΗ ομάδα στην Euroleague που κράτησε την First Unit ατόφια (το έκανε και η Ρεάλ αλλά έχασε νωρίς τον Γιούλ αλλά και τον Αγιόν, αυτοί δεν ήταν νοσοκομείο;).
Παρόλα αυτά κατάφερε να μπερδευτεί, κατάφερε να γίνει ασύνδετη και χωρίς ρόλους.
Ακόμα όμως και αν ορθώς έφυγαν οι περσινοί ξένοι, το μπάτζετ που έμεινε ήταν αρκετό και δεν διανεμήθηκε σωστά. Ναι κύριοι, το μπάτζετ ήταν αρκετό!
Δόθηκαν συμβόλαια των 700.000 σε όλους τους ξένους, την στιγμή που αν υπήρχε "μάτι" να ανακαλύψει έναν Λοτζέσκι, έναν Ντάνστον, έναν Πουαριέ, έναν Μπράντον Ντέιβις, έναν Ρούμπιτ, έναν Ουάιτ, έναν Γκιλ, θα περίσσευε μπάτζετ για να έρθει γκαρντ ή ψηλός που θα έκανε πραγματικά την διαφορά (τα ονόματα δικά σας).
Μετά Χριστόν Προφήτες δεν έχει κανένα νόημα να το παίζουμε.
Ούτε να απαξιώσουμε τους Θρύλους (Σπαν, Πριντ, Παπ), ούτε να μηδενίσουμε το έργο του Σφαιρόπουλου, κανείς δεν είναι όμως στο απυρόβλητο και αυτό πάει κυρίως για τον προπονητή.
Και να εξηγηθώ: Το ρίσκο της "αλλαγής" της περσινής ομάδας είναι δικό του και δεν ξεχνώ ότι στις προγραμματικές του δηλώσεις είχε πει "ήρθε η ώρα να παίξουμε και επίθεση και να κάνουμε και διαφορετικά πράγματα".
Εγώ όλη την χρονιά δεν το έχω δει.
ΥΓ Πέντε θα μας πληγώσεις, έξι θα σε αγαπάμε Ολυμπιακέ μας.
ΥΓ2. Το Ελληνικό πρωτάθλημα κρύβει τεράστιες παγίδες και θυμηθείτε πως θα αρχίσουν από τα ημιτελικά φέτος. Ο δε ΠΑΟ, που από το 2012 που έχει αναλάβει ο DPG δεν έχει σταυρώσει Final 4, προφανώς και φέτος είναι χαρούμενος αφού δεν έφαγε σκούπα, πήρε και ένα ματς, στα play off. Αλλά εκεί η προστασία πάει σύννεφο. Αδειάστε μας την γωνιά και πηγαίνετε στην FIBasilakopoulosA, με την Μονακό και την Καρσίγιακα.
ΥΓ3. Ο Ολυμπιακός έχει προπονητή και από την στιγμή που έχει μείνει, πρέπει να τον σεβαστούμε και την προπονητολογία να την αφήσουμε για την κατάλληλη στιγμή.
Αλλά αν, λέω ΑΝ, υπάρχει επόμενη μέρα και "κλείσιμο κύκλου", επουδενί ΟΧΙ μαθητευόμενους μάγους τύπου Αγγέλου. Την κατάλληλη στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου