Κόουτς, το 'χεις;;;

Εδώ και 3 χρόνια η άμυνα αποτελούσε το "Ευαγγέλιο" του Σφαιρόπουλου, όσον αφορά την βασική φιλοσοφία της ομάδας. Φέτος, όμως, οι κινήσεις που έγιναν δείχνουν αλλαγή φιλοσοφίας και όλοι μας αναρωτιόμαστε: Το ΄χει ο κόουτς αυτό το στυλ; Γράφει ο Stouk

Συνεντεύξεις τύπου, δηλώσεις σε αεροδρόμια και "μεικτές ζώνες", συνεντεύξεις, ομιλίες προς τους παίκτες. Παντού και πάντα ο Σφαιρόπουλος μιλούσε για άμυνα.

"Τα πάντα ξεκινάνε απ την άμυνά μας", "αν είμαστε σκληροί στην άμυνα θα κερδίσουμε'', "Να μην χάσουμε τη συγκέντρωσή μας στην άμυνα".  Η αλήθεια είναι ότι ο κόουτς άγγιζε τα όρια της εμμονής, ου μην και τα ξεπερνούσε.

Και δεν είναι μόνο τι λέει κανείς, αλλά και τι κάνει. Πόσες φορές ο Ολυμπιακός δεν έμοιαζε εγκλωβισμένος στο pick n roll του Σπανούλη; Πόσες φορές όταν δεν τα κατάφερνε στην άμυνα, άνοιγε τον ρυθμό για να πάρει το ματς από την επίθεση; Λίγες, αναμφίβολα.

Θα πει κανείς: "Ώπα. Δεν είχε όμως και τα κατάλληλα εργαλεία. Ποιος έπαιζε πλάτη πλην του Πρίντεζη; Ποιος απειλούσε σταθερά έξω από τα 6,75, ειδικά μετά τον τραυματισμό του Λοτζέσκι; Ποιος δημιουργούσε πλην του Σπανούλη;;;"

Σωστά όλα αυτά, αλλά να που ήρθε το φετινό καλοκαίρι και πια τα παραπάνω δεν υφίστανται ως ερωτηματικά.

Post

- Ο Μιλουτίνοφ είναι πια ένας από τους καλύτερους ψηλούς στο post παιχνίδι.

- Ο Πρίντεζης σταθερά σχεδόν... ανίκητος!

- Ο Παπαπέτρου, μόνιμα από το 3 πια, θα παίρνει αρκετές φάσεις με πλάτη, είτε σε miss match είτε με τον προσωπικό του αντίπαλο (θυμίζω έχει ύψος 207 εκ.....)

Τρίποντο

Ο Ολυμπιακός 2017-2018 θα είναι γεμάτος εκπληκτικούς spot shooters. Μολύβι και χαρτί και σημειώνετε:

- Μάντζαρης, Ρόμπερτς, Στρέλνιεκς, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Πρίντεζης, Τιγί, Αγραβάνης ΟΛΟΙ απειλούν με αξιώσεις από τα 6,75 όντας σταθεροί. 8 παίκτες του ρόστερ!

- Σε αυτούς να προσθέσουμε και τον Σπανούλη, ο οποίος σκοτώνει από το τρίποντο όποτε... του κάνει κέφι!

- Το ότι δεν υπάρχει τρίποντο μετά από τρίπλα, αυτό θα εξισορροπηθεί με τον 2-3άρι που θα αποκτηθεί και φυσικά με το απαράμιλλο στυλ του Αρχηγού, ο οποίος αν βρει οπτικό πεδίο μετά το σκριν εκτελεί.

Δημιουργία

Οκ, ο V-Span σταθερή αξία, αλλά τι γίνεται από εκεί και πέρα;

- Ο Ρόμπερτς είναι παίκτης των 2 και πάνω ασίστ. Καλύτερος δηλαδή και από τον Χάκετ και από τον Ουότερς.

- Ο Στρέλνιεκς είχε πέρυσι 3,3 ασίστ στο θεσμό, περίπου δηλαδή... 3 ασίστ περισσότερες από τον Γκριν, τον οποίο και αντικατέστησε στο ρόστερ.

- Ο Μακλίν είχε πέρυσι 1,3 ασίστ μ. ο. ενώ ο Μπίρτς σχεδόν 0!

- Επιπλέον, μην ξεχνάμε το ότι Μιλουτίνοφ και Μπόγρης είναι παίκτες που "βλέπουν" τους ελεύθερους περιφερειακούς.

Όλα τα παραπάνω μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι ερυθρόλευκοι θα έχουν πολύ περισσότερη δημιουργία ( ο Ολυμπιακός θα είναι μέσα στις 4-5 πρώτες ομάδες σταθερά στις ασίστ. Να το θυμάστε...) και πολύ περισσότερο σκορ και πολύ πιο επικίνδυνο τρίποντο.

Με την άμυνα τι γίνεται;; Δεν έχεις πια έναν Χάκετ να παίζει άμυνα στις αλλαγές ακόμα και το 5άρι. Δεν έχεις ένα Μπιρτς να σκεπάζει τα καλάθια με τις τάπες του ή έναν Ντάνστον να είναι πολύ αποτελεσματικός στην άμυνα κάτω και πάνω. Ο Ρόμπερτς και ο Μακλίν (όπως και ο Μπόγρης, σε σχέση με τον Γιανκ της... Γαλατά!) που τους αντικατέστησαν δεν είναι στο ίδιο μήκος κύματος.

Άρα; Θεωρητικά, η φιλοσοφία αλλάζει. Αδυνατώ να πιστέψω ότι ο Σφαιρόπουλος θα προσπαθήσει να κάνει τον Μακλίν Χάινς, τον Ρόμπερτς Λο και τον Τίλι Άντιτς. Ανέφικτα πράγματα.

Οπότε το πιο λογικό είναι να έχει ως αμυντικούς... μούτσους τον Μάτζαρη, τον Παπανικολάου και τον Παπαπέτρου και για όλους τους υπόλοιπους να απαιτήσει απλά... μη αδιαφορία!

Και στην επίθεση, να φτιάξει μια ομάδα που θα τρέχει Α-ΚΑ-ΤΑ-ΠΑΥ-ΣΤΑ, θα εκτελεί από το post και από το τρίποντο και δεν θα κολλάει σε καμία άμυνα, όσο σκληρή και να είναι.

Όλοι (οκ. υπερβολή) πιστεύουμε και εκτιμούμε το πόσο δουλευταράς, δίκαιος και συγκεντρωμένος είναι στη δουλειά του ο κόουτς Σφαιρό. Μένει τώρα να δούμε και πόσο... εύπλαστος είναι στις τακτικές. Αν τα καταφέρει, θα μιλάμε για έναν προπονητή παντός καιρού, δεν είναι έτσι;;;

Η επί 3ετία εμμονή του με την άμυνα μας κάνει επιφυλακτικούς και την ίδια στιγμή η στελέχωση του ρόστερ με τέτοιου είδους παίκτες (αποκλειστικά δικές του επιλογές) μας κάνει να πιστεύουμε πως κάτι έχει στο μυαλό του και πως δεν είναι και τόσο... κολλημένος όσο φαινόταν.

Ίδωμεν...