Τα αιώνια matchαρίσματα της νέας σεζόν...

Με αιώνιο ντέρμπι έκλεισε η περσινή σεζόν, με αιώνιο ανοίγει... Στο red philosopher εγκαινιάζουμε τις pre game αναλύσεις μας, παραθέτοντάς σας τα match ups  του ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού...
Επιμελείται ο Αντιδραστικός

Ξεκινάμε λοιπόν με ντέρμπι! Ναι μεν είναι πρώτο ματς και οι δυο ομάδες θα ναι ανέτοιμες, αλλά η νίκη είναι αυτοσκοπός και για τις δύο, για λόγους γοήτρου, ψυχολογίας, θετικής ενέργειας και χτισίματος μομέντουμ στην αρχή της σεζόν.

Και οι δυο αντίπαλοι  προχώρησαν σε έξι αλλαγές στο ρόστερ τους, οπότε τα φετινά "matchαρίσματα" θα ναι σχετικά διαφοροποιημένα σε σχέση με πέρυσι. Πάμε να τα βάλουμε λίγο κάτω όμως όλα.

Σπανούλης vs Καλάθης: οι δύο αρχηγοί. Αν κάνουν καλό ματς τότε αυτόματα ανεβαίνει και η απόδοση  της ομάδας τους. Θα αλληλομαρκαριστούν λογικά. Ο Σπάν θα παίξει τον Καλάθη under ρισκάροντας και δίνοντας του το ελεύθερο  σουτ. Ο δε Καλάθης λογικά θα αλλάζει στα μαρκαρίσματα και τον Σπαν θα τον παίρνει ο ψηλός.
Και οι δύο συνεισφέρουν σε σκορ και σε δημιουργία. Στο θέμα σκορ κυρίως ο αρχηγός του Ολυμπιακού, ενώ σε θέμα ρυθμού και δημιουργίας κυρίως ο (υποτιθέμενος) πρώην αρχηγός του ΠΑΟ.
Γενικά αποτελούν τους δυο πιο σημαντικούς παράγοντες των αιωνίων ντέρμπι.
* Η συμμετοχή βέβαια του Σπανούλη κρίνεται αμφίβολη για την πρεμιέρα της σεζόν.

Μάντζαρης-Παππάς: οι δυο κολλητοί είναι ΚΟΜΒΙΚΟΙ στις ομάδες τους. Δυνατοί στην άμυνα πάνω στη μπάλα (πλέον και ο Παππάς), ο Μάντζαρης με πιο δημιουργικό ρόλο ενώ ο Παππάς ενίοτε και με πιο εκτελεστικό.
Η εμπειρία τους πλέον, είναι πολύ σημαντική και τους καθιστά υπεραπαραίτητους ειδικά στα μεγάλα ντέρμπι.

Παπανικολάου-Ρίβερς: αν ακόμα match up που θα μας απασχολεί μέχρι το Μάϊο. Τα βασικά τριάρια των δυο ομάδων. Η μεταξύ μας του "μάχη" έγκειται κυρίως στο αν θα καταφέρει ο Παπ να περιορίσει τον Αμερικάνο σουτέρ- ο οποίος πέρυσι ήταν ο πράσινος mvp των ντέρμπι. Ελάχιστος χρόνος αρκεί στον Ρίβερς για να εκτελέσει για αυτό και θέλει κυνήγι σε κάθε πλευρά του παρκέ. Άλλωστε μιλάμε για ένα παίχτη ψυχολογίας, οπότε το μυστικό είναι να μην βρίσκει ρυθμό... Στο αντίπαλο παρκέ ο Ρίβερς δύσκολα μπορεί να ακολουθήσει τον αθλητικό Παπανικολάου στις transition κυρίως καταστάσεις.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η μάχη  τους και στο low post όπου δεδομένα θα πάρουν αρκετές μπάλες.

Στρέλνιεκς- Λοτζέσκι: οι δυο καλύτεροι/κλασικοί σουτέρ των αιωνίων. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους, θα είναι "πρωτάρης" σε αιώνιο ντέρμπι (ο Λοτζέσκι πρώτη φορά με άλλη φανέλα, ίσως είναι ακόμα πιο δύσκολο για εκείνον). Ο ρυθμός τους και τα ποσοστά τους ειδικά έξω από τα 6.75m θα κρίνει πολλά.

Τόμσον-Ντένμον: δυο ακόμα πρωτάρηδες σε αιώνια. Δυο σκόρερ κλασικοί. Δυο παίχτες που μπορούν να ξεκλειδώνουν τις αντίπαλες άμυνες. Κομβικοί και οι δυο στο σχεδιασμό.
Και οι δυο επιτίθενται με πολλούς τρόπους και ο περιορισμός τους αναμένεται δύσκολο.
Μια έξτρα δυσκολία για τον Τόμσον το γεγονός πως παίζει πρώτη φορά σε "ευρωπαϊκό παρκέ".

Παπαπέτρου-Θανάσης: οι δυο ρολίστες πολυτελείας των ομάδων. Θα μπουν για να τρέξουν, να πηδήξουν, να αμυνθούν σκληρά και βέβαια να σκοράρουν. Με την ενέργειά τους μπορούν να παίξουν τον ρόλο του game changer καθώς ο ρυθμός με αυτούς στο παρκέ ανεβαίνει.
Σίγουρα ο Θανάσης υστερεί σημαντικά σε εμπειρία και αυτό ίσως παίξει ρόλο.

Σίνγκλετον-Πρίντεζης: ίσως το αμέσως σημαντικότερο matchάρισμα, μετά το "Σπανούλης-Καλάθης". Δυο εκ των κορυφαίων PF της Ευρώπης. Συνηθίζουν να αλληλοεξουδετερώνονται στα μεταξύ τους ματς. Ο Πριντ έχει το πλεονέκτημα στην ρακέτα (αν και ο Σίνγκλετον είναι πολύ καλός αμυντικός), ενώ ο Αμερικάνος του ΠΑΟ απειλεί με συνέπεια από μακρυά (αν και ο Πριντ μπορεό εύκολα να τον ακολουθήσει ψηλά).
Σημαντικό στοιχείο και η μεταξύ τους φθορά στα φάουλ.

Μιλουτίνοφ-Γκιστ: η λογική λέει πως δεν θα αλληλομαρλαριστούν. Απλά είναι οι δυο βασικοί center των ομάδων. Και είναι ΥΠΕΡΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ στις ομάδες τους βάσει σχεδιασμού.
Με άλλα χαρακτηριστικά ο καθένας. Ο Μιλουτίνοφ απειλεί από το low post ενώ ο Γκιστ είναι πιο αθλητικός, ένας pick n roll ψηλός. Ο Μιλουτίνοφ κυρίως θα σκοράρει, ο δε Γκιστ συνεισφέρει κομβικά στην ομάδα του και αμυντικά.
*Ο κακός αμυντικός Βιουγιούκας ή ο άπειρος Όγκαστ, νομίζω πως δεν μπορούν ούτε κατά διάνοια να παίξουν τον Μιλουτίνοφ. Θεωρώ λοιπόν πως ο Γκιστ θα πέσει πάνω του και θα είναι κάτι σαν miss match...

Τιλί-Γκέιμπριελ: εξαιρετικά αθλητικοί pf και οι δυο. Παίζουν πάνω από τη στεφάνη και απειλούν με πολύ καλά ποσοστά από μακρυά. Ο ρόλος τους στα παιχνίδια αυτά είναι κομβικός. Στα αμυντικά "σχήματα αλλαγών" θα ναι πάντα μέσα. Οπότε χρόνο συμμετοχής θα έχουν αρκετό. Όποιος κάνει καλό ματς, θα δίνει ένα έξτρα προβάδισμα στην ομάδα του να φτάσει στην νίκη.
Και οι δυο έχουν εμπειρία στο υψηλό επίπεδο.

Ρόμπερτς-Λεκαβίτσιους*: βάλαμε αστερίσκο επειδή δεν θα παίξουν στο πρώτο ματς, καθώς είναι τραυματίες. Γρήγορα και ευέλικτα guard, καλοί χειριστές, game changers με όλη ρη σημασία του όρου. Rookie και οι δυο σε αιώνια παιχνίδια. Ο Ρόμπερτς με 6ετή θητεία στο NBA, σαφώς πιο έμπειρος.
Αξιόπιστοι σκόρερ και οι δυο (με σουτ μετά από ντρίμπλα μάλιστα), αμυντικοί στόχοι των αντιπάλων όμως, λόγω του πολύ μικρού τους αναστήματος. Και οι δυο θα χτυπιούνται ανελλιπώς σε miss matches μετά από αλλαγές.

Μακλίν-Βιουγιούκας: οι "επιθετικοί" center των ομάδων. Ίσως και τα μεγάλα "στοιχήματα" των ρόστερ. Θα μπαίνουν για να δώσουν επιθετικές ανάσες στις ομάδες τους. Έμπειροι και οι δύο και με καλή τεχνική.
Ο Βουγιούκας νομίζω είναι υπερβολικά αργός για τον ρυθμό των αιώνιων ματς. Ο δε Μακλίν λογικά με τους πολύ γρήγορους Γκιστ-Σίνγκλετον, θα έχει πολύ σημαντικό ρόλο στα παιχνίδια αυτά.

Αυτή είναι η πρώτη μου τοποθέτηση για τα μεγάλα αιώνια ματς που θα απασχολήσουν μέχρι τον Μάη! Προφανώς το blog είναι κυρίως γενικό και όχι ειδικό για το αυριανό ματς. Το αυριανό ματς δεν πρόσκειται κριτικής καθώς είναι ΚΑΙ οι δυο ομάδες ανέτοιμες. Ο δε Ολυμπιακός θα κατέβει με μείον δυο βασικούς στην περιφέρεια του- και ήδη οι καταστάσεις/ισορροπίες αλλάζουν... Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια...